یَا عَزِیز ذُو الْعِزِّ وَ الِاقْتِدَارِ أَعِزَّنِی

یَا عَزِیز ذُو الْعِزِّ وَ الِاقْتِدَارِ أَعِزَّنِی

ای توانا، صاحب جلال و قدرت، مرا گرامی بدار

صفت «عزیز» ، فعیل به معناى فاعل از مادّه «عزز» است و بر شدّت و قوّت و آنچه همانند چیرگى و قهر است، دلالت دارد. در نام هاى خداى متعال ، عزیز ، یعنى چیره نیرومندى که مغلوب نمى شود.

عزیز ، در قرآن و حدیث

در قرآن کریم ، صفت «عزیز» ، در کنار صفت «حکیم» ، ۴۷ بار و در کنار صفت «رحیم» ، سیزده بار و با صفت «علیم» ، شش بار و با صفت «قوى» ، هفت بار و با صفت «ذو انتقام» ، چهار بار و با صفت «غفّار» ، سه بار و با صفت «حمید» ، سه بار و با صفت «غفور» ، دو بار و با هر یک از صفات «وهّاب» و «مقتدر» ، یک بار به کار رفته است و یک بار هم به این شکل آمده است :  «فرمان رواى بسیار پاک، سلام، ایمنى بخش، نگاهبان، عزیز و چیره» .

 از منظر آیات و احادیث ، عزّت ، یکسره از آنِ خداست و عزّت مطلق ، منحصر در اوست؛ زیرا هر عزیزى جز او ذلیل است.

آثار دنیوی و اخروی ذکر لاحول ولا قوة الا بالله

 

آثار دنیوی و اخروی ذکر لاحول ولا قوة الا بالله

 

دریافت فایل آثار دنیوی و اخروی ذکر لاحول ولا قوة الا بالله

اعمال و ذکر بعد از نماز صبح

دریافت فایل اعمال و ذکر بعد از نماز صبح

اعمال و ذکر بعد از نماز صبح

اهمیت به نماز اول وقت

دعای عشرات

دعای عَشَرات از دعاهای معتبری که در بیشتر کتاب‌های دعای شیعه آمده است. این دعا را امام علی(ع) به امام حسین(ع) آموخت. خواندن آن در هر صبح و شام مخصوصا در عصر روز جمعه در روایات تاکید شده است.

دعا عشرات دربر دارنده مضامین اخلاقی و اعتقادی مانند اقرار به وحدانیت خدا، نبوت رسول اکرم(ص) و امامت حضرت علی(ع) است.

و شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان به نقل از شیخ طوسی نقل کرده است.

وجه نامگذاری این دعا به عشرات آن است که قسمتی از جملات پایانی آن ده بار باید تکرار شود.

امام باقر(ع) فرمودند: امیرالمومنین علی(ع) به امام حسین(ع) فرمود: فرزندم البته تقدیرات الهی در حق تو جاری خواهد شد به هر نحوه‌ای که مصلحت او اقتضا کند، پس با من عهد کن که رازی را که با تو می‌گویم تا یکسال پس از شهادت من به هیچکس نگوئی، همانا من تو را خبری می‌دهم که اصل آن از خداوند متعال است و آن دعایی است که تو را تعلیم می‌نمایم تا هر صبح و شام بخوانی، و هزار هزار فرشته که هر یک را خداوند قدرت هزار هزار نویسنده عطا کرده به نوشتن ثواب آن پردازند، و خداوند هزار هزار فرشته را به طلب مغفرت تو برانگیزد که هر یک را نیروی هزار هزار استغفار کننده عطا فرماید، و در بهشت فردوس هزار هزار قصر برای تو بنا کند که در هر قصری هزار هزار خانه باشد، و همسایه جدت رسول خدا(ص) باشی و در دارالسلام برای تو خانه‌ای قرار دهد که مجاور اهل خود باشی، و در بهشت عدن برای تو هزار شهر بنا فرماید و با تو از قبر نامه‌ای محشور شود سخنگو، که به راستی و حق سخن گوید و اعلام دارد که بر صاحب من هیچ ترس و بیم و لغزش و عذابی نیست ... و آنگاه حضرت امام حسین(ع) عهد کرد که دعا را با همین شرایط پذیرا شود. سپس امیرالمومنین(ع) تاکید کرد: چون شهادت تو نزدیک شود این دعا را جز به خاندان و شیعیان و دوستان خود تعلیم مکن، که اگر چنین نکنی و به هر کسی بیاموزی همه نوع حاجت ـ حتی حوایج ناروا ـ به وسیله آن می‌خواهد و بر آورده شود.^[۷]

مستحب است دعای عشرات، صبح یا شب خوانده شود. بهترین اوقات قرائت این دعا بعد از عصر روز جمعه است

• دعای عشرات با تنزیه، حمد، اقرار به وحدانیت و بزرگی خدا و ذکر حوقله شروع می‌شود. با تنزیه خداوند به عبارت‌های مختلف ادامه می‌یابد. سپس بر رسولان الهی درود می‌فرستد و حمد و سپاس نثار خداوندی می‌کند که پروردگار جهانیان است و بار دیگر خداوند تنزیه می‌شود.

• در فراز بعد نعمت، خیر، برکت و عافیت خداوند یاد می‌شود و بر پیامبر(ص) و خاندان او درود فرستاده و از خدا درخواست می‌کند تا «نعمت و خیر و برکات و سلامتی را بر من، با نجات از آتش دوزخ تمام کن» و از خداوند می‌خواهد تا «شکرگزاری و سلامتی و فضل‏ و کرامت خود را همواره تا زمانی که زنده هستم روزی‏‌ام فرما.»

• در فراز دیگر دعاکننده به وحدانیت خدا، نبوت حضرت محمد(ص) و معاد اقرار می‌کند. به حقانیت امامت علی(ع) و اولاد آن حضرت شهادت می‌دهد و می‌گوید: «بار الها! این شهادت را نزد خود برای من ثبت کن، تا آن را در روز قیامت بر زبانم جاری کنی درحالی ‏که‏ از من خشنود باشی، همانا تو بر آنچه می‌خواهی توانایی»

• در ادامه، خداوند را با عبارات مختلفی حمد، و شکر می‌گوید مثل؛ «و تو را سپاس به میزان وزن آبهای دریا، و تو را سپاس به شماره برگ‏ درختان، و تو را سپاس به عدد آنچه روی زمین است، و تو را سپاس به تعداد آنچه کتابت برشمرده و تو را سپاس به عدد آنچه دانشت آن را فراگرفته، و تو را سپاس به شماره آدمیان و پریان و حشرات و پرندگان‏ و چهارپایان و درندگان.» و در پایان جملاتی آمده است که ده بار باید گفته شود و این جملات دلالت بر وحدانیت، زنده بودن و قدرت خداوند دارد.

متن دعا ؛

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ سُبْحانَ اللّٰهِ وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ وَلَا إِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ وَاللّٰهُ أَکْبَرُ ، وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلّا بِاللّٰهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ ، سُبْحانَ اللّٰهِ آناءَ اللَّیْلِ وَأَطْرافَ النَّهارِ ، سُبْحانَ اللّٰهِ بِالْغُدُوِّ وَالْآصالِ ، سُبْحانَ اللّٰهِ بالْعَشِیِّ وَالْإِبْکارِ ، ﴿سُبْحانَ اللّٰهِ حِینَ تُمْسُونَ وَحِینَ تُصْبِحُونَ ، وَلَهُ الْحَمْدُ فِى السَّماواتِ وَالْأَرْضِ وَعَشِیّاً وَحِینَ تُظْهِرُونَ ، یُخْرِجُ الْحَىَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَیُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّ ، وَیُحْیِی الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها وَکَذَلِکَ تُخْرَجُونَ﴾، ﴿سُبْحانَ رَبِّکَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا یَصِفُونَ ، وَسَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلِینَ وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعالَمِینَ﴾؛ سُبْحانَ ذِى الْمُلْکِ وَالْمَلَکُوتِ ، سُبْحانَ ذِى الْعِزَّةِ وَالْجَبَرُوتِ ، سُبْحانَ ذِى الْکِبْرِیاءِ وَالْعَظَمَةِ الْمَلِکِ الْحَقِّ المُهَیْمِنِ الْمُبِینِ القُدُّوسِ ، سُبْحانَ اللّٰهِ الْمَلِکِ الْحَیِّ الَّذِی لَایَمُوتُ ، سُبْحانَ اللّٰهِ الْمَلِکِ الْحَیِّ الْقُدُّوسِ ، سُبْحانَ الْقائِمِ الدَّائِمِ ، سُبْحانَ الدَّائِمِ الْقائِمِ ، سُبْحانَ رَبِّىَ الْعَظِیمِ ، سُبْحانَ رَبِّىَ الْأَعْلىٰ ، سُبْحانَ الْحَیِّ الْقَیُّومِ ، سُبْحانَ الْعَلِیِّ الْأَعْلىٰ ، سُبْحانَهُ وَتَعالىٰ ، سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّنا وَرَبُّ الْمَلائِکَةِ وَالرُّوحِ؛ سُبْحانَ الدَّائِمِ غَیْرِ الْغافِلِ ، سُبْحانَ الْعالِمِ بِغَیْرِ تَعْلِیمٍ ، سُبْحانَ خالِقِ مَا یُرىٰ وَمَا لَایُرىٰ ، سُبْحانَ الَّذِى یُدْرِکُ الْأَبْصارَ وَلَا تُدْرِکُهُ الْأَبْصارُ ، وَهُوَ اللَّطِیفُ الْخَبِیرُ . اللّٰهُمَّ إِنِّى أَصْبَحْتُ مِنْکَ فِى نِعْمَةٍ وَخَیْرٍ وَبَرَکَةٍ وَعافِیَةٍ ، فَصَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَأَتْمِمْ عَلَىَّ نِعْمَتَکَ وَخَیْرَکَ وَبَرَکَاتِکَ وَعافِیَتَکَ بِنَجاةٍ مِنَ النَّارِ ، وَارْزُقْنِى شُکْرَکَ وَعافِیَتَکَ وَفَضْلَکَ وَکَرامَتَکَ أَبَداً ما أَبْقَیْتَنِى . اللّٰهُمَّ بِنُورِکَ اهْتَدَیْتُ ، وَبِفَضْلِکَ اسْتَغْنَیْتُ ، وَبِنِعْمَتِکَ أَصْبَحْتُ وَأَمْسَیْتُ؛ اللّٰهُمَّ إِنِّى أُشْهِدُکَ وَکَفىٰ بِکَ شَهِیداً ، وَأُشْهِدُ مَلائِکَتَکَ وَأَنْبِیاءَکَ وَرُسُلَکَ ، وَحَمَلَةَ عَرْشِکَ ، وَسُکّانَ سَماواتِکَ وَأَرْضِکَ وَجَمِیعَ خَلْقِکَ ، بِأَنَّکَ أَنْتَ اللّٰهُ لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ ، وَحْدَکَ لَاشَرِیکَ لَکَ ، وَأَنَّ مُحَمَّداً صَلَّى اللّٰهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ عَبْدُکَ وَرَسُولُکَ ، وَأَنَّکَ عَلىٰ کُلِّ شَىْءٍ قَدِیرٌ ، تُحْیِى وَتُمِیتُ ، وَتُمِیتُ وَتُحْیِى ، وَأَشْهَدُ أَنَّ الْجَنَّةَ حَقٌّ ، وَأَنَّ النَّارَ حَقٌّ ، وَالنُّشُورَ حَقٌّ ، وَالسَّاعَةَ آتِیَةٌ لَارَیْبَ فِیها ، وَأَنَّ اللّٰهَ یَبْعَثُ مَنْ فِى الْقُبُورِ؛ وَأَشْهَدُ أَنَّ عَلِىَّ بْنَ أَبِى طَالِبٍ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ حَقّاً حَقّاً ، وَأَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ وُلْدِهِ هُمُ الْأَئِمَّةُ الْهُداةُ الْمَهْدِیُّونَ ، غَیرُ الضَّالِّینَ وَلَا الْمُضِلِّینَ ، وَأَنَّهُمْ أَوْلِیاؤُکَ الْمُصْطَفَونَ ، وَحِزْبُکَ الْغالِبُونَ ، وَصِفْوَتُکَ وَخِیَرَتُکَ مِنْ خَلْقِکَ ، وَنُجَبَاؤُکَ الَّذِینَ انْتَجَبْتَهُمْ لِدِینِکَ ، وَاخْتَصَصْتَهُمْ مِنْ خَلْقِکَ ، وَاصْطَفَیْتَهُمْ عَلىٰ عِبادِکَ ، وَجَعَلْتَهُمْ حُجَّةً عَلَى الْعالَمِینَ ، صَلَواتُکَ عَلَیْهِمْ وَالسَّلامُ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَکاتُهُ؛ اللّٰهُمَّ اکْتُبْ لِى هٰذِهِ الشَّهادَةَ عِنْدَکَ حَتّىٰ تُلَقِّنَنِیها یَوْمَ الْقِیامَةِ وَأَنْتَ عَنِّى راضٍ ، إِنَّکَ عَلىٰ ما تَشاءُ قَدِیرٌ . اللّٰهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً یَصْعَدُ أَوَّلُهُ وَلَا یَنْفَدُ آخِرُهُ ، اللّٰهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً تَضَعُ لَکَ السَّماءُ کَنَفَیْها ، وَتُسَبِّحُ لَکَ الْأَرْضُ وَمَنْ عَلَیْها . اللّٰهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً سَرْمَداً أَبَداً لَاانْقِطاعَ لَهُ وَلَا نَفادَ وَلَکَ یَنْبَغِى وَ إِلَیْکَ یَنْتَهِى ، فِىَّ وَعَلَىَّ وَلَدَىَّ وَمَعِى وَقَبْلِى وَبَعْدِى وَأَمامِى وَفَوْقِى وَتَحْتِى ، وَ إِذا مِتُّ وَبَقِیتُ فَرْداً وَحِیداً ثُمَّ فَنِیتُ؛ وَلَکَ الْحَمْدُ إِذا نُشِرْتُ وَبُعِثْتُ ، یَا مَوْلاىَ . اللّٰهُمَّ وَلَکَ الْحَمْدُ وَلَکَ الشُّکْرُ بِجَمِیعِ مَحامِدِکَ کُلِّها عَلىٰ جَمِیعِ نَعْمائِکَ کُلِّها ، حَتَّىٰ یَنْتَهِىَ الْحَمْدُ إِلىٰ مَا تُحِبُّ رَبَّنا وَتَرْضىٰ . اللّٰهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ عَلَىٰ کُلِّ أَکْلَةٍ وَشَرْبَةٍ وَبَطْشَةٍ وَقَبْضَةٍ وَبَسْطَةٍ ، وَفِى کُلِّ مَوْضِعِ شَعْرَةٍ . اللّٰهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ حَمْداً خالِداً مَعَ خُلُودِکَ ، وَلَکَ الْحَمْدُ حَمْداً لَامُنْتَهىٰ لَهُ دُونَ عِلْمِکَ ، وَلَکَ الْحَمْدُ حَمْداً لَاأَمَدَ لَهُ دُونَ مَشِیَّتِکَ ، وَلَکَ الْحَمْدُ حَمْداً لَا أَجْرَ لِقائِلِهِ إِلّا رِضاکَ ، وَلَکَ الْحَمْدُ عَلىٰ حِلْمِکَ بَعْدَ عِلْمِکَ؛ وَلَکَ الْحَمْدُ عَلىٰ عَفْوِکَ بَعْدَ قُدْرَتِکَ ، وَلَکَ الْحَمْدُ باعِثَ الْحَمْدِ ، وَلَکَ الْحَمْدُ وارِثَ الْحَمْدِ ، وَلَکَ الْحَمْدُ بَدِیعَ الْحَمْدِ ، وَلَکَ الْحَمْدُ مُنْتَهَى الْحَمْدِ ، وَلَکَ الْحَمْدُ مُبْتَدِعَ الْحَمْدِ ، وَلَکَ الْحَمْدُ مُشْتَرِىَ الْحَمْدِ ، وَلَکَ الْحَمْدُ وَلِىَّ الْحَمْدِ ، وَلَکَ الْحَمْدُ قَدِیمَ الْحَمْدِ ، وَلَکَ الْحَمْدُ صَادِقَ الْوَعْدِ ، وَفِىَّ الْعَهْدِ ، عَزِیزَ الْجُنْدِ ، قَائِمَ الْمَجْدِ ، وَلَکَ الْحَمْدُ رَفِیعَ الدَّرَجاتِ ، مُجِیبَ الدَّعَواتِ ، مُنْزِلَ الْآیاتِ مِنْ فَوْقِ سَبْعِ سَمَاواتٍ؛ عَظِیمَ الْبَرَکاتِ ، مُخْرِجَ النُّورِ مِنَ الظُّلُماتِ ، وَمُخْرِجَ مَنْ فِى الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ ، مُبَدِّلَ السَّیِّئاتِ حَسَناتٍ ، وَجاعِلَ الْحَسَناتِ دَرَجَاتٍ . اللّٰهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ غَافِرَ الذَّنْبِ ، وَقَابِلَ التَّوْبِ ، شَدِیدَ الْعِقابِ ذَا الطَّوْلِ ، لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ إِلَیْکَ الْمَصِیرُ . اللّٰهُمَّ لَکَ الْحَمْدُ فِى اللَّیْلِ إِذا یَغْشىٰ ، وَلَکَ الْحَمْدُ فِى النَّهارِ إِذا تَجَلّىٰ ، وَلَکَ الْحَمْدُ فِى الْآخِرَةِ وَالْأُولىٰ ، وَلَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ کُلِّ نَجْمٍ وَمَلَکٍ فِى السَّمَاءِ ، وَلَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ الثَّرَىٰ وَالْحَصىٰ وَالنَّوَىٰ ، وَلَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ ما فِى جَوِّ السَّماءِ ، وَلَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ ما فِى جَوْفِ الْأَرْضِ؛ وَلَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ أَوْزانِ مِیاهِ الْبِحارِ ، وَلَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ أَوْراقِ الْأَشْجارِ ، وَلَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ ما عَلىٰ وَجْهِ الْأَرْضِ ، وَلَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ مَا أَحْصىٰ کِتابُکَ ، وَلَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ ما أَحاطَ بِهِ عِلْمُکَ ، وَلَکَ الْحَمْدُ عَدَدَ الْإِنْسِ وَالْجِنِّ ، وَالْهَوامِّ وَالطَّیْرِ وَالْبَهائِمِ وَالسِّباعِ ، حَمْداً کَثِیراً طَیِّباً مُبارَکاً فِیهِ کَما تُحِبُّ رَبَّنا وَتَرْضىٰ ، وَکَما یَنْبَغِى لِکَرَمِ وَجْهِکَ وَعِزِّ جَلالِکَ. لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ وَحْدَهُ لَاشَرِیکَ لَهُ ، لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ ، وَهُوَ اللَّطِیفُ الْخَبِیرُ. لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ وَحْدَهُ لَاشَرِیکَ لَهُ ، لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ ، یُحْیِى وَیُمِیتُ ، وَیُمِیتُ وَیُحْیِى وَهُوَ حَیٌّ لَایَمُوتُ ، بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَهُوَ عَلىٰ کُلِّ شَىْءٍ قَدِیرٌ. أَسْتَغْفِرُ اللّٰهَ الَّذِى لَاإِلٰهَ إِلّا هُوَ الْحَىُّ الْقَیُّومُ وَأَتُوبُ إِلَیْهِ. (ده مرتبه) یَا اللّهُ یَا اللّهُ(ده مرتبه) یَا رَحْمَانُ یَا رَحْمَانُ (ده مرتبه) یَا رَحِیمُ یَا رَحِیمُ(ده مرتبه) یَا بَدِیعَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ (ده مرتبه) یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ(ده مرتبه) یَا حَنَّانُ یَا مَنَّانُ (ده مرتبه) یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ(ده مرتبه) یَا حَیُّ لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ (ده مرتبه) یَا اللّهُ یَا لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ (ده مرتبه) بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ(ده مرتبه) اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ(ده مرتبه) اَللّهُمَّ افْعَلْ بِی مَا أَنْتَ أَهْلُهُ(ده مرتبه) آمِینَ آمِینَ(ده مرتبه) و «ده مرتبه» سوره «توحید». اللّٰهُمَّ اصْنَعْ بِى ما أَنْتَ أَهْلُهُ ، وَلَا تَصْنَعْ بِى ما أَنَا أَهْلُهُ ، فَإِنَّکَ أَهْلُ التَّقْوىٰ وَأَهْلُ الْمَغْفِرَةِ ، وَأَنَا أَهْلُ الذُّنُوبِ وَالْخَطایا ، فَارْحَمْنِى یَا مَوْلاىَ وَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ. و «ده مرتبه»:

لَاحَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلّا بِاللّٰهِ ، تَوَکَّلْتُ عَلَى الْحَیِّ الَّذِی لَایَمُوتُ ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِی لمْ یَتَّخِذْ وَلَداً ، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِى الْمُلْکِ ، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ وَ لِیٌّ مِنَ الذُّلِّ وَکَبِّرْهُ تَکْبِیراً.

ترجمه ؛

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانى‌اش همیشگى است؛ منزّه است خدا و ستایش خاص خداست و معبودی جز خدا نیست و او از هر وصفی برتر و جنبش و نیرویی نیست جز به مدد خدای والای بزرگ، پاک و منزّه است خدا شب هنگام و به گاه روز، پاک و منزّه است خدا صبحگاهان و به گاه عصر، پاک و منزّه است خدا در شامگاه و بامداد، «پاک و منزّه است خدا آنگاه‌که به شب درآیید و گاهی که به صبح برآیید، ستایش برای اوست در آسمان‌ها و زمین و شب هنگام و گاهی که ظهر می‌کنید، هم او که زنده را از مرده بیرون می‌آورد و مرده را از زنده خارج می‌سازد و به زمین پس از مرگش زندگی می‌بخشد و به همین‌گونه شما هم از قبرها بیرون آورده می‌شوید»، «منزّه است پروردگارت پروردگار عزّت، از آنچه او را بدان وصف می‌کنند و سلام بر رسولان و سپاس خدای را پروردگار جهانیان»؛ منزّه است صاحب فرمانروایی و ملکوت، منزّه است صاحب عزّت و اقتدار، منزّه است دارنده بزرگ‌منشی و عظمت، همان فرمانروای بر حق سیطره‌دار، دارای نهایت پاکی، منزّه است خدای فرمانروای زنده‌ای که هرگز نمی‌میرد، منزّه است خدای فرمانروای زنده، دارای نهایت پاکی، منزّه است پاینده‌ی پایدار، منزّه است پایدار پاینده، منزّه است پروردگار بزرگم، منزّه است پروردگار برترم، منزّه است آن زنده‌ی به خود پاینده، منزّه است آن بلند مرتبه‌ی برتر، منزّه است او، بلندمرتبه است از هر زشتی و عیب، پاک و پاکیزه است، پروردگار ما و پروردگار فرشتگان و روح؛ منزّه است آن پاینده‌ی بی‌غفلت، منزّه است آن دانای ناآموخته، منزّه است آن آفریننده دیدنی‌ها و نادیدنی‌ها، منزّه است آن‌که دیده‌ها را دریابد و دیده‌ها او را درنیابند و اوست لطیف آگاه، خدایا، در حالی صبح کردم که از جانب تو بودم در نعمت و خیر و برکت و سلامتی کامل، پس درود فرست بر محمّد و خاندانش و نعمت و خیر و برکات و سلامتی را بر من با نجات از آتش دوزخ تمام کن، شکرگذاری و سلامتی و فضل و کرامتت را همواره تا گاهی که زنده هستم روزی‌ام فرما، خدایا! به نورت هدایت یافتم و به احسانت بی‌نیاز گشته و به نعمتت صبح و شام کردم؛ خدایا! تو را گواه می‌گیرم و گواهی تو مرا بس است و گواه می‌گیرم همه فرشتگان و پیامبران و رسولان و حاملان عرش و ساکنان آسمان‌ها و زمین و همه آفریده‌هایت را بر اینکه همانا تویی خدا، معبودی جز تو نیست، یگانه و بی‌شریکی و اینکه محمّد (درود خدا بر او و خاندانش) بنده و فرستاده‌ی تو است و اینکه تو بر هر چیز توانایی، زنده می‌کنی و می‌میرانی و می‌میرانی و زنده می‌سازی و گواهی می‌دهم که بهشت و دوزخ و برانگیخته شدن مردگان حق است و قیامت آمدنی است که تردیدی در آن نیست و اینکه خدا مردگان را برخواهد انگیخت؛ و شهادت می‌دهم که علی بن ابی‌طالب امیرمؤمنان بر حق بر حق است و پیشوایان از فرزندانش، امامان هدایت‌گر و ره‌یافته‌اند، نه گمراهند و نه گمراه‌کننده و اینکه آنان اولیاء برگزیده تو و حزب پیروز تو و بندگان خالص تو و بهترین انتخاب‌شدگان از میان مخلوقات تواند و بهترین برگزیده‌شدگانی هستند که برای بیان دینت برگزیدی و از میان بندگانت خاص خود ساختی و ایشان را بر بندگانت برگزیدی و بر جهانیان حجّت قراردادی، درود و سلام و رحمت و برکاتت بر آنان باد؛ بار الها! این شهادت را نزد خود برای من ثبت کن تا آن را در روز قیامت بر زبانم جاری کنی درحالی‌که از من خشنود باشی، همانا تو بر آنچه می‌خواهی توانایی. خدایا! تو را سپاس، سپاسی که آغازش بالا رود و انجامش پایان نگیرد، خدایا! تو را سپاس، سپاسی که آسمان برای تو بر دوش کشد و زمین و هرکه بر آن است تو را آنچنان تسبیح کند. خدایا! تو را سپاس، سپاسی همواره و همیشگی که گسست و پایانی برایش نباشد و تنها سزاوار تو باشد و به تو بیانجامد، سپاسی که نمایان شود در دلم و بر تنم و نزد من و با من و پیش از من و پس از من و پیش رویم و بالای سرم و زیر پایم و آنگاه که مرگم فرا رسد و یگانه و تنها مانم سپس فانی شوم؛ و تو را سپاس گاهی که زنده و برانگیخته شوم، ای سرور من، خدایا! و تو را ستایش و سپاس برای همه صفات پسندیده‌ات و بر همه نعمت‌هایت، سپاسی بلند و بی‌پایان‌ که آن را ای پروردگار ما، پسندیده داری و از آن خشنود شوی، خدایا! تو را سپاس بر هر خوردن و نوشیدن و هر دست یافتن و هر بست و گشودن و در برابر هر تار مو که به ما دادی، خدایا! تو را سپاس، سپاسی پاینده به پایندگی‌ات و تو را سپاس، سپاسی که نهایت آن را جز دانشت نداند و تو را سپاس سپاسی که پایان آن را جز مشیتّت نخواهد و تو را سپاس، سپاسی که جز خشنودی تو مزدی برای گوینده‌اش نیست و تو را سپاس بر بردباری‌ات پس از آن‌که دانستی؛ و تو را سپاس بر گذشتت، پس‌ازآنکه بر عذاب توانا بودی و تو را سپاس ای سرچشمه سپاس و تو را سپاس ای به ارث‌برنده سپاس و تو را سپاس ای آفریننده سپاس و تو را سپاس ای نهایت سپاس و تو را سپاس ای پدیدآورنده سپاس و تو را سپاس ای خریدار سپاس و تو را سپاس ای صاحب سپاس و تو را سپاس ای دیرینه سپاس و تو را سپاس ای راست وعده، ای وفادار به عهد، ای سپاه توانا، ای مجد و عظمتت پایدار و تو را سپاس ای بلند پایه، ای پاسخگوی خواسته‌ها، ای فرود آورنده آیات از بالای هفت آسمان؛ ای دارای برکات بزرگ، ای درآورنده نور از دل تاریکی‌ها و ای بیرون آورنده آنان‌که در تاریکی‌هایند به سوی نور، ای دگرگون‌کننده گناهان به نیکی‌ها و بالا برنده‌ی حسنات در مراتب بهشت، خدا! تو را سپاس ای آمرزنده گناه و ای پذیرای توبه و ای عذابت سخت و ای صاحب عطای بی‌حدّ، معبودی جز تو نیست. بازگشت همه به سوی تو است. خدا! تو را سپاس در شب گاهی که روز را می‌پوشاند و تو را سپاس در روز آنگاه که آشکار می‌گردد و تو را سپاس در آخرت و دنیا و تو را سپاس به تعداد همه ستاره‌ها و همه فرشتگان آسمانی و تو را سپاس به شماره ذرات خاک و ریگ و دانه‌ها و تو را سپاس به عدد آنچه در میان آسمان است و تو را سپاس به عدد آنچه در درون زمین است؛و تو را سپاس به میزان وزن آب‌های دریا و تو را سپاس به شماره برگ درختان و تو را سپاس به عدد آنچه روی زمین است و تو را سپاس به تعداد آنچه کتابت برشمرده و تو را سپاس به عدد آنچه دانشت آن را فراگرفته و تو را سپاس به شماره آدمیان و پریان و حشرات و پرندگان و چهارپایان و درندگان، سپاسی فراوان و سپاسی پاک که در آن برکت باشد آن‌چنان‌که پذیری، ای پروردگار ما و خشنود گردی و آن‌چنان‌که سزاوار بزرگواری ذات و بزرگی جلال توست. پس «ده مرتبه» می‌گویى: معبودی جز خدا نیست، یگانه و بی‌شریک است، فرمانروایی و ستایش تنها از آن اوست و اوست، لطیف و آگاه. و نیز «ده مرتبه» می‌گویی: معبودی جز خدا نیست، یگانه و بی‌شریک است، فرمانروایی و ستایش از آن اوست، زنده می‌کند و می‌میراند، می‌میراند و زنده می‌کند و او خود زنده‌ای است که هرگز نمی‌میرد، نیکی به دست اوست و او بر هر چیزی تواناست. آمرزش می‌جویم از خدایی که معبودی جز او نیست، زنده و به خود پاینده است و تنها به سوی او باز می‌گردم. اى خدا، اى خدا اى بخشنده، اى بخشنده اى مهربان، اى مهربان ای پدید آورنده‌ی آسمان‌ها و زمین اى صاحب جلال و بزرگوارى اى مهرورز و صاحب منت اى زنده، اى پاینده اى زنده، اى که شایسته‌ی پرستشى جز تو نیست. اى خدا، اى که شایسته پرستشى جز تو نیست. به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی‌اش همیشگى است. خدایا! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست. خدایا! با من آن کن که شایسته‌ی توست. اجابت فرما، اجابت فرما پس می‌گویی: خدایا! با من آن کن که شایسته تو است، نه آن‌که سزاوار من است چه همانا تو شایسته پروا و آمرزشی و من درخور گناهان و خطاهایم، پس به من رحم کن، ای مولای من که تو مهربان‌ترین مهربانانی. و «ده مرتبه»: جنبش و نیرویی نیست جز برآمده از سوی خدا، توکل نمودم بر زنده پاینده‌ای که نمی‌میرد و ستایش خدای را که فرزندی نگرفته و در فرمانروایی شریکی برایش نبوده و از خواری و ناتوانی سرپرستی نداشته است و بی‌اندازه بزرگش شمار.

دعای سیفی صغیر چه خواصی دارد و در چه مواردی خوانده می شود؟

1. از علی ـ علیه السّلام ـ نقل شده است. هرکس دِین و قرض داشته باشد و این دعا را به جهت ادای دین بخواند خدای تبارک و تعالی از خزانة غیبش دین او را اداء نموده، و او آسوده گردد.

2. هرکس آن را در سفر یا حضر بخواند آفتی به او نرسد.

3. و اگر دعا را نوشت و با خودش حمل کند، از شرّ دشمن و دزد و راهزن و هر مفسدی در امان باشد. و اگر این دعا را با شکر یا آبی که از نهری جاری برداشته اند، بخواند و آن را بخورد، باب سعادت بر روی او گشوده شود و اسباب سفر برایش به بهترین وجه فراهم گشته و همنشینی نیک قرین او گردد.

4. خواندن این دعا موجب رستگاری در دو جهان می گردد.

و باز از آن حضرت نقل شده است که فرمودند: در اثنای خواندن دعای سیفی مُلهِم به این حکمت شدم و دانستم که هر خاصیتی در دعای سیفی کبیر است در این کلمات نیز هست.

5. عرفاء می فرمایند: هرکس این کلمات (دعای سیفی) را هر روز یک بار بخواند، از سرّ توحید چیزی بر او منکشف گردد که «لا عینٌ رأت، و لا اُذُن سمعمت» [1] یعنی هیچ چشمی نبیند و هیچ گوشی نشنود . و هرکس صدبار بخواند، صاحب کشف(مکاشفه) می گردد و از اهل یقین می شود. و این کلمات شریفه به جهت داشتن مقاصد و مضامین عالیه توحیدی، تأثیر بسزایی در دل آدمی دارد. و اگر بعد از دعای سیفی کبیر[2] خوانده شود در سرعت اجابت بسیار مجرّب است.[3]

 

دعای سیفی صغیر در کلمات بزرگان و عارفان
1. مرحوم سید هاشم حدّاد. یکی از عرفاء بزرگ، نظرش این بوده که این دعا، آنقدر مضامین قدرتی و سلطنتی دارد که موجب قبض و تنگی صدر می گردد. و نباید بدون اجازه استاد خوانده شود. یعنی معلوم می شود که باید انسان مراحلی از عرفان و سیر و سلوک را بپیماید تا لیاقت و توان خواندن چنین دعائی را داشته باشد. چنان که نقل شده، مرحوم قاضی، به شاگردان خصوصی اجازه می دادند، این دعا را بخوانند.

2. ولی آیة الله مرعشی (ره) و همچنین آیة الله کشمیری، هم خودشان می خوانده اند و به افراد هم توصیه می کرده اند.  

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانیاش همیشگى است

رَبِّ أَدْخِلْنِی فِی لُجَّةِ بَحْرِ أَحَدِیَّتِکَ وَ طَمْطَامِ یَمِّ وَحْدَانِیَّتِکَ وَ قَوِّنِی بِقُوَّةِ سَطْوَةِ سُلْطَانِ فَرْدَانِیَّتِکَ حَتَّى أَخْرُجَ إِلَى فَضَاءِ سَعَةِ رَحْمَتِکَ وَ فِی وَجْهِی لَمَعَاتُ بَرْقِ الْقُرْبِ مِنْ آثَارِ حِمَایَتِکَ مَهِیبا بِهَیْبَتِکَ عَزِیزاً بِعِنَایَتِکَ مُتَجَلِّلاً مُکَرَّما بِتَعْلِیمِکَ وَ تَزْکِیَتِکَ وَ أَلْبِسْنِی خِلَعَ الْعِزَّةِ وَ الْقَبُولِ وَ سَهِّلْ لِی مَنَاهِجَ الْوُصْلَةِ وَ الْوُصُولِ وَ تَوِّجْنِی بِتَاجِ الْکَرَامَةِ وَ الْوَقَارِ وَ أَلِّفْ بَیْنِی وَ بَیْنَ أَحِبَّائِکَ فِی دَارِ الدُّنْیَا وَ دَارِ الْقَرَارِ وَ ارْزُقْنِی مِنْ نُورِ اسْمِکَ هَیْبَةً وَ سَطْوَةً تَنْقَادُ لِیَ الْقُلُوبُ وَ الْأَرْوَاحُ وَ تَخْضَعُ لَدَیَّ النُّفُوسُ وَ الْأَشْبَاحُ یَا مَنْ ذَلَّتْ لَهُ رِقَابُ الْجَبَابِرَةِ وَ خَضَعَتْ لَدَیْهِ أَعْنَاقُ الْأَکَاسِرَةِ لا مَلْجَأَ وَ لا مَنْجَى مِنْکَ إِلا إِلَیْکَ وَ لا إِعَانَةَ إِلا بِکَ وَ لا اتِّکَاءَ إِلا عَلَیْکَ ادْفَعْ عَنِّی کَیْدَ الْحَاسِدِینَ ،

پروردگارا مرا در ژرفاى دریاى یگانگى ات، و در میان اقیانوس یکتایى ات وارد ساز، و با نیروى چیرگى سلطنت تنهاى ات توانمند گردان تا به فضاى بیکران رحمتت درآیم، درحالى که در چهره ام درخشندگی های پرتو قرب از آثار حمایتت فروزان باشد و به شوکتت پرشکوه باشم، و به عنایتت عزیز باشم، و به آموزش و پرورشت بزرگ و بزرگوار باشم، خدایا خلعت هاى عزّت و قبولى را بر من بپوشان، و برایم راه هاى پیوند و پیوستگى را هموار کن، و به تاج کرامت و وقار تاجدارم نما، و میان من و شیفتگانت در دنیا و آخرت پیوند انداز، و از نور نامت شوکت و قوّتى به من عنایت کن که دلها و جانها مطیع من گردند، نفوس و بدنها نزد من فروتن شوند، اى آن که گردن گردنکشان برایش خوار گشته، و پادشاهان در پیشگاهش فروتن شده اند، پناهگاه و راه رهایى از تو جز به تو نیست و کمکى نیست جز از تو، و تکیه گاهى نیست جز بر تو، خدایا! بداندیشى حسودان،

وَ ظُلُمَاتِ شَرِّ الْمُعَانِدِینَ وَ ارْحَمْنِی تَحْتَ سُرَادِقَاتِ عَرْشِکَ یَا أَکْرَمَ الْأَکْرَمِینَ أَیِّدْ ظَاهِرِی فِی تَحْصِیلِ مَرَاضِیکَ وَ نَوِّرْ قَلْبِی وَ سِرِّی بِالاطِّلاعِ عَلَى مَنَاهِجِ مَسَاعِیکَ إِلَهِی کَیْفَ أَصْدُرُ عَنْ بَابِکَ بِخَیْبَةٍ مِنْکَ وَ قَدْ وَرَدْتُهُ عَلَى ثِقَةٍ بِکَ وَ کَیْفَ تُؤْیِسُنِی [تُوئِسُنِی ] مِنْ عَطَائِکَ وَ قَدْ أَمَرْتَنِی بِدُعَائِکَ وَ هَا أَنَا مُقْبِلٌ عَلَیْکَ مُلْتَجِئٌ إِلَیْکَ بَاعِدْ بَیْنِی وَ بَیْنَ أَعْدَائِی کَمَا بَاعَدْتَ بَیْنَ أَعْدَائِی اخْتَطِفْ أَبْصَارَهُمْ عَنِّی بِنُورِ قُدْسِکَ وَ جَلالِ مَجْدِکَ إِنَّکَ أَنْتَ اللَّهُ الْمُعْطِی جَلائِلَ النِّعَمِ الْمُکَرَّمَةِ لِمَنْ نَاجَاکَ بِلَطَائِفِ رَحْمَتِکَ یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَیِّدِنَا وَ نَبِیِّنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَجْمَعِینَ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ

و تیرگی هاى شرّ دشمنان را از من دور کن، و به من مهر ورز زیر سراپرده هاى عرشت، اى گرامى ترین گرامیان، ظاهر هستى ام را در به دست آوردن خشنودیت تأیید کن، و قلب و نهادم را با آگاهى بر راه هاى رسیدن به پیشگاهت روشن فرما.

خدایا چگونه از در خانه ات مأیوس و ناامید بازگردم درحالى که با اعتماد به تو وارد آن شدم، و چگونه از عطایت ناامیدم میکنی درحالیکه مرا به دعا در پیشگاهت فرمان دادى، اینک به تو روى آورده ام و از تو پناه می جویم بین من و دشمنانم دورى انداز، چنان که بین دشمنانم دورى انداختى، به نور پاک و عظمت و بزرگوارى ات دیدگان دشمنانم را از دین من نابینا کن، به یقین تو خداى عطابخش نعمت هاى بزرگ و باارزش به بندگان نجواگر خویش هستى، که با لطائف رحمتت تو را مى خوانند، اى زنده، اى پاینده اى صاحب بزرگ و کرامت و درود خدا بر مولاى ما و پیامبر ما محمّد و بر خاندان پاک و پاکیزه اش همه و همه.

روش کامل حفظ قرآن مریم

برنامه حفظ قرآن
۱_نیت : باید نیت قرب الی الله باشد . حفظ قرآن فقط برای رضای خداوند باشد .
« با قرآن رفاقت کن تا با امنیت کامل به جایگاهی که به آن تعلق داریم ( قیامت ) برویم .
امام رضا علیه السلام ؛ سه ساعت سخت داریم : ۱_ساعت مرگ  ۲_ساعت قبر  ۳_ ساعت قیامت

+ پس برای بنیان نسلت تلاش کن و قرآن را در زندگی و خانواده خودت جاری کن .
 ✓ این فرصت ها همیشه ایجاد نمیشود . پس حداکثر استفاده را برای انس و حفظ قرآن انجام بده.

۲_ قرار با قرآن ( وَأَوْفُوا بِعَهْدِ اللَّهِ ) ؛ استمرار ، تبعیت و صبر « که تلفیق این سه باعث معرفت و اهلیت انسان میشود » که اهلیت انسان باعث طهارت روح و رشد انسان تازه شروع میشود .

+ قلب مومن حرم خداست پس غیر خدا را راه ندهید .

[ ما برای همه چیز وقت میگذاریم ، الا وقت برای خدا ] 

۳_برنامه ریزی ؛ روزانه یک ساعت مشخص برای حفظ در نظر بگیریم « بهترین وقت ، بهترین زمان حال شما » که به ۴ قسمت تقسیم میکنیم ؛
 الف : حفظ ۱۵ دقیقه 
ب :  مرور « ✓ ۱۵ دقیقه مرور با قرآن ✓ ۱۵ دقیقه مرور بدون قرآن _ضبط محفوظات  ✓ ۱۵ دقیقه تحویل محفوظات یا در صورت نبودن فردی در برای تحویل _ ضبط دوم »

۴_ نظم حفظ ؛ 
الف : تقوا و چشم پوشی از گناه باید همیشه سرلوحه حافظین قرآنی باشد .
ب : وقت شناسی و پایبندی به عهد و پیمان برای حفظ

۵_ جبران قرار ؛ اگر به هر عنوان مثل میهمانی و ... در ساعت قرار موفق به حفظ نشدید در روز بعد یا حداکثر دو روز آینده جلسه عقب افتاده جبران شود .

برنامه حفظ قرآن کریم ۳

۶_ روش حفظ ؛ ابتدا آیه را سه بار با صدای قاری منتخب مثال : استاد منشاوی یا استاد محمد جبریل یا استاد الحصری و ... جهت تلاوت صحیح و هم آهنگ شدن گوش میدهیم ... سپس مراحل ؛  ۱/حفظ آیه ۳×۳ سه بار از رو سه بار از حفظ  
۲/آیه دوم  ۳×۳   
 ۳/اتصال دو آیه ۳×۳
۴/حفظ آیه سوم ۳×۳
۵/تکرار سه آیه ۱×۱
۶/تکرار درس حفظ شده  ۳ بار از حفظ

✓ نکته ؛ حافظ باید مرتل خوب هم باشد و محفوظات را آهنگین و با الگو حفظ نماید .

✓نکته دوم ؛ برای حفظ از قرآنی که صفحات و نوشته های آن نور ملایم داشته باشه باشد استفاده شود
✓ نکته سوم ؛ حفظ با قرآن با ترجمه بهتر است و مرور با قرآن بدون ترجمه بهتر است .

۷_روش مرور ؛ ۱_ استفاده از سه مرحله ( الف : با قرآن و مرور از حفظ  ب : بدون قرآن « ضبط و گوش دادن »  ج : تحویل  محفوظات ۲_ مرور باید پیوسته باشد  
۳_ مختصات مرور شود ؛
💠 روش ارائه مختصات یا حافظه تصویری ؛
۱/ ترتیب سوره ها
۲/ ترتیب سوره در صفحه
۳/ اول و آخر سوره ها با اسم سوره 
۴/ بالا و پائین صفحات با ذکر شماره صفحه
۵/ فقط بالا با ذکر شماره صفحه
۶/فقط پائین با ذکر شماره صفحه
۴_ مرور مجدد آیات مشکل دار
۵_ محدوده و زمان دوره (مرور حفاظ عادی هر روز یک جزء و هر ماه ختم کامل قرآن ، حفاظ ممتاز هر ده روز دوره کامل قرآن و حفاظ حرفه ای هر هفته دوره کامل قرآن کریم )

دعاهای ناب قرآنی

نقش قرآن در زندگى‏

قرآن حکیم

 

امروز در جامعه ما مشکلات فراوانى اعم از فردى و اجتماعى وجود دارد که همه خواهان رفع این مشکلاتند و با این که پیشرفت‏هاى چشم‏گیرى در زمینه‏هاى مختلفى وجود داشته است، مشکلات زیادى باقى مانده است .

 

حضرت امیر در خطبه ای از نهج البلاغه مى‏فرمایند: " و دواء دائکم و نظم ما بینکم؛ قرآن نسخه درمان دردها و مشکلات شماست "، و در خطبه 189 با این تعبیر که "و دواء لیس و بعده داء " مى‏فرمایند: قرآن دارویى است که بعد از آن دردى باقى نمى‏ماند .

 

مطلبى که قبل از هر چیز باید بدان توجه داشت ایمان به فرمایش حضرت على علیه‏السلام است؛ یعنى باید با تمام وجود باور داشته باشیم که درمان حقیقى دردها و مشکلات ما، اعم از فردى و اجتماعى، در قرآن است.

 

همه ما به این مطلب اقرار مى‏داریم؛ لکن مراتب ایمان و یقین افراد متفاوت است. هر چند هستند کسانى که با تمام وجود باور داشته باشند که اگر به قرآن روى بیاورند و معارف و راهنمایى‏هاى آن را به کار بندند، قرآن بهترین نسخه شفابخش دردهاست، لکن چنین افرادى بسیار اندکند و شاید یکى از بزرگ‏ترین مشکلات جامعه ما ضعف ایمان در این جهت باشد و این امر موجب شده است بسیارى از مشکلات همچنان باقى بماند.

 

در این مقاله بر آنیم که فواید و خاصیت های درمانی بعضی از آیات قرآن را بیان کرده ، باشد که ان شاءالله راهگشایی برای رفع گرفتاری ها باشد .

 

 

شفای دردها و رفع گرفتاری ها

 

در مکارم الاخلاق از رسول خدا صلى اللّه علیه و آله منقول است: هر کس طلب شفا از قرآن مجید ننماید خداى تعالى او را شفا ندهد .

 

از حضرت على علیه السلام رسیده است: هر کس از چیزى خائف باشد بخواند از هر جاى قرآن که خواهد صد آیه و سه مرتبه بگوید: (اللهم اکشف عنى البلاء(

 

براى طلب فرزند و بچه دار شدن

 

- این آیات و دعا را نوشته در کمر زن بندد: (سوره مریم ، از اول تا آیه 6(

 

- و نیز بر این آیه مداومت داشته باشد: «ربى لا تذرنى فردا و انت خیر الوارثین»

 

جهت محتاج نشدن به هیچ چیز، بعد از هر نماز هفت بار این آیه را بخواند:

 

فسیکفیکهم اللّه و هو السمیع العلیم

 

 

آیه به جهت زیاد شدن رزق

 

- به تجربه رسیده آن که در هر روز بخواند آیه مبارکه: « و من یتق اللّه تا آخر آیه 3 سوره طلاق را سه مرتبه بعد از نمازهاى واجب با سه مرتبه صلوات در اول آن و سه مرتبه صلوات در آخر آن بخواند موجب وسعت رزق خواهد بود.

 

 

 

رفع بی خوابی کودک

 

چنانچه طفلى بى خوابى داشته باشید که به خواب نرود بنویسد این آیه را و زیر بالین طفل بگذارید:

 

یسئلونک عن الجبال فقل ینسفها ربى نسفا فیذرها قاعا صفصفا لا تراعوجا

 

بعد بگوید:

 

لا حول و لا قوه الا باللّه العلى العظیم

 

برای آنکه کودکتان زودتر به سخن آید

 

در کتاب عدة الداعى ابن فهد حلى آمده براى بچه اى که دیر زبان باز کند این آیه را بنویسد و به او آویزد:

 

ما لکم لاینطقون اقرا باسم ربک الذى خلق خلق الانسان من علق اقرا و ربک الاکرم الذى علم بالقلم علم الانسان ما لم یعلم الا من اذن له الرحمن و قال صوابا انطقک اللّه الذى انطق کل شى ء ففهمناها سلیمان .

 

 

آیه به جهت نجات از سختیها

 

گویند در شدائد و سختیها و در مهمات عظیمه قرائت (آیة الکرسى ) دوازده مرتبه نافع است و تخلف ندارد .

 

 

رفع اندوه و گرفتاری ها

 

امام سجاد سلام الله علیه فرمودند: هرگاه در رابطه با امری اندوهگین شدید، نظیف ترین لباس خود را پوشیده و وضو بگیرید و بر بلندی چهار رکعت نماز بگذارید:

 

دو رکعت اول:

 

رکعت اول بعد از حمد سوره ی زلزال و در رکعت دوم بعد از حمد سوره ی اذا جاء نصرالله .

 

دو رکعت دوم:

 

در رکعت اول بعد از حمد سوره ی کافرون و در رکعت دوم بعد از حمد سوره ی قل هو الله احد بخوانید .

 

بعد از سلام آخر دست ها[ی نیازتان را] به آسمان بلند نموده و این دعا را بخوانید:

 

اَللّـهُمَّ اِنّی اَسْأَلُکَ بأسمائک الَّذی اِذا دُعیتَ بِهِ عَلی مَغالِقِ اَبْوابِ السَّمآءِ لِلْفَتْحِ بِالرَّحْمَةِ انْفَتَحَتْ، و َاِذا دُعیتَ بِهِ عَلی مَضآئِقِ اَبْوابِ الاَْرْضِ لِلْفَرَجِ انْفَرَجَتْ،

 

و أسألک بأسمائک التی َاِذا دُعیتَ بِهِ عَلَی العُسْرِ لِلْیُسْرِ تَیَسَّرَتْ ، و َاِذا دُعیتَ بِهِ عَلَی الاَْمْواتِ لِلنُّشُورِ انْتَشَرَتْ،

 

صلّ علی محمد و آل محمد و اقلبنی بقضاء حاجتی .

 

حضرت فرمودند: در این هنگام قسم به خداوند، شخص قدمش را بر نمی دارد مگر این که خداوند حاجت روایش می کند. (الصحیفة السجادیة الجامعة، ص 119، دعا 58)

 

حضرت امیر در خطبه ای از نهج البلاغه مى‏فرمایند: " و دواء دائکم و نظم ما بینکم؛ قرآن نسخه درمان دردها و مشکلات شماست " ، و در خطبه 189 با این تعبیر که " و دواء لیس و بعده داء " مى‏فرمایند: قرآن دارویى است که بعد از آن دردى باقى نمى‏ماند

 

 

آیه اى که انسان را محتاج نخواهد کرد

 

جهت محتاج نشدن به هیچ چیز، بعد از هر نماز هفت بار این آیه را بخواند :

 

فسیکفیکهم اللّه و هو السمیع العلیم .(بخشی از آیه 137/ بقره)

 

 

قرآن

آیه جهت محفوظ ماندن خانه از دزد

 

رسول خدا صلى اللّه علیه و آله فرمود: کسى که آیه 10 سوره آل عمران را نوشته و در قفلى که بر در خانه زده اند بیاویزد آن خانه از دزد و از غرق و از خرابى و از غیر اینها محفوظ خواهد ماند :.

 

ان الذین کفروا لن تغنى عنهم اموالهم و لا اولادهم من اللّه شیئا و اولئک هم و قود النار .

 

 

آیه جهت بیدار شدن از خواب

 

شیخ بهائى در کتاب مفتاح الفلاح از کتاب کافى شیخ محمد بن یعقوب کلینى نقل کرده که از حضرت صادق علیه السلام روایت نموده هر کس وقت خوابیدن آیه آخر سوره کهف را بخواند هر ساعتى که بخواهد بیدار شود و نیت داشته باشد بیدار مى شود. شیخ فرموده که این از اسرار و عجیبه مجربه است که شکى در آنها نیست:

 

قل انما انا بشر مثلکم یوخى الى انما الهکم اله واحد فمن کان یرجوا لقاء ربه فلیعمل عملا صالحا و لا یشرک بعباده ربه احدا .

 

 

آیاتى جهت فروش کالا

 

هرگاه متاعى فروش نرود این آیات را بر کاغذى نویسد و در آن نهد از غیب مشترى مى رسد:

 

- یا بنى اسرائیل اذکروا نعمتى التى انعمت علیکم و اوفو بعهدى اوف بعهدکم و ایاى فارهبون و امنوا بما انزلت مصدقا لما معکم و لاتکونوا اول کافر به و لا تشتروا بایاتى ثمنا قلیلا و ایا فاتقون. (سوره بقره، آیه 40- 41)

 

- و من اوفى بعهده من اللّه فاستبشروا ببیعکم الذى بایعتم به و ذلک هو الفوز العظیم. (سوره توبه، آیه 111)

 

- و همچنین آیه آخر را هفت بار بر ظرف آبى بخواند بر متاع پاشد و باید متاع نامشروع نباشد .

 

 

آیه جهت نجات از زندان

 

جهت نجات از زندان و رفع گرفتارى مداومت نماید بر این آیه ، اثر عاجل دارد:

 

بسم اللّه الرحمن الرحیم

 

و افوض امرى الى اللّه ان اللّه بصیر بالعباد .

 

 

آیه به جهت دفع حمله سگ

 

حضرت رضا علیه السلام فرمود: چون سگ بر روى تو فریاد کرده و حمله نماید، این آیه را بخوان :

 

یا معشر الجن و الانس ان استطعتم ان تنفذوا من اقطار السموات و الارض فانفذوا لاتنفذون الا بسلطان .(الرحمن ، آیه 33)

 

این آیه را بر آب بخواند در خانه مورچه ریزد، از آنجا بروند:

 

حتى اذا اتو على واد النمل قالت نمله یا ایها النمل ادخلوا مساکنکم لا یحطمنکم سلیمان و جنوده و هم لا یشعرون

 

 

آیه به جهت کسى که پیچش شکم دارد

 

از امام موسى کاظم علیه السلام منقول است که این آیات را سه بار بر آب خوانده و آن آب را بخورد و دست بر شکم بمالد :

 

یُرِیدُ اللّهُ بِکُمُ الْیُسْرَ وَلاَ یُرِیدُ بِکُمُ الْعُسْرَ - أَوَلَمْ یَرَ الَّذِینَ کَفَرُوا أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ کَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاء کُلَّ شَیْءٍ حَیٍّ أَفَلَا یُؤْمِنُونَ . (بخشی از آیه 185/ بقره- انبیا/30)

 

 

آیه اى به جهت دفع مورچه

 

این آیه را بر آب بخواند در خانه مورچه ریزد، از آنجا بروند:

 

حَتَّى إِذَا أَتَوْا عَلَى وَادِی النَّمْلِ قَالَتْ نَمْلَةٌ یَا أَیُّهَا النَّمْلُ ادْخُلُوا مَسَاکِنَکُمْ لَا یَحْطِمَنَّکُمْ سُلَیْمَانُ وَجُنُودُهُ وَهُمْ لَا یَشْعُرُونَ.(نمل/18)

خواص آیه نور

مرحوم شیخ محمد حسین در ایامی که به ریاضات شرعی و ختم آیه نور مشغول بوده اند وقتی که به هنگام سحر به زیارت امیر المومنین (ع) مشرف می شدند نوری در برابر ایشان ظاهر می شد که او را از چراغ بی نیاز می کرد و تا زمانی که به این ختم اشتغال داشته اند این امر تداوم داشته است .

 

 

آیه 35 سوره مبارکه نور:

 

اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ مَثَلُ نُورِهِ کَمِشْکَاةٍ فِیهَا مِصْبَاحٌ ۖ الْمِصْبَاحُ فِی زُجَاجَةٍ ۖ الزُّجَاجَةُ کَأَنَّهَا کَوْکَبٌ دُرِّیٌّ یُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبَارَکَةٍ زَیْتُونَةٍ لَا شَرْقِیَّةٍ وَلَا غَرْبِیَّةٍ یَکَادُ زَیْتُهَا یُضِیءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ ۚ نُورٌ عَلَىٰ نُورٍ ۗ یَهْدِی اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ یَشَاءُ ۚ وَیَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ ۗ وَاللَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ

 

خداوند نور آسمان ها و زمین است؛ مثل نور خداوند همانند چراغ دانى است که در آن چراغى (پر فروغ) باشد، آن چراغ در حبابى قرار گیرد، حبابى شفاف و درخشنده همچون یک ستاره فروزان، این چراغ با روغنى افروخته مى‏شود که از درخت پربرکت زیتونى گرفته شده که نه شرقى است و نه غربى (روغنش آن چنان صاف و خالص است که) نزدیک است بدون تماس با آتش شعله‏ور شود، نورى است بر فراز نورى و خدا هر کس را بخواهد به نور خود هدایت مى‏کند، و خداوند به هر چیزى داناست.

 

خواص آیه نور چیست؟ آیا درست است که می گویند اگر این آیه به عددی خاص خوانده شود برکات زیادی دارد؟ » .

 

در مورد ختم آیات و اذکار، عدد نقش بسیار مهمی دارد و باید آن آیه یا ذکر را به عدد معین گفت تا اثر خاص خود را بگذارد. اما اگر کسی این آیه شریفه را بر طبق عدد معین ختم کند و نتیجه ای برایش حاصل نشود مانعی در شرایط و مقدمات آن پیش آمده است که باید آن مانع را برطرف کند تا ختم آیه یا ذکر اثربخش باشد؛ یعنی آنچه بیان شده است تنها علت معدّ محسوب می گردند.

 

دربارۀ فضیلت سوره نور احادیثی از ائمه اطهار (ع) رسیده است، از جمله:

 

- پیامبر اسلام (ص) فرمود: "هر که سوره نور را بخواند، خداوند ده حسنه به او می دهد، به اندازه اجر همۀ مؤمنان گذشته و آینده".

 

- از امام صادق (ع) نقل شده است که فرمود: "مال و عورت خود را به خواندن سورۀ نور حفظ کنید و زنان خود را به وسیلۀ آن در حصار عفت قرار دهید؛ زیرا کسی که این سوره را در شب و روز بخواند هیچ یک از خانواده اش هرگز زنا نمی کند تا بمیرد. در وقت مردن هفتاد هزار ملک تا کنار قبر او را تشییع و برای او دعا و استغفار می کنند تا وارد قبر شود".

 

همچنین در باره آیۀ نور که یکی از آیات این سوره است، فضائل بسیاری نقل شده است. برخی ازعلما این آیه را در مورد ائمه اطهار  دانسته‌اند.

 

  از جمله روایاتی که در فضیلت این آیه وارد شده است:

 

1. از عبد الله عباس منقول است که: "هر کس آیۀ نور را بسیار بخواند روشنایی چشم او محفوظ ماند".

 

2. "اگر کسی درد چشم دارد آیه نور را تا "نور علی نور" بر چشم بخواند و هر صبح سه بار بر این دستور عمل نماید درد چشم او زایل شود".

 

3. شیخ ابوالعباس بونی گفته است: "که هر کس این آیه را بر آینه نقش کند شب جمعه آخر ماه و مدّت چهل شب چهل نوبت این آیه را بر آینه بخواند بعد از آن هر مریضی که در آن آینه نگاه کند، مرض او زایل شود و نیز نقل شده که اگر کسی آیۀ نور را بر لباس کبود با زعفران و گلاب بنویسد و اسم غایب و مادر او را بر آن بنویسد و آن را در خانه غایب بر باد آویزد به زودی شخص غایب بر می گردد".

 

4. "هر کس آیه نور را تکسیر، بر فضه نقش، و آن را بر دایره آن نقش کند و در روز جمعه هنگام طلوع آفتاب و در وقت نقش کردن، غسل کند و لباس پاک بپوشد و با خود داشته باشد، و هر روز آیه را چهارصد بار بخواند و شروع کند به هر امر مهمی که بخواهد؛ از تقرب سلاطین و خلاصی محبوسان و اسیران و نجات یافتن از کسانی که حکم قتل او را دارند بسیار مجرب است".

 

5. "خواندن آیه نور قبل از خواب با حضور قلب به عدد الله (66 مرتبه) به خصوص در حال صفای روحانی، موجب دیدن خواب های شیرین می گردد".

 

6. "ختم آیۀ مبارکۀ نور به عدد نور (256 مرتبه)، هرگاه روز اول ماه جمعه باشد، به مدت پانزده روز این ختم را انجام دهد و در روز شانزدهم به عدد نور کلمۀ طیبۀ "لااله الاالله" را بگوید و همه روزه به عدد مزبور ادامه دهد تا پایان ماه جهت کفایت امور مهم کبریت احمر است".

 

7. "ختم آیۀ نور تا "بکل شیء علیم" برای دیدن امام زمان (ع)، یک اربعین به عدد نور، بین اذان صبح تا طلوع آفتاب مؤثر است"

 

8. "برای معنویت و رزق ختم آیه نور به عدد "256 مرتبه" بعد از نماز عشا مفید و مؤثر است"

 

9. "جهت امور مهم در خلوت بعد از هر نماز، هزار بار اسم جلاله "الله" و پنجاه بار آیۀ نور را بخواند و در حین روز نیز باید روزی ده هزار بار بگوید"

 

10. "ختم آیه مبارکه نور جهت کشف علوم الهیه و افاضات خاصه خداوند بدین گونه است که در اربعین اول چهارده مرتبه صلوات بفرستد به حضور قلب که گویا خدمت پیامبر و اهل بیتش (ع) نشسته است با کمال خضوع و خشوع، سر برهنه نموده در زیر آسمان چهارده مرتبه آیه مبارکه نور را تلاوت کند و بعد از آن چهل و یک مرتبه صلوات بفرستد".

 

اما جواب قسمت دوم سؤال؛ آیه نور به حساب ابجد کبیر 256 است. در مورد ختم آیات و اذکار، عدد نقش بسیار مهمی دارد و باید آن آیه یا ذکر را به عدد معین گفت تا اثر خاص خود را بگذارد.

 

اعداد به منزلۀ روح و حروف اشباح آن هستند و عدد مانند دندانه کلید است اگر کم شود یا زیاد شود در را باز نمی کند و زیادی بر عدد مطلوب اسراف و کمتر از عدد مطلوب موجب اخلال در ذکر است و این گونه ختم آیات به عدد معین حکایت از رمزی است که بین حروف و اعداد وجود دارد.

 

آنچه که تذکر آن مهم و قابل توجه است این نکته است که ختم آیات قرآن به عدد معین یا هر ذکر دیگری شرایط خاصی را می طلبد. پس اگر کسی این آیه شریفه را بر طبق عدد معین ختم کند و نتیجه ای برایش حاصل نشود مانعی در شرایط و مقدمات آن پیش آمده است که باید آن مانع را برطرف کند تا ختم آیه یا ذکر اثربخش باشد یعنی آنچه بیان شده است تنها علت معدّ محسوب می گردند

آیه جهت وسعت رزق

 

هر روز صبح بعد از نماز، دستها را به طرف آسمان بلند کرده به قصد دعا این آیه را ده مرتبه بخواند

 

رَبَّنا اَنْزِل عَلَیْنا مائِدَهً مِنَ السَّماءِ تَکُونُ لَنا عیداً لِاَوَّلِنا وَ  آخِرِنا وَ آیَهً مِنْکَ وَ ارْزُقْنا وَ اَنْتَ خَیْرُ الرّازِقینَ

 

آیه 114 سوره مائده

آیاتی که قرض و حق والدین را ادا می کند

 

این دعاها را برای پدر و مادرهایمان بخوانیم

دعا برای عموم مؤمنان و پدر و مادر بویژه، به هر زبان و هر شکلی که باشد پسندیده است؛ فرزندان می‌توانند به تناسب معلومات خود هر نوع دعای خیری را در حق والدین خود داشته باشند.

به طور یقین مادر و پدر بر گردن فرزند حق بسیاری دارند و واجب است تا فرزندان با اعمال خود آن ها را راضی و خشنود کنند.

 از این میان بخشی از این حق در زمان زیستن پدر و مادر در دنیا بر گردن فرزند است و بخشی دیگر در زمانی که والدین در قید حیات نیستند، بر گردن فرزند و انجام آن ها واجب است.

 البته باید به این نکته توجه داشته باشیم که در میان اعمالی که فرزندان باید برای پدران و مادران انجام دهند، برخی به صورت مشترک است به این معنا که بر انجام دادن آن ها و یا خواندن آیه های مورد نظر هم در زمان زیستن پدر و مادر و هم در زمان فوت آن ها سفارش شده است.

 دعا برای عموم مؤمنان و پدر و مادر بویژه، به هر زبان و هر شکلی که باشد پسندیده است؛ فرزندان می‌توانند به تناسب معلومات خود هر نوع دعای خیری را در حق والدین خود داشته باشند.

 در وجوب نیکی به والدین و دعای خیر برای آنان فرقی بین زنده بودن و بعد از مرگشان نیست؛ یعنی فرزند وظیفه دارد همیشه از درگاه پروردگار برای آنان دعا و استغفار نماید.

 بهترین کاری که فرزند می‌تواند برای پدر و مادر خویش بعد از مرگشان انجام دهد، انجام واجباتی است که آنها در حال زنده بودنشان از انجام آن بازمانده‌اند؛ مانند حج، نماز، روزه، پرداخت بدهی مالی و عمل به آنچه وصیت نموده‌‌اند. فرزند خوب فرزندی است که هر آنچه در توان دارد نسبت به پدر و مادرش انجام دهد، اعم از دعا و خیرات.

 

در بحر الغرائب نوشته مردی خدمت پیغمبر آمد گفت: جانم به فدایت! بسیار قرض دارم. فرمود: این آیات را بخوان. بار دیگر آمد  آمد گفت: قرضم ادا شد. متاع دنیا ندارم. فرمود: این آیات را بخوان.بعد از مدتی آمد و گفت: دشمن و همسایه بد دارم.  فرمود: این آیات را بخوان. گفت: از حکام می‌ترسم. فرمود: برای هر مشکلی بخوان و از کسی مترس.

 در جواهر القرآن نوشته حضرت رضا (ع) فرمود: هر که این آیات را بخواند و ثواب آنها را به روح‌ والدین بخشد، ایشان را حقی در گردن آن فرزند نماند و آیات کریمه این است:

بِسْم اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم

فَلِلهِ الْحَمْدُ رَبَّ السَّمواتِ وَ رَبَّ الْأرْضِ رَبَّ الْعالَمینَ وَ لَهُ الْکِبْریاءَ فِی السَّمواتِ وَ الْأرْضِ وَ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ  فَلِلهِ الْحَمْدُ رَبَّ السَّمواتِ وَ رَبَّ الْأرْضِ رّبَ الْعالَمینَ وَ لَهُ الْعَظَمَتُهُ فِی السَّمواتِ والْأرْضِ وَ هُوَ  الْعَزیزُ الْحَکیمْ فَلِلهِ الْحَمْدُ رَبَّ السَّمواتِ وَ رَبَّ الْأرْضِ رَبَّ الْعالَمینَ وَ لَهُ الْفَضْلُ فی السَّمواتِ وَ الْأرْضِ وَ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ فَلِلهِ الْحَمْدُ رَبَّ السَّمواتِ وَ رَبَّ الْأرْضِ رَبَّ الْعالَمینِ وَ لَهُ النُّورِ فِی السَّمواتِ والْأرْضِ وَ هُوَ الْعَزیزُ  الْحَکیمْ فَلِلهِ الْحَمْدُ رَبَّ السَّمواتِ وَ رَبَّ الْأرْضِ رَبَّ الْعالَمینَ وَ لَهُ الْمُلْکُ فِی السَّمواتِ وَ الْأرضِ وَ هُوَ الْعَزیزُ الْحَکیم.

(36 و 37 سوره جاثیه )  

 

دعا برای عموم مؤمنان و پدر و مادر بویژه، به هر زبان و هر شکلی که باشد پسندیده است؛ فرزندان  می‌توانند به تناسب معلومات خود هر نوع دعای را در حق والدین خود داشته باشند. در قرآن و روایات نیز نمونه‌های برای آن بیان شده است؛ مانند:

۱. «رَبِّ ارْحَمْهُما کَما رَبَّیانی‏ صَغیرا»؛ پروردگارا، همان‌‏گونه که آنها مرا در کوچکى تربیت کردند، مشمول رحمتشان قرار ده.

۲. «رَبَّنَا اغْفِرْ لی‏ وَ لِوالِدَیَّ وَ لِلْمُؤْمِنینَ یَوْمَ یَقُومُ الْحِسابُ»؛ پروردگارا، من و پدر و مادرم و همه مؤمنان را، در آن روز که حساب برپا مى‌‏شود، بیامرز.

 ۳. «رَبِّ اغْفِرْ لی‏ وَ لِوالِدَیَّ» پروردگارا مرا، و پدر و مادرم را بیامرز.

۴. امام سجاد(ع) در یکی از دعاهای خود در صحیفه سجادیه، توصیف جامعی از موقعیت برجسته پدر و مادر، منزلت والای ایشان و حقوق و تکالیفی که فرزندان نسبت به آنان دارند، بیان نموده‌اند. یکی از نکات ارزش‌مندی که از این دعای شریف به دست می‌‌آید، این است که باید در حق والدین خود دعا کنیم. حضرتش در فرازی از این دعا چنین می‌فرماید: «اللَّهُمَّ لَا تُنْسِنِی ذِکْرَهُمَا فِی أَدْبَارِ صَلَوَاتِی، وَ فِی إِنًى مِنْ آنَاءِ لَیْلِی، وَ فِی کُلِّ سَاعَةٍ مِنْ سَاعَاتِ نَهَارِی. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اغْفِرْ لِی بِدُعَائِی لَهُمَا، وَ اغْفِرْ لَهُمَا بِبِرِّهِمَا بِی مَغْفِرَةً حَتْماً، وَ ارْضَ عَنْهُمَا بِشَفَاعَتِی لَهُمَا رِضًى عَزْماً، وَ بَلِّغْهُمَا بِالْکَرَامَةِ مَوَاطِنَ السَّلَامَةِ. اللَّهُمَّ وَ إِنْ سَبَقَتْ مَغْفِرَتُکَ لَهُمَا فَشَفِّعْهُمَا فِیَّ، وَ إِنْ سَبَقَتْ مَغْفِرَتُکَ لِی فَشَفِّعْنِی فِیهِمَا حَتَّى نَجْتَمِعَ بِرَأْفَتِکَ فِی دَارِ کَرَامَتِکَ وَ مَحَلِّ مَغْفِرَتِکَ وَ رَحْمَتِکَ، إِنَّکَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ، وَ الْمَنِّ الْقَدِیمِ، وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ»؛ خداوندا، پس از هر نماز من و در هر وقت دیگر از اوقات شب و در هر ساعت از ساعات روز، پدر و مادرم را از یاد من مبر.

بار خدایا، درود فرست بر محمد و خاندانش و مرا به سبب دعایى که در حق ایشان مى‏‌کنم بیامرز و آن دو را به سبب نیکى و مهربانى که در حق من کرده‌‏اند از مغفرت خویش بهرمند فرما و به شفاعت من از ایشان خشنود شو و نیک خشنود شو. و آنان را گرامى دار و به جاهاى امن و آسایش بهشت رسان.

خداوندا، آن دو را شفیع من گردان اگر آنها را پیش از من آمرزیده‌‏اى، و مرا شفیع ایشان گردان اگر مرا پیش از ایشان آمرزیده‌‏اى، تا من و پدر و مادرم در سایه لطف و رأفت تو، در سراى کرامت و جایگاه مغفرت و رحمت تو، همنشین هم گردیم، که تو را بخشایش بزرگ است و نعمت قدیم. و تو مهربان‌ترین مهربانانی.

وجوب نیکی به والدین

در وجوب نیکی به والدین و دعای خیر برای آنان فرقی بین زنده بودن و بعد از مرگشان نیست؛ یعنی فرزند وظیفه دارد همیشه از درگاه پروردگار برای آنان دعا و استغفار نماید.

امام صادق(ع) در زمینه نیکى به پدر و مادر مى‌فرمایند: «مَا یَمْنَعُ الرَّجُلَ مِنْکُمْ أَنْ یَبَرَّ وَالِدَیْهِ حَیَّیْنِ وَ مَیِّتَیْنِ یُصَلِّیَ عَنْهُمَا وَ یَتَصَدَّقَ عَنْهُمَا وَ یَحُجَّ عَنْهُمَا وَ یَصُومَ عَنْهُمَا فَیَکُونَ الَّذِی صَنَعَ لَهُمَا وَ لَهُ مِثْلُ ذَلِکَ فَیَزِیدَهُ اللَّهُ بِبِرِّهِ وَ صَلَاتِهِ‏ خَیْراً کَثِیراً»؛ چه چیز مانع از آن مى‌‌شود که به پدر و مادرتان در دنیا و پس از مرگ نیکى کنید؟! براى آنها نماز بخوانید، صدقه دهید، حج بگذارید، روزه بگیرید و...؛ زیرا خداوند به نیکى شما خیر زیاد مى‌‌دهد.

در روایت آمده است، روزى فردى به پیامبر(ص) گفت: مرا نصیحت کنید. پیامبر فرمودند: «...فَأَطِعْهُمَا وَ بَرَّهُمَا حَیَّیْنِ کَانَا أَوْ مَیِّتَیْنِ وَ إِنْ أَمَرَاکَ أَنْ تَخْرُجَ مِنْ أَهْلِکَ وَ مَالِکَ فَافْعَلْ فَإِنَّ ذَلِکَ مِنَ الْإِیمَانِ»؛ تو را به پدر و مادرت  سفارش مى‌‌کنم که به آنان در زنده بودن و بعد از مرگشان نیکى کنى و اگر به تو امر کردند که از خانواده و مالت بگذرى، چنین کن؛ زیرا این جزئى از ایمان است.

علامه مجلسى در شرح نیکى به پدر و مادرى که از دنیا رفته‌اند، مى‌گوید: «با طلب مغفرت و آمرزش براى پدر و مادر و پرداخت دیون و قرض‌هاى آنان و به جا آوردن قضاى عباداتشان و انجام کارهاى خیر و صدقه براى آنان و تمام کارهایى که باعث رسیدن ثواب به ایشان مى‌شود، به آنان نیکى کن».

بنابر این، بهترین کاری که فرزند می‌تواند برای پدر و مادر خویش بعد از مرگشان انجام دهد، عبارت است از:

۱. انجام واجباتی که از آن ها در حال زنده بودنشان از انجام آن بازمانده‌اند؛ مانند حج، نماز، روزه و پرداخت بدهی مالی که داشته‌‌اند.

 ۲. عمل به آنچه وصیت نموده‌‌اند.

۳. فراموش نکردن آنها تا آخر عمر؛ یعنی به نیابت از آنها صدقه دهد و اعمال مستحبی را به قصد ایشان انجام دهد و تا می‌‌تواند برایشان خیرات بفرستد و... .

 ۴. طلب مغفرت برای والدین یکی دیگر از وظایف مهم فرزند در قبال پدر و مادر بعد از مرگ آنها است. فرزند باید در حق آنها دعای خیر کند و طلب مغفرت نماید، بویژه در صورتی که انسان بداند که پدر و مادرش در زندگی خود از نظر اعمال، رفتار و انجام عبادات خدای نکرده، نواقصی داشته‌‌اند، در این صورت طلب عفو و مغفرت می‌تواند بسیار مفید باشد.

 ۵. به نیکی یاد کردن از پدر و مادر: انسان وظیفه دارد که احترام پدر و مادر را حتّی بعد از مرگشان حفظ کند و همیشه از آنها به خوبی یاد کند.

 ۶. نگه‌داشتن حرمت آنها بعد از مرگشان. فرزند با رفتار و کردار شایسته در جامعه باعث دعای خیر مردم برای پدر و مادر خویش شده و وجود خود را صدقه جاریه‌‌ای برای والدینش قرار می‌دهد.

 «إِنَّ الْعَبْدَ لَیَکُونُ بَارّاً بِوَالِدَیْهِ فِی حَیَاتِهِمَا ثُمَّ یَمُوتَانِ فَلَا یَقْضِی عَنْهُمَا دُیُونَهُمَا وَ لَا یَسْتَغْفِرُ لَهُمَا فَیَکْتُبُهُ اللَّهُ عَاقّاً وَ إِنَّهُ لَیَکُونُ عَاقّاً لَهُمَا فِی حَیَاتِهِمَا غَیْرَ بَارٍّ لَهُمَا فَإِذَا مَاتَا قَضَى دَیْنَهُمَا وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمَا فَیَکْتُبُهُ اللَّهُ بَارّاً»؛ امام باقر(ع) فرمود: همانا بنده‌ای نسبت به پدر و مادر خویش در زمان حیاتشان نیکوکار است، سپس آنها می‌میرند و او بدهى آنها را نمی‌پردازد و براى آنها آمرزش نمی‌خواهد؛ لذا خدا او را عاق و نافرمان می‌نویسد. اما بنده دیگر در زمان حیات پدر و مادر خود، عاق آنها است و نسبت به آنها نیکى نمی‌کند، ولى چون از دنیا رفتند بدهى آنها را می‌پردازد و براى آنها آمرزش می‌خواهد و خداى عز و جل او را نیکوکار مى‌‏نویسد.

 و رسول خدا(ص) در مورد فرزندان نیکوکار فرمود: سرور نیکان در روز قیامت مردی است که بعد از مرگ پدر و مادرش به آنان نیکی کرده باشد.

 بنابراین فرزند خوب فرزندی است که هر آنچه در توان دارد نسبت به پدر و مادرش انجام دهد، اعم از دعا و خیرات.

عرفان و خود سازی - یک

 

                  عرفان و خود سازی - یک

اگر میخواهیم تغییراتی در وضعییت خود به سمت پیشرفت داشته باشیم باید ؛

اول " چیزهای بد و ناشایست را ترک کنیم .  دوم  " بعد از ترک گناه و رفتار

ناشایست شروع به خود سازی کنیم . وگرنه با انجام گناه و عمل ناشایست

نمی توان به سمت خوبی و خود سازی رفت .

 

 

نظم و پشتکار در حفظ قرآن کریم

 

حفظ قرآن کریم ؛ 

مثل این است که با فنجان قهوه بخواهی یک ظرف

بزرگِ هزار لیتری را پر کنی ، پس هر روز باید منظم

حداقل یک ساعت کامل برای حفظ قرآن کریم وقت

گذاشته شود .

سکوت

 

برای حفظ دنیا و آخرت خودم سکوت را انتخاب کردم

 

 

 

زیبا ترین سخن ها ، نتیجه عمیق ترین سکوت هاست

جهت تعجیل در ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و آمزرش گناهان صلوات

زیبا ترین سخن ها ، نتیجه عمیق ترین سکوت هاست

 

نمازهای واجب و نافله نمازها

 

نمازهای واجب و نافله نمازها

اقسام نمازها

* نمازهای واجب و مستحب

نمازهای واجب:

      نمازهای یومیه

      نماز طواف خانه‌ی خدا که پس از طواف خانه‌ی کعبه گزارده می‌شود.

      نماز آیات که در هنگام پدید آمدن خورشید و ماه گرفتگی و زلزله و امثال آنها خوانده می‌شود.

      نماز میت که بر مرده خوانده می‌شود.

      نماز قضای پدر و مادر که بر پسر بزرگتر واجب است.

      نمازی که به واسطه‌ی نذر و عهد و قسم یا به واسطه‌ی اجاره واجب شده است.

نمازهای مستحب، مثل نافله‌های شبانه روزی.

توجه:

نماز‌های مستحبی بسیار است و آنها را «نافله» گویند و از میان نمازهای نافله، نافله‌های شبانه‌روزی بیشتر سفارش شده است.

 

* نوافل یومیه

۱. با هر یک از نمازهای پنجگانه‌ی شبانه‌روزی یک نماز مستحبی هست که آن را نافله‌ی آن نماز گویند. خواندن این نافله‌ها بسیار مهم است و ثواب و اجر زیاد برای آن ذکر شده است. علاوه بر اینها مستحب است در ثلث آخر شب، نافله‌ی شب بخواند. این نماز هم دارای خواص معنوی بسیار است و شایسته است بر آن مواظبت شود.

۲. نافله‌های‌شبانه‌روزی

      ۱. نافله‌ی ظهر: هشت رکعت قبل از نماز ظهر.

      ۲. نافله‌ی عصر: هشت رکعت قبل از نماز عصر.

      ۳. نافله‌ی مغرب: چهار رکعت بعد از نماز مغرب.

      ۴. نافله‌ی عشا: دو رکعت بعد از نماز عشا که نشسته خوانده می‌شود.

      ۵. نافله صبح: دو رکعت قبل از نماز صبح.

      ۶. نافله‌ی‌شب: یازده‌رکعت از نصف شب تا اذان صبح و بهتر در ثلث آخر شب.

توجه:

چون دو رکعت نافله‌ی عشا، یک رکعت حساب می‌شود، مجموع نافله‌های شبانه‌روزی سی و چهار رکعت (دو برابر تعداد رکعتهای نمازهای واجب) خواهد بود.         

۳. خواندن نافله‌ی ظهر و عصر پس از ادای نماز ظهر و عصر و در وقت نافله بنابر احتیاط (واجب) باید به قصد قربةً الی الله، بدون قصد ادا و قضا به جا آورده شود.

۴. نماز شب یازده رکعت است. هشت رکعت آن که به صورت دو رکعتی دو رکعتی خوانده می‌شود نماز شب نام دارد، و دو رکعت آن نماز شفع است که مانند نماز صبح خوانده می‌شود، و یک رکعت هم نماز وتر نام دارد که در قنوت آن استغفار و دعا برای مؤمنین و طلب حاجات از خداوند منان به ترتیبی که در کتاب‌های ادعیه ذکر شده، مستحب است.

۵. در نماز شب، سوره و استغفار و دعا به عنوان جزئیت شرط نیست، بلکه‌کافی‌است که در هر رکعت بعد از نیت و تکبیرةالاحرام، سوره‌ی‌حمد قرائت شود و اگر خواست بعد از قرائت حمد، یک سوره از سوره‌های قرآنی را هم قرائت کند و رکوع و سجود و ذکر آنها و تشهد و سلام به‌جاآورد.

۶. در نماز شب، در تاریکی خواندن و مخفی کردن از دیگران شرط نیست، اما ریا هم در آن جایز نیست.

 

توجه:

نافله‌ها را باید دو رکعت دو رکعت خواند، مگر نماز وتر را که یک رکعت است، بنابراین خواندن نماز شب به صورت دو نماز چهار رکعتی و یک رکعتی و یک نماز وتر صحیح نیست.

نافله‌ها را می‌تواند نشسته بخواند، ولی ایستاده بهتر است.

در سفر، نافله‌های ظهر و عصر و عشا ساقط است و نباید خوانده شود.

هر یک از نافله‌های شبانه‌روزی، دارای وقت معینی است که در رساله‌های مفصل ذکر شده است

مجموعه تعقیبات نماز صبح ، ظهر ، عصر و مغرب

تعقیبات نماز به مجموعه ادعیه، اذکاری گفته می شود انسان بعد از نمازهای یومیه به جا می آورد و بهترین و موثرترین این ادعیه و اذکار همان هایی است که از از سوی معصومین برای ما نقل گردیده و نیایشها که به عنوان تعقیب نماز قرائت می شود در دو بخش تعقیبات مشترک ( یعنی برای تمای نمازهای یومیه ) و تعقیبات ویژه برای هر نماز از زبان معصومین علیهم السلام روایت گردیده است.

در خصوص فوائد و آثار نیز باید گفت:تعقیبات نماز دارای آثار دنیوی و اخروی فراوانی می باشد که به سه مورد آن اکتفا می نمائیم.

الف –استجابت دعا

امام صادق - علیه السلام – فرموده اند:«إِنَّ اللَّهَ فَرَضَ الصَّلَوَاتِ فِی أَحَبِّ الْأَوْقَاتِ فَاسْأَلُوا حَوَائِجَکُمْ عَقِیبَ فَرَائِضِکُمْ» ؛« به درستی که خداوند نمازهای واجب را در محبوبترین اوقات واجب کرد، پس حاجات خود را بعد از نمازهایتان بخواهید.»

ب – زیاد شدن روزی

امام صادق علیه السلام فرمودند:« التَّعْقِیبُ أَبْلَغُ فِی طَلَبِ الرِّزْقِ مِنَ الضَّرْبِ فِی الْبِلَاد» ؛« دعای پس از نماز برای جلب رزق از پیمودن شهرها مؤ ثرتر است.»

ج – بخشش گناهان و افزایش درجات

رسول خدا صل الله علیه و آله فرمودند:« مَنْ جَلَسَ فِی مُصَلَّاهُ ثَابِتاً رِجْلَهُ وَکَّلَ اللَّهُ بِهِ مَلَکاً فَقَالَ لَهُ ازْدَدْ شَرَفاً تُکْتَبُ لَکَ الْحَسَنَاتُ وَ تُمْحَی عَنْکَ السَّیِّئَاتُ وَ تُبْنَی لَکَ الدَّرَجَاتُ حَتَّی تَنْصَرِفَ» ؛« کسی که درجایگاه نمازش بنشیند، و به ذکر خدای تعالی و به تعقیبات بپردازد خداوند فرشته ای را بر او ماءمور و موکل می گرداند که به وی می گوید:ای نمازگزاری که مشغول به دعا هستی، به شرف و کرامت و فضیلت خود بیفزا (یعنی بیشتر و زیادتر دعا کن ) که از برای تو حسنات ثبت می گردد و سیئات و بدیهایت محو و نابود می شود و درجات برای تو افزون می گردد و این گفتگو ادامه دارد تا وقتی که او از دعا و تعقیباتش فارغ شود»

ادعیه

تعقیبات نماز صبح

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اهْدِنِی لِمَا اخْتُلِفَ فِیهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِکَ إِنَّکَ تَهْدِی مَنْ تَشَاءُ إِلَی صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ.

خدایا بر محمد و خاندان محمد درود فرست و مرا به آن حقیقتی که در آن اختلاف شده، به اذن خود راهنمایی کن، تو هرکه را بخواهی به راه راست هدایت میکنی.

و ده مرتبه میگویی

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الْأَوْصِیَاءِ الرَّاضِینَ الْمَرْضِیِّینَ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِکَ وَ بَارِکْ عَلَیْهِمْ بِأَفْضَلِ بَرَکَاتِکَ وَ السَّلامُ عَلَیْهِمْ وَ عَلَی أَرْوَاحِهِمْ وَ أَجْسَادِهِمْ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ .

خدایا برترین درودهایت را بر محمد و خاندان آن جانشینان خشنود و پسندیده نثار کن، و برترین برکات خود را بر آنان سرازیر کن و سلام بر ایشان و بر ارواح و بدنهای پاکشان باد و رحمت و برکات خدا بر آنان باد

خواندن این صلوات همچنین در عصرهای جمعه بافضیلت بسیار وارد شده: اللَّهُمَّ أَحْیِنِی عَلَی مَا أَحْیَیْتَ عَلَیْهِ عَلِیَّ بْنَ أَبِی طَالِبٍ وَ أَمِتْنِی عَلَی مَا مَاتَ عَلَیْهِ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ عَلَیْهِ الْسَّلامُ.

خدایا زنده بدار مرا بر آن دینی که علی بن ابی طالب را بر آن زنده داشتی، و بمیران مرا بر آن آیینی که علی بن ابی طالب (درود بر او) بر آن از دنیا رفت.

و صد مرتبه بگو: أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ

از خدا آمرزش میخواهم و به سوی او بازمیگردم

و صد مرتبه: أَسْأَلُ اللَّهَ الْعَافِیَةَ

از خدا سلامت کامل می طلبم

و صد مرتبه: أَسْتَجِیرُ بِاللَّهِ مِنَ الْنَّارِ

پناه میبرم به خدا از آتش دورخ.

و صد مرتبه: وَ أَسْأَلُهُ الْجَنَّةَ

از او بهشت میخواهم.

و صد مرتبه: أَسْأَلُ اللَّهَ الْحُورَ الْعِینَ .

لا إِلَهَ إِلّا اللَّهُ الْمَلِکُ الْحَقُّ الْمُبِینُ

از خدا حور العین می طلبم.

معبودی جز خدا نیست آن فرمانده و حقیقتِ آشکارِ هستی

و صد مرتبه سوره «توحید» و صد مرتبه: صَلَّی اللَّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

درود خدا بر محمد و خاندان محمد باد

و صد مرتبه: سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لا إِلَهَ إِلّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ

پاک و منزه است خدا و سپاس ویژه خداست و معبودی جز خدای یکتا نیست و خدا از هر وصفی برتر است و هیچ قدرت و نیرویی نیست جز آنکه به خدای بلندمرتبه باعظمت وابسته است.

و صد مرتبه: مَا شَاءَ اللَّهُ کَانَ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ.

آنچه خدا بخواهد می شود، هیچ نیرو و قوتی نیست جز آنکه به خدای بلندمرتبه باعظمت وابسته است.

آنگاه بگو: أَصْبَحْتُ اللَّهُمَّ مُعْتَصِما بِذِمَامِکَ الْمَنِیعِ الَّذِی لا یُطَاوَلُ وَ لا یُحَاوَلُ مِنْ شَرِّ کُلِّ غَاشِمٍ وَ طَارِقٍ مِنْ سَائِرِ مَنْ خَلَقْتَ وَ مَا خَلَقْتَ مِنْ خَلْقِکَ الصَّامِتِ وَ النَّاطِقِ فِی جُنَّةٍ مِنْ کُلِّ مَخُوفٍ بِلِبَاسٍ سَابِغَةٍ وَلاءِ أَهْلِ بَیْتِ نَبِیِّکَ مُحْتَجِباً مِنْ کُلِّ قَاصِدٍ لِی إِلَی أَذِیَّةٍ بِجِدَارٍ حَصِینٍ الْإِخْلاصِ فِی الاعْتِرَافِ بِحَقِّهِمْ وَ التَّمَسُّکِ بِحَبْلِهِمْ مُوقِنا أَنَّ الْحَقَّ لَهُمْ وَ مَعَهُمْ وَ فِیهِمْ وَ بِهِمْ أُوَالِی مَنْ وَالَوْا وَ أُجَانِبُ مَنْ جَانَبُوا فَأَعِذْنِی اللَّهُمَّ بِهِمْ مِنْ شَرِّ کُلِّ مَا أَتَّقِیهِ یَا عَظِیمُ حَجَزْتُ الْأَعَادِیَ عَنِّی بِبَدِیعِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ إِنَّا جَعَلْنَا مِنْ بَیْنِ أَیْدِیهِمْ سَدّا وَ مِنْ خَلْفِهِمْ سَدّاً فَأَغْشَیْنَاهُمْ فَهُمْ لا یُبْصِرُونَ .

 

خدایا صبح کردم درحالیکه پناه آورده ام به پناهگاه بلند و استوار تو، پناهگاهی که در معرض دستبرد و دگرگونی قرار نمی گیرد از شر هر بیدادگر و هر شبگرد رهزن از هر که و هرچه آفریدی، از آفریدگان خاموش و گویایت، در حفاظتی مصون از گزند هرچیز هراسناکی، همراه با لباسی ساخته از محبّت خاندان پیامبرت، و در پوششی استوار از هرکه قصد آزار مرا دارد در پس دیوار محکمی فراهم آمده، از اخلاص در اعتراف به حق اهل بیت و تمسک به رشته ولایتشان با یقین به اینکه حق از آن ایشان و با ایشان و در ایشان و پابرجا به وجود آن بزرگواران است.

 

دوست دارم کسانیکه آنها دوست دارند و برکنارم از آنان که ایشان دوری می گزینند، خدایا پس به حقشان مرا از گزند هرچه که از آن پروا دارم پناه ده، ای بزرگ، از خود دور ساختم دشمنان را به یاری پدید آورنده آسمانها و زمین، همانطورکه قرآن می فرماید:در برابر و پشت سرشان سدی قرار دادیم پس دیدگان آنها را پوشاندیم، ازاین رو هرگز نمی بینند.

و این دعایی است که هر صبح و شام خوانده میشود.

و نیز دعایی است که امیر المؤمنین عَلَیْهِ الْسّلام شب هجرت پیامبر صلّی اللّه و عَلَیْهِ و آله وقتی در جای آن حضرت خوابید خواند.

و در کتاب «تهذیب» روایت شده:هرکس بعد از نماز صبح ده مرتبه بگوید:

سُبْحَانَ اللَّهِ الْعَظِیمِ وَ بِحَمْدِهِ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ

پاک و منزه است خدای بزرگ و سپاس از آن اوست و هیچ نیرو و توانی نیست جز انکه به خدای بلندمرتبه باعظمت وابسته است

خداوند او را از کوری و دیوانگی و جذام و فقر و ماندن زیر آوار و تباهی عقل به هنگام پیری در امان قرار میدهد.

و شیخ کلینی از امام صادق علیه السّلام روایت کرده:

هرکس پس از نماز صبح و نماز مغرب هفت مرتبه بگوید:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانیاش همیشگی است، هیچ نیرو و توانی نیست مگر آنکه به خدای بلندمرتبه و باعظمت وابسته است.

خدا (تبارک و تعالی) هفتاد نوع از انواع بلاها را که آسان ترین آنها ریح (بیماری ورم معده) و پیسی (نوعی بیماری پوستی) و دیوانگی است از او برطرف سازد، و اگر شقی باشد نامش از دفتر اشقیا محو و در دیوان سعادتمندان ثبت شود.

و نیز از آن حضرت نقل کرده که برای امور دنیا و آخرت و رفع درد چشم، پس از نماز صبح و مغرب این دعا را بخوانند:

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَیْکَ، صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلِ النُّورَ فِی بَصَرِی وَ الْبَصِیرَةَ فِی دِینِی وَ الْیَقِینَ فِی قَلْبِی وَ الْإِخْلاصَ فِی عَمَلِی وَ السَّلامَةَ فِی نَفْسِی وَ السَّعَةَ فِی رِزْقِی وَ الشُّکْرَ لَکَ أَبَدا مَا أَبْقَیْتَنِی

خدایا! به حق محمد و خاندان محمد بر تو، درود فرست بر محمد و خاندان محمد، و قرار بده در دیده ام نور و در دینم بصیرت و در قلبم یقین و در عملم اخلاص، و در جانم سلامت و در روزی ام فراوانی و سپاس جاودان خویش را مادام که زنده ام نصیبم ساز.

شیخ ابن فهد در کتاب «عدّة الدّاعی» از امام رضا علیه السّلام روایت کرده:هرکس پس از نماز صبح این کلمات را ادا کند حاجتی نخواهد مگر آنکه برایش فراهم شود، و خداوند آنچه برای او اهمیت دارد برایش آماده سازد،و آن کلمات این است:بِسْمِ اللَّهِ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَی اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ فَوَقَاهُ اللَّهُ سَیِّئَاتِ مَا مَکَرُوا لا إِلَهَ إِلّا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نَجَّیْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذَلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ یَمْسَسْهُمْ سُوءٌ مَا شَاءَ اللَّهُ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلّا بِاللَّهِ مَا شَاءَ اللَّهُ لا مَا شَاءَ النَّاسُ،

به نام خدا، درود خدا بر محمد و خاندانش، کارهایم را تنها به خدا واگذار می کنم چه خدا به حال بندگان خویش آگاه است (غافر آیه 45) پس خدا او را از نیرنگ آنها نگاه داشت، معبودی جز تو نیست، پاک و منزهی، همانا من از ستمکاران بودم، پس به درخواست او (یونس) پاسخ گفتیم و او را از غم رهانیدیم و بدینسان مؤمنان را رهایی میبخشیم [انبیاء:8] خدا ما را بس است و نیکو وکیلی است پس همراه با نعمت و فضل خدا و درحالیکه هیچ آسیبی به آنها نرسیده بود بازگشتند:آنچه خدا بخواهد همان می شود، هیچ نیرو و توانی نیست جز آنکه به خدا متکی است.

آنچه خدا بخواهد آن میشود نه آنچه مردمان بخواهند، مَا شَاءَ اللَّهُ وَ إِنْ کَرِهَ النَّاسُ حَسْبِیَ الرَّبُّ مِنَ الْمَرْبُوبِینَ حَسْبِیَ الْخَالِقُ مِنَ الْمَخْلُوقِینَ حَسْبِیَ الرَّازِقُ مِنَ الْمَرْزُوقِینَ حَسْبِیَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ حَسْبِی مَنْ هُوَ حَسْبِی حَسْبِی مَنْ لَمْ یَزَلْ حَسْبِی حَسْبِی مَنْ کَانَ مُذْ کُنْتُ لَمْ یَزَلْ حَسْبِی حَسْبِیَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلّا هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ.

آنچه خدا بخواهد خواهد شد گرچه مردمان خوش ندارند، پروردگار از یاری پروردگان، آفریدگار از کمک آفریده ها، روزی دهنده از لطف روزی خواران، خدای - یکتا پروردگار جهانیان کفایتم می کند، مرا بس است آن که به حقیقت مرا بس است، مرا بس است آن که همواره مرا بس است، مرا بس است آن که همواره از آنگاه که بوده ام مرا بس بوده است، مرا بس است خدایی که معبودی جز او نیست، بر او توکل نمودم، و اوست پروردگار عرش بزرگ.

تعقیبات نماز ظهر

به دنبال نماز ظهر - چنان که در کتاب مصباح المُتَهَجِّد آمده، بگو:

لَا إِلَهَ إِلّا اللَّهُ الْعَظِیمُ الْحَلِیمُ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ رَبُّ الْعَرْشِ الْکَرِیمُ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ مُوجِبَاتِ رَحْمَتِکَ وَ عَزَائِمَ مَغْفِرَتِکَ وَ الْغَنِیمَةَ مِنْ کُلِّ بِرٍّ وَ السَّلامَةَ مِنْ کُلِّ إِثْمٍ اللَّهُمَّ لا تَدَعْ لِی ذَنْبا إِلّا غَفَرْتَهُ وَ لَا هَمّا إِلّا فَرَّجْتَهُ وَ لَا سُقْماً إِلّا شَفَیْتَهُ وَ لَا عَیْباً إِلّا سَتَرْتَهُ وَ لَا رِزْقاً إِلّا بَسَطْتَهُ وَ لَا خَوْفاً إِلّا آمَنْتَهُ وَ لَا سُوءَاً إِلّا صَرَفْتَهُ وَ لَا حَاجَةً هِیَ لَکَ رِضاً وَ لِیَ فِیهَا صَلاحٌ إِلّا قَضَیْتَهَا یَا أَرْحَمَ الْرَّاحِمِینَ،

معبودی جز خدا نیست، خدای بزرگ بردبار، معبودی جز خدا نیست، پروردگار عرش آن پروردگار کریم، ستایش ویژه خدایِ پروردگارِ جهانیان است.

خدایا از تو میخواهم مرا موفق به انجام موجبات رحمت خویش و اسباب آمرزش خویش بگردانی و بهره مندی از هر کار نیک و سلامت از هر کار بدی را از تو می طلبم.

خدایا! بر من گناهی مگذار، جز آنکه بیامرزی و اندوهی منه جز آنکه از دلم برداری و نه دردی مگر آنکه شفا دهی و نه عیبی مگر آنکه بپوشانی و نه رزقی مگر آنکه گسترده سازی و نه ترسی جز اینکه مرا از آن ایمنی دهی و نه پیش آمد بدی مگر آنکه آن را برگردانی و نه حاجتی که تو را در آن رضایت و مرا در آن مصلحت است مگر اینکه روا کنی ای مهربان ترین مهربانان،

آمِینَ رَبَّ الْعَالَمِینَ و میگویی ده مرتبه بِاللَّهِ اعْتَصَمْتُ وَ بِاللَّهِ أَثِقُ وَ عَلَی اللَّهِ أَتَوَکَّلُ پس میگویی اللَّهُمَّ إِنْ عَظُمَتْ ذُنُوبِی فَأَنْتَ أَعْظَمُ وَ إِنْ کَبُرَ [کَثُرَ] تَفْرِیطِی فَأَنْتَ أَکْبَرُ وَ إِنْ دَامَ بُخْلِی فَأَنْتَ أَجْوَدُ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی عَظِیمَ ذُنُوبِی بِعَظِیمِ عَفْوِکَ وَ کَثِیرَ تَفْرِیطِی بِظَاهِرِ کَرَمِکَ وَ اقْمَعْ بُخْلِی بِفَضْلِ جُودِکَ اللَّهُمَّ مَا بِنَا مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنْکَ لَا إِلَهَ إِلّا أَنْتَ أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ

دعایم را مستجاب کن ای پروردگار جهانیان.

و ده مرتبه میگویی: به ریسمان خدا چنگ میزنم و بر خدا توکل میکنم و به خداوند اعتماد مینمایم بار خدایا اگر گناهانم بزرگ است تو بزرگتری، و اگر کوتاهی در بندگی ام بزرگ است تو بزرگتری و اگر همواره بخل می ورزم تو بخشنده تری.

خدایا بزرگی گناهانم را به بزرگی گذشتت، و بسیاری کوتاهی ام را به بزرگواری آشکارت بیامرز و بخل مرا با جود سرشارت ریشه کن نما.

بار الها! هر نعمتی که در دست ماست از سوی توست، معبودی جز تو نیست، از تو آمرزش میخواهم و به سوی تو باز می گردم.

 

تعقیبات نماز عصر

أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِی لا إِلَهَ إِلا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ وَ أَسْأَلُهُ أَنْ یَتُوبَ عَلَیَّ تَوْبَةَ عَبْدٍ ذَلِیلٍ خَاضِعٍ فَقِیرٍ بَائِسٍ مِسْکِینٍ مُسْتَکِینٍ مُسْتَجِیرٍ لا یَمْلِکُ لِنَفْسِهِ نَفْعَاً وَ لا ضَرّا وَ لا مَوْتاً وَ لا حَیَاةً وَ لا نُشُوراً پس میگویی اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ نَفْسٍ لا تَشْبَعُ وَ مِنْ قَلْبٍ لا یَخْشَعُ وَ مِنْ عِلْمٍ لا یَنْفَعُ،

از خدایی که معبودی جز او نیست آن زنده پاینده و بخشنده مهربان، آن خداوند دارای عظمت و بزرگواری آمرزش میجویم، و از او میخواهم که توبه ام را بپذیرد، توبه بنده ی خوار، فروتن، فقیر، بینوا پریشان زمین گیر و پناهنده ای که سود و زیان و مرگ و زندگی و رستاخیز خویش را در اختیار ندارد.

سپس میگویی: خدایا به تو پناه می آورم از نفسی که سیر نمی شود و از دلی که بیم برنمی دارد و از دانشی که سود نمی بخشد،

وَ مِنْ صَلاةٍ لا تُرْفَعُ وَ مِنْ دُعَاءٍ لا یُسْمَعُ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ الْیُسْرَ بَعْدَ الْعُسْرِ وَ الْفَرَجَ بَعْدَ الْکَرْبِ وَ الرَّخَاءَ بَعْدَ الشِّدَّةِ اللَّهُمَّ مَا بِنَا مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنْکَ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ.

و از نمازی که اوج نمی گیرد و از دعایی که مستجاب نمی شود.

خدایا! آسانی پس از سختی و گشایش پس از گرفتاری و آسایش پس از مشقت را از تو خواستارم.

خدایا هر آن نعمتی که در دست ماست از جانب توست، معبودی جز تو نیست از تو بخشش گناهانم را میخواهم و به سوی تو باز میگردم.

از حضرت امام صادق علیه السّلام روایت شده: هرکه پس از نماز عصر هفتاد مرتبه إِسْتغفار کند، حق تعالی هفتصد گناه او را بیامرزد، و از حضرت امام جواد علیه السّلام روایت شده:کسیکه پس از نماز عصر ده مرتبه سوره قدر را بخواند، در آن روز، همانند اعمال خلایق بر او بگذرد.

تعقیبات نماز مغرب

إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبِیِّ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِیماً اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ وَ عَلَی ذُرِّیَّتِهِ وَ عَلَی أَهْلِ بَیْتِهِ

همانا خدا و فرشتگانش بر پیامبر (ص) درود میفرستند، ای کسانیکه ایمان آورده اید بر او درود فرستید و سلام خاص خویش را نثار وی کنید.

تعقیبات مغرب

خدایا بر محمّد پیامبر و فرزندان او و خاندانش درود فرست.

پس هفت مرتبه میگویی

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ.

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی اش همیشگی است و هیچ نیرو و توان نیست جز آنکه به خدای بلندمرتبه بزرگ وابسته است.

و سه مرتبه بگو:

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی یَفْعَلُ مَا یَشَاءُ وَ لا یَفْعَلُ مَا یَشَاءُ غَیْرُهُ پس میگویی سُبْحَانَکَ لا إِلَهَ إِلّا أَنْتَ اغْفِرْ لِی ذُنُوبِی کُلَّهَا جَمِیعا فَإِنَّهُ لا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ کُلَّهَا جَمِیعاً إِلّا أَنْتَ:

سپاس خدای را که هرچه بخواهد میکند و جز او نتواند هرچه بخواهد انجام دهد.

پاک و منزهی تو، معبودی جز تو نیست، همه و همه گناهانم را بیامرز زیرا به راستی همه و همه گناهانم را جز تو کسی نمی آمرزد.

سپس نافله مغرب را به جا میآوری که دو نماز دو رکعتی است و بین آن دو نماز سخن مگو.

شیخ فرموده:روایت شده:که در رکعت اول سوره

«قل یا ایها الکافرون»

و در رکعت دوم سوره

«قل هو اللّه احد»

خوانده شود و در دو رکعت دیگر هر سوره ای را که بخواهد.

و روایت شده که حضرت امام هادی علیه السّلام در رکعت سوم (از آن چهار رکعت نماز نافله) سوره «حمد» و آیات اول سوره «حدید» تا «و هو علیم بذات الصّدور»

و در رکعت چهارم «حمد» و آیات آخر سوره «حشر»

«لو انزلنا هذ القران»

تا پایان سوره را قرائت میکردند.

و مستحب است در سجده آخر نافله ها در هر شب و به ویژه در شب جمعه، هفت مرتبه خوانده شود:

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِوَجْهِکَ الْکَرِیمِ وَ اسْمِکَ الْعَظِیمِ وَ مُلْکِکَ الْقَدِیمِ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَغْفِرَ لِی ذَنْبِیَ الْعَظِیمَ إِنَّهُ لا یَغْفِرُ الْعَظِیمَ إِلا الْعَظِیمُ ،

خدایا از تو می خواهم به نگاه بزرگوارانه ات و نام بزرگ و فرمانروایی دیرینه ات که بر محمد و خاندان او درود فرستی و بیامرزی گناه بزرگ مرا، چه گناه بزرگ را جز آمرزگاری بزرگ نمی آمرزد

و چون از نافله فارغ شدی هرچه میخواهی تعقیب بخوان، سپس ده مرتبه بگو:

مَا شَاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ

آنچه خدا بخواهد خواهد شد.

هیچ نیرویی نیست مگ سرچشمه یافته از خدا، از خدا آمرزش می طلبم

آنگاه بگو

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ مُوجِبَاتِ رَحْمَتِکَ وَ عَزَائِمَ مَغْفِرَتِکَ وَ النَّجَاةَ مِنَ النَّارِ وَ مِنْ کُلِّ بَلِیَّةٍ وَ الْفَوْزَ بِالْجَنَّةِ وَ الرِّضْوَانَ [الرِّضْوَانِ ] فِی دَارِ السَّلامِ وَ جِوَارَ [جِوَارِ] نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِ وَ آلِهِ السَّلامُ اللَّهُمَّ مَا بِنَا مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنْکَ لا إِلَهَ إِلّا أَنْتَ أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ:

خدایا! از تو موجبات رحمتت و اسباب آمرزش حتمی ات، و رهایی از آتش دوزخ و از هر بلا و کامیابی به بهشت و خشنودی تو در خانه امن آن جهان و همسایگی پیامبرت محمد (درود بر او و خاندانش) را خواستارم.

خدایا هر نعمتی که بدست ماست از جانب توست، جز تو شایسته پرستش نیست، از تو آمرزش می جویم و به سوی تو می پویم و بین نماز مغرب و عشاء نماز «غفیله» را میخوانی که دو رکعت است.

در رکعت اول بعد از «حمد» میخوانی:

وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیْهِ فَنَادَی فِی الظُّلُمَاتِ أَنْ لا إِلَهَ إِلّا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نَجَّیْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذَلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ .

و همراه ماهی (یونس) را یاد کن آن گاه که خشمناک [از میان قوم خود بیرون] رفت، سپس گمان کرد که بر او تنگ نگیریم، پس در میان تاریکیها ندا داد که شایسته پرستشی جز تو نیست، پاک و منزهی به راستی من از ستمکاران بودم، پس دعایش را مستجاب نمودیم و او را از غم رهانیدیم، و این چنین اهل ایمان را رهایی بخشیم.

و در رکعت دوم پس از حمد میخوانی

وَ عِنْدَهُ مَفَاتِحُ الْغَیْبِ لا یَعْلَمُهَا إِلّا هُوَ وَ یَعْلَمُ مَا فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ مَا تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلّا یَعْلَمُهَا وَ لا حَبَّةٍ فِی ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ وَ لا رَطْبٍ وَ لا یَابِسٍ إِلا فِی کِتَابٍ مُبِینٍ

و کلیدهای غیب نزد اوست آنها را کسی جز او نمیداند، و بر آنچه در خشکی و دریاست آگاه است، و هیچ برگی فرو نمی افتد جز آنکه به آن آگاهی دارد و هیچ دانه ای در دل تاریکی های زمین و هیچ تر و خشکی [در هر کجای عالم] فرو نیفتد جز آنکه در لوح محفوظ ثبت است

پس دستها را به حالت قنوت بلند میکنی و میگویی:

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِمَفَاتِحِ الْغَیْبِ الَّتِی لا یَعْلَمُهَا إِلا أَنْتَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَفْعَلَ بِی کَذَا وَ کَذَا.

خدایا به حق کلیدهای غیب که کسی جز تو از آنها آگاه نیست از تو میخواهم بر محمد و خاندان او درود فرستی و با من چنین و چنان کنی.

و به جای «ان تفعل بی کذا و کذا» حاجت خویش را بیان میکنی و سپس میگویی:

اللَّهُمَّ أَنْتَ وَلِیُّ نِعْمَتِی وَ الْقَادِرُ عَلَی طَلِبَتِی تَعْلَمُ حَاجَتِی فَأَسْأَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمُ السَّلامُ لَمَّا قَضَیْتَهَا لِی.

خدایا! تو ولی نعمت من هستی و بر انجام خواسته من توانایی، حاجتم را میدانی، پس به حق محمد و خاندان او (درود بر او و ایشان) از تو میخواهم که حاجتم را روا سازی،

و حاجت خود را میطلبی، زیرا روایت شده:هرکه این نماز را بخواند و حاجت خود را بخواهد، آنچه را طلب نماید حق تعالی به او عطا فرماید.

سفارش هاى پانزده گانه آیت الله مرعشی نجفی ( ره )

 

سفارش هاى پانزده گانه آیت الله مرعشی نجفی را با هم مرور می کنیم:

 

1- سفارش مى کنم به مداومت قرائت زیارت جامعه کبیره اگر چه در هفته یک بار باشد.

2- سفارش مى کنم به دورى جستن از غیبت بندگان خدا به ویژه اهل علم ، زیرا غیبت آنان چون خوردن مردار مسموم است

3- سفارش مى کنم به خواندن سوره (( یس )) بعد از نماز صبح هر روز یک مرتبه و نیز خواندن سوره نباء (( عم یتسائلون )) بعد از نماز ظهر، و به خواندن سوره (( عصر )) بعد از نماز عصر و به خواندن سوره (( واقعه )) بعد از خواندن نماز مغرب و به خواندن سوره (( الملک )) بعد از نماز عشاء و تاکید مى کنم بر آن مداومت کردن بر آنچه یاد آور شدم ، زیرا من شخصا روایت مى کنم این روش از استادان بزرگوار خود و بارها نیز تجربه آموخته ام .

4- سفارش مى کنم به مداومت این دعاى شریف در قنوت هاى نمازهاى واجب و آن را من روایت مى کنم از پدر علامه خود، آن دعا این است :

اللّهُمَّ إِنّی اَسْئَلُکَ بِحَقِّ فاطِمَه وَ اَبیها، وَ بَعْلِها وَ بَنیها، وَ السِّرِّ المُسْتَوْدَعِ فیها، اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد، وَ اَنْ تَفْعَلَ بِی ما اَنْتَ اَهْلُه، وَ لا تَفْعَل بِی ما اَنَا اَهْلُه

(( پروردگارا؛ من تو را مى خوانم به حق فاطمه و پدرش و شوهرش و فرزندانش و رازى را که در آنها امانت نهاده اى این که : درود بفرستى بر محمد و آل محمد و اینکه آنچه تو اهل آنى با من عمل کنى و بجا آورى و نه بجا آورى آنچه من سزاوار آنم ))

5- سفارش مى کنم به مداومت این دعا پس از ذکر رکوع خصوصا در رکعت آخر: اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ تَرَّحَّم عَلی عَجزِنا وَ اَغِثنا بِحَقِّهِم

 (( پروردگارا درود فرست بر محمد و آل محمد و ترحم بر عجز ما کن و پناه بده و به داد ما برس به حق آنان . ))

6- سفارش مى کنم به مداومت تسبیحات جده ما زهراء بتول (س ).

7- سفارش اکید مى کنم به نماز شب و استغفار در سحرها.

8- سفارش مى کنم به مداومت زیارت مشاهد عترت زاکیه و من شخصا چه بهره هاى فراوانى از این مشاهد برده ام .

9- سفارش مى کنم به استغفار در شب ها و نیز در روز.

10- سفارش مى کنم که پیوسته با طهارت و وضوء باشید که آن خود سبب نور باطن و برطرف کننده آلام و اندوه هاست .

11- سفارش مى کنم به حسن خلق و تواضع و ترک تکبر و خودخواهى با مؤ منین .

12- سفارش مى کنم به محاسبه نفس در هر هفته مانند حساب شریک از شریک دیگر با دقت کامل اگر لغزشى احساس کردید با توجه در صدد تدارک و جبران آن بر آیید و اگر حسنه اى در اعمال و رفتارتان یافتید، خداوند سبحان را شکرگذار باشید و از درگاهش مزید توفیق را طلب کنید.

13- سفارش مى کنم بر مداومت بر سنن و مستحبات و ترک مکروهات تا حد امکان .

14- سفارش مى کنم بر خواندن و قرائت قرآن شریف و هدیه و ثواب آن را به ارواح شیعیان آل رسول (صلى الله علیه و آله ) از آنانى که بازماندگانى ندارند نثار کنید، من شخصا بارها از این عمل که سبب توفیق بیشتر در امور بوده تجربه آموخته ام .

15- سفارش مى کنم بر صله رحم چه آن سبب توفیق براى اعمال صالحه و شایسته و زیادى عمر و برکت و روزى انسان است

 

کتاب صراط حمید – برگرفته از وصیت نامه ان عالم بزرگ

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَة وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ سِرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ

 

 

 

 

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَة وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ سِرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ

 

فضیلت صلوات حضرت فاطمه (س)

 

خداوند عزوجل

 خطاب به پیامبر عزیزمان میفرمایند:

 «لولاک لما خلقت الافلاک و لولا علی لما خلقتک لولا فاطمه لما خلقتکما»

 ای پیامبر اگر تو نبودی افلاک را خلق نمیکردم و اگر علی نبود تورا خلق نمیکردم و اگر 

 فاطمه نبود، تو و علی را خلق نمیکردم... در روایتى از پیامبر(صلى الله علیه و آله) آمده است که درود فرستادن بر حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) آثار معنوى بالایى دارد :

و در قیامت ‏شایستگى الحاق به پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله) را براى انسان فراهم می‏کند.

پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله) فرمودند: 

«یا فاطمة من صلى علیک غفر الله له، و الحقه بى حیث کنت من الجنة؛ اى فاطمه! 

هر کس بر تو صلوات بفرستد خداوند او را مى‏آمرزد و در هر جاى بهشت که باشم وى را به من ملحق سازد.»

کیفیت صلوات بر حضرت زهرا (علیهاالسلام) چنین است: 

 

 اللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَةَ وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بنیها وَالسِّرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحاطَ بِه عِلْمُکَ.

 

(مرجع: معجم صحیفة الزهراء، شیخ جواد قیومی)برکات استسنایی نهفته در فضیلت صلوات  حضرت فاطمه (علیه السلام):

 

 مرحوم جعفر آقا مجتهدی (ره )ارادت زاید الوصفی به بانوی دو عالم  حضرت زهرا (س) داشتند،

 و از منزلت استثنایی آن حضرت در میان امامان معصوم (ع) سخن میگفتند .وصلوات ویژه

آن بانو را به تعداد 135 مرتبه که هم عدد با اسم مبارکه "فاطمه" است را توصیه میکردند و 

میفرمودند این صلوات برکات استثنایی دارد:

 

"اللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَةَ وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بنیها بِعَدَدِ ما اَحاطَ بِه عِلْمُکَ"

 

" خداوندا به شماره آنچه که علم تو به آن احاطه دارد بر فاطمه و پدر و همسر و فرزندان او درود فرست."

 

وچون علم خداوند حد و حصری ندارد و بی نهایت است تعداد این صلوات هم از حد شماره بیرون است.

البته  در بعضی جاها این صلوات اینگونه نیز بیان شده:

 

«اللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَةَ وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بنیها وَالسِّرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحاطَ بِه عِلْمُکَ.»

 

آیت الله ملا علی معصومی (ره)  میگفتند در توسل به حضرت زهرا (ع) 530 مرتبه این گونه بگو: 

اللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَةَ وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بنیها بِعَدَدِ ما اَحاطَ بِه عِلْمُکَ. 

و یا این گونه بگو:

الهی بحق فاطمه و ابیها و بعلها و بنیها و السر المستودع فیها؛

 

 

و همچنین این عدد از مرحوم شیخ بهائی نیز نقل شده است.

  اما چرا عدد 530 ؟بعضی از  سادات کرام علت این عدد را یافته اند که عبارت باشد ،

 

از لفظ «فاطمه» به حروف ابجد (ف=80، أ=1، ط=9، م=40، ت= 400)                                               

 (ص 257 کناب  در محضر افلاکیان)

 

 امام صادق ع) می فرمایند: سنگین ترین چیزی که در روز قیامت در ترازوی اعمال بنده 

گذاشته می شود، صلوات فرستادن بر محمد و خاندان مطهر او است.

 

 

قالت فاطمه الزهرا علیهاالسلام: 

(فاطمه زهرا علیهاالسلام مى‏فرماید: از پیامبر صلى اللَّه علیه و آله شنیدم، در روز جمعه ساعتى است که هیچ مسلمانى مراقب آن نبوده که حاجت خیرى از خداى عزوجل بخواهد مگر آنکه حاجت او را برآورده ساخته است. فاطمه علیهاالسلام مى‏گوید عرض کردم یا رسول‏اللَّه آن چه ساعتى است؟فرمو د: آن هنگامى است که نصف قرص خورشید در موقع غروب پنهان شود. پس از آن فاطمه به غلام خود فرمود: بر فراز بام درآى و چون دیدى نصف قرص خورشید در هنگام غروب پنهان شد به من خبر ده تا دعا کنم.) 

 منبع : کوثر ولایت/ ح 88/ ص

ثواب ذکر الحمدلله کما هو اهله

ثواب ذکر الحمدلله کما هو اهله

امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند:

 هر کس ذکر الْحَمْدُ لِلَّهِ کَمَا هُوَ أَهْلُهُ را بگوید، نویسندگان آسمان بالا نمی توانند تمام ثواب آن را بنویسند. عرض کردم: چرا؟

فرمود: چون اندازه ثواب آن را آنها نمی دانند و عرض می کنند: بارالها! ما از غیب آگاهی نداریم. خدا می فرماید: شما این ذکر را همان گونه که بنده ام می گوید بنویسید، ثواب آن بر عهده من است.

معنی این ذکر بزرگ :

همه حمدها مخصوص خداوند بزرگ است، همانگونه که او شایسته این ستایش ها است.

منابع:

مکارم الاخلاق: صفحه ۳۰۸

ثواب الاعمال؛ حدیث ۴۴

وسائل الشیعه، جلد ۷، صفحه ۱۷۳

بحار الانوار، چاپ بیروت، جلد ۹۰، صفحه ۲۱۲

 

 

سفارش امام زمان(عج)به ذکری در رکوع نمازها

 

سفارش امام زمان(عج)به ذکری در رکوع نمازها

 

شاید بعضی ازشما دیده باشیدبرخی ائمه جماعات دررکوع آخر نمازشان این ذکر رامیگویند: «  اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ تَرَّحَّم عَلی عَجزِنا وَ اَغِثنا بِحَقِّهِم  ». این دستورالعملی است که خود آقا امام عصر(عج الله)دردیدار باآیت الله مرعشی نجفی به ایشان فرمودندکه دررکوع های نماز بویژه رکوع اخر تاکید کردند بخوانید.

 

ترجمه آن ذکر این است:بارالها درودبرمحمدوآلش بفرست و بر عجز وناتوانی مارحم کن وبه حق محمد وآل او به داد ما برس.

 

دیدار یار غائب - ملاقات حضرت آیة الله العظمی مرعشی نجفی، قدس سره

در ایام تحصیل علوم دینی و فقه اهل بیت،علیهم السلام، در نجف اشرف، شوق زیادی جهت دیدارجمال مولایمان بقیة الله الاعظم، عجل الله تعالی فرجه،داشتم با خود عهد کردم چهل شب چهارشنبه پیاده به مسجد سهله بروم، به این نیت که جمال آقا صاحب الامر،علیه السلام، را زیارت کنم و به این فوز بزرگ نایل شوم.

تا 35 یا 36 شب چهارشنبه ادامه دادم تصادفا در این شب رفتنم از نجف به تاخیر افتاد و هوا ابری و بارانی بود نزدیک شب وحشت و ترس وجود مرا فرا گرفت مخصوصا از زیادی قطاع الطریق و دزدها، ناگهان صدای پایی را از پشت سر شنیدم که بیشتر موجب ترس و وحشتم گردید. برگشتم به عقب، سید عربی را با لباس اهل بادیه دیدم، نزدیک من آمد و با زبان فصیح گفت: ای سید! سلام علیکم.

 ترس و وحشت بکلی از وجودم رفت و اطمینان وسکون نفس پیدا کردم و تعجب آور بود که چگونه این شخص در تاریکی شدید، متوجه سیادت من شد و در آن حال من از این مطلب غافل بودم. به هر حال سخن می گفتیم و می رفتیم از من سؤال کرد:

کجا قصد داری؟

گفتم: مسجد سهله.

فرمود: به چه جهت؟

گفتم: به قصد تشرف و زیارت ولی عصر،علیه السلام.

مقداری که رفتیم به مسجد زید بن صوحان که مسجدکوچکی است نزدیک مسجد سهله رسیدیم داخل مسجدشده و نماز خواندیم و بعد از دعایی که سید خواند که،مثل آن بود که دیوار و سنگها با او آن دعا را می خواندند;احساس انقلابی عجیب در خود نمودم که از وصف آن عاجزم.

بعد از دعا سید فرمود: سید تو گرسنه ای، چه خوب است شام بخوری.

پس سفره ای را که زیر عبا داشت بیرون آورد و درآن سه قرص نان و دو یا سه خیار سبز تازه بود. مثل اینکه تازه از باغ چیده و آن وقت چله زمستان و سرمای زننده ای بود و من منتقل به این معنا نشدم که این آقا این خیار تازه سبز را در این فصل زمستان از کجا آورده؟طبق دستور آقا شام خوردم.

سپس فرمود: بلند شو تا به مسجد سهله برویم.

داخل مسجد شدیم آقا مشغول اعمال وارده درمقامات شد و من هم به متابعت آن حضرت انجام وظیفه می کردم و بدون اختیار نماز مغرب و عشا را به آقا اقتداکردم و متوجه نبودم که این آقا کیست؟

بعد از آنکه اعمال تمام شد، آن بزرگوار فرمود:

ای سید آیا مثل دیگران بعد از اعمال مسجد سهله به مسجد کوفه می روی یا در همین جا می مانی؟

گفتم: می مانم و سپس در وسط مسجد در مقام امام صادق، علیه السلام، نشستیم.

به سید گفتم: آیا چای یا قهوه یا دخانیات میل داری آماده کنم؟

در جواب کلام جامعی را فرمود: این امور از فضول زندگی است و ما از این فضولات دوریم.

این کلام در اعماق وجودم اثر گذاشت به نحوی که هرگاه یادم می آید ارکان وجودم می لرزد به هر حال مجلس نزدیک دو ساعت طول کشید و در این مدت مطالبی رد و بدل شد که به بعضی از آنها اشاره می کنم؟

1. در رابطه با استخاره سخن به میان آمد. سید عرب فرمود:

ای سید با تسبیح به چه نحو استخاره می کنی؟

گفتم: سه مرتبه صلوات می فرستم و سه مرتبه می گویم: «  استخیر الله برحمته خیرة فی عافیة » پس قبضه ای از تسبیح را گرفته می شمارم، اگر دو تا بماند بداست و اگر یکی ماند خوب است.

فرمود: برای این استخاره، باقی مانده ای است که به شما نرسیده و آن این است که هرگاه یکی باقی ماند فوراحکم به خوبی استخاره نکنید بلکه توقف کنید و دوباره بر ترک عمل استخاره کنید اگر زوج آمد کشف می شوداستخاره اول خوب است اما اگر یکی آمد کشف می شودکه استخاره اول میانه است.

به حسب قواعد علمیه می بایست دلیل بخواهیم و آقاجواب دهد به جای دقیق و باریکی رسیدیم پس به مجرداین قول تسلیم و منقاد شدم و در عین حال متوجه نیستم که این آقا کیست.

2. از جمله مطالب در این جلسه تاکید سید عرب بر تلاوت و قرائت این سوره ها بعد از نمازهای واجب بود. بعد ازنماز صبح سوره یاسین و بعد از نماز ظهر سوره عم بعداز نماز عصر سوره نوح و بعد از مغرب سوره واقعه وبعد از نماز عشاء سوره ملک.

3. دیگر اینکه تاکید فرمودند: بر دو رکعت نماز بین مغرب و عشا که در رکعت اول بعد از حمد هر سوره ای خواستی می خوانی و در رکعت دوم بعد از حمد سوره واقعه را می خوانی و فرمود: کفایت می کند این از خواندن سوره واقعه بعد از نماز مغرب، چنانکه گذشت.

 

4. تاکید فرمود که: بعد از نمازهای پنجگانه این دعا رابخوان:

« اللّهُمَّ سَرِّحْنِی عَنِ الْهُمُومِ وَ الْغُمُومِ وَ وَحْشَةِ الصَّدْرِ وَ  وَسْوَسَةِ الشَّیطانِ بِرَحْمَتِکَ یا أرْحَمَ الرّاحِمِینَ ».

 

5. و دیگر تاکید بر خواندن این دعا بعد از ذکر رکوع درنمازهای یومیه خصوصا رکعت آخر:

 « اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ تَرَّحَّم عَلی عَجزِنا وَ اَغِثنا بِحَقِّهِم ».

 

6. در تعریف و تمجید از شرایع الاسلام مرحوم محقق حلی فرمود:

تمام آن مطابق با واقع است مگر کمی از مسایل آن.

7. تاکید بر خواندن قرآن و هدیه کردن ثواب آن، برای شیعیانی که وارثی ندارند یا دارند و لکن یاد از آنهانمی کنند.

8. تحت الحنک را از زیر حنک دور دادن و سر آن را درعمامه قرار دادن چنانکه علمای عرب به همین نحو عمل می کنند و فرمود: در شرع اینچنین رسیده است.

9. تاکید بر زیارت سید الشهدا، علیه السلام.

10. دعا در حق من و فرمود: قرار دهد خدا تو را ازخدمتگزارن شرع.

11. پرسیدم: نمی دانم آیا عاقبت کارم خیر است و آیا من نزد صاحب شرع مقدس رو سفیدم؟

فرمود: عاقبت تو خیر و سعیت مشکور و روسفیدی.

گفتم: نمی دانم آیا پدر و مادر و اساتید و ذوی الحقوق از من راضی هستند یا نه؟

فرمود: تمام آنها از تو راضی اند و درباره ات دعامی کنند.

استدعای دعا کردم برای خودم که موفق باشم برای تالیف و تصنیف.

دعا فرمودند.

در اینجا مطلب دیگری است که مجال تفصیل و بیان آن نیست پس خواستم از مسجد بیرون روم به خاطرحاجتی، آمدم نزد حوض که در وسط راه قبل از خارج شدن از مسجد قرار دارد به ذهنم رسید چه شبی بود واین سید عرب کیست که اینهمه با فضیلت است؟ شایدهمان مقصود و معشوقم باشد تا به ذهنم این معنی خطور کرد، مضطرب برگشتم و آن آقا را ندیدم و کسی هم در مسجد نبود. یقین پیدا کردم که آقا را زیارت کردم و غافل بودم، مشغول گریه شدم و همچون دیوانه اطراف مسجد گریه می کردم تا صبح شد، چون عاشقی که بعد ازوصال مبتلا به هجران شود.

این بود اجمالی از تفصیل که هر وقت آن شب یادم می آید بهت زده می شوم.

 

 

فضیلت بسم الله الرحمن الرحیم و ثواب عظیم آن

فضلیت بسم الله و ثواب عظیم آن

سیف بن هارون گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: بسم الله الرحمن الرحیم را بابهترین خط خود بنویس ، و باء را نکش تا سین را بردارى (بلکه سین را با دندانهبنویس ).

قال رسول الله صله علیه و اله و سلم :

حضرت رسول خدا(ص ) فرمود: کسیکه بسم الله الرحمن الرحیم را بخواند، خداىمتعال هفتاد هزار قصر (کاخ ) از یاقوت سرخ در بهشت براى او بسازد، در هر قصرى هفتادهزار خانه از در سفید و...

و در حدیثى طولانى در مورد خلقت و آفرینش قلم از نور محمد(ص ) خداىمتعال فرموده : به عزت و جلام ، هر کس از امت محمد بسم الله الرحمن الرحیم بگوید: درکتاب حسناتش عبادت هفتصد سال را براى او مى نویسم .

و نیز حضرت رسول الله (ص ) فرمود: کسى که بسم الله الرحمن الرحیم را بگوید:خداى متعال براى هر حرفى از آن چهار هزار حسنه (پاداش ‍ نیک ) براى او بنویسد، و چهارهزار سیئه و بدى از او محو نماید، و چهار هزار درجه و مقام براى او بالا برد.

و در حدیثى سئوال سایر امتها را از پیامبرانشان در روز قیامت ذکر مى کند، و از کثرتحسنات این امت سئوال مى شود، حضرت مى فرماید: این امت (من ) قائلند که براى خداىمتعال سه اسم است ، که اگر در کفه میزان گذاشته شود و همه حسنات و سیئات (خوبیهاو بدیهاى ) فرزندان آدم را در کفه دیگر قرار دهند، آن کفه اى که سه اسم خداوند در آناست از همه آنها سنگین تر خواهد بود و آن سه اسم بسم الله الرحمن الرحیم است .

و حضرت امیر المؤ منین علیه السلام فرمود: چون (آیه ) بسم الله الرحمن الرحیمنازل شد حضرت رسول (ص ) فرمود: نخستین مرتبه این آیه بر (حضرت ) آدمنازل شد، آن حضرت فرمود: ذریه و نسل من از عذاب در امان هستند مادامى که قرائت وخواندن بسم الله را ادامه دهند، پس از آن به آسمان رفت و سپس بر حضرت ابراهیم (ع )نازل شد و آن حضرت در حالى که در کفه منجنیق بود قرائت کرد، خداىمتعال آتش را براى او سرد و سلامت گردانید باز به آسمان رفت و دیگرنازل نشد مگر براى حضرت سلیمان ، در این هنگام ملائکه به او گفتند: به خدا سوگندملک و سلطنت تو تکمیل شد.

باز به آسمان رفت و پس از آن بر من نازل شد، پس روز قیامت امت مرا مى آورند و آنها دراین هنگام مى گویند: بسم الله الرحمن الرحیم پس ‍ وقتىاعمال آنها را در ترازو قرار دهند حسنات و خوبیهاى آنها زیادتر از بدیهایشان مى شود.

و حضرت رسول(ص ) فرمود: وقتى مؤ من بر صراط عبور کند و بگوید: بسم الله الرحمن الرحیم شعلههاى آتش جهنم خاموش مى شود و شعله هاى جهنم مى گوید: بگذر (از روى من ) اى مؤ من ،چون نور تو شعله مرا خاموش کرد.

و حضرت امام رضا(ع ) فرمود: بسم الله الرحمن الرحیم به اسم اعظم خداوند نزدیک تراست از مردمک چشم به سفیدیش .

پاداش معلمى که به کودک بسم الله ، یاد دهد

و حضرت رسول صلى علیه و اله و سلم فرمود: وقتى معلم بسم الله الرحمن الرحیم رابه بچه تعلیم داد خداى متعال آزادى (از آتش ‍ جهنم ) را براى بچه و پدر و مادرش وبراى معلمش بنویسد.

و روایت شده که پیامبرى از پیامبران خدا بر قبرى که صاحبش عذاب مى شد مرور کردسپس مدتى بعد از آنجا گذشت ، او را در عذاب ندید، اصحابش از سبب بر طرف شدنعذاب از او سئوال کردند، آن حضرت فرمود: او بچه اى را از خود به یادگار گذاشته ومادرش او را پیش معلم آورد و معلم بسم الله الرحمن الرحیم را به او تلقین کرده ، پس منحیا مى کنم مردى را عذاب کنم که بچه اش بگوید بسم الله الرحمن الرحیم (و نام مرا بهعنوان رحمانیت و رحیمیت ببرد و از رحمانیت و رحیم بودن من نیست که کسى را عذاب کنم کهفرزندش نام مرا به این عنوان ببرد).

و از حضرت رسول (ص ) نقل است که فرمود: کسیکه کاغذى را که بسم الله در آن نوشتهبراى احترام به پروردگار از مصدقین و تصدیق کنندگان به حساب مى آید، و عذاب ازپدر و مادرش تخفیف داده مى شود اگر چه مشرک باشند.

و فرمود: کسى که در اول وضویش بسم الله بگوید جمیع بدانش طاهر شود و از اینوضو تا وضوى بعدى کفاره گناهانش مى گردد، و کسى که بسم الله نگوید بدنش (ازگناهان ) پاک نشده مگر همانجا که آب به آن رسیده است .

سبب توبه بشر حافى

و اینکه بشر حافى از خوردن عرق و شراب و ساز و آواز و معصیت توبه کرد و با زهد وتقوا به آن مقامات رسید سببش این بود که در راه قطعه (کاغذى ) را دید که در آن نوشتهشده بود بسم الله الرحمن الرحیم و زیر پاى مردم افتاده بود پس آن را برداشت و باپولهائى که همراه داشت عطر خرید و آن کاغذ را پاک و معطر کرد و در وسط سوراخدیوارى گذاشت پس در خواب دید که گوینده اى به او مى گوید: اى بشر، اسم مرا پاکو پاکیزه کردى ، من هم قطعا نام تو را در دنیا و آخرت پاک و پاکیزه گردانم ، پس چونصبح شد، توبه کرد.

خواص و فائده بسم الله بر سر سفره

حضرت رسول صله علیه و اله و سلم به حضرت على علیه السلام فرمود: یا على وقتىغذا خوردى بگو بسم الله و وقتى از غذا خوردن فارغ شدى بگو الحمدلله ، زیرا دوفرشته (موکل ) تو پیوسته براى تو حسنه و ثواب مى نویسند تا وقتى که آن غذاهضم شود.

و باز حضرت فرمود: هیچ مردى جمع نمى کنداهل و عیالش را و سفره را پهن نمى کند که دراول آن بسم الله و در آخرش الحمدالله بگوید و سفره را جمع کند مگر اینکه خدا او رابیامرزد. (یعنى هر که اول سفره بسم الله و در آخرش الحمدالله بگوید خداوند گناهاناو را ببخشد و بیامرزد).

و در بحار از امام محمد باقر علیه السلام روایت شده است که على علیه السلام مىفرمود: کسى که طعامى را بخورد، پس در اولش بسم الله و در آخرش الحمدالله بگویدخدا از آن نعمت (روز قیامت ) پرسش ‍ نکند هر چه مى خواهد باشد.

و در قرآن که خداوند مى فرماید:((لتسئلن یومئذ عن النعیم ))شامل نعمت هاى ظاهرى مى شود ولى مشروط است به بسم الله نگفتن و الحمدالله نگفتن واگر گفتى سئوال نشود و منافات ندارند تاءویلش در بسیارى از اخبار به ولایت ، چونولایت از عظیم ترین نعمتها است .(2)

گفتن بسم الله ضرر غذاها را دفع مى کند

امیرالمؤ منین على علیه السلام مى فرماید: من براى کسى که بر سر سفره بنشیند و بسمالله بگوید ضامن هستم که از (ضرر زدن ) غذا شکایت نکند، ابن کوا گفت : یا امیر المؤمنین من دیشب بسم الله گفتم و غذا خوردم در عینحال غذا به من اذیت و آزار رساند، حضرت فرمود: شاید تو چند نوع غذا خورده اى و براىبعضى بسم الله گفته اى ولى براى بعضى نگفته اى اى لکع (و در کتاب دعائم اینجمله را زیاد کرده عرض کرد: بلى ، چنین است به خدا قسم اى امیر مؤ منان ) لکع به معنىپست و برده و احمق آمده ).(3)

امیر المؤ منین على علیه السلام فرمود: من هیچ وقت دچار تخمه نشدم ، به او گفته شدچطور؟ فرمود: چون لقمه اى به دهان نگذاشتم مگر اینکه نام خدا را (بر زبان ) جارىساختم (و بسم الله گفتم ) و باز امیر المؤ منین بهکمیل فرمود: اى کمیل : هر موقع غذا خوردى بگو (( (بسم الله الرحمن الرحیم ) باسمالذى لایضر مع اسمه و فیه شفاء من کل الا سواء. (4)

(به نام خداوند بخشنده مهربان ) به نام کسى (غذا خوردن را شروع مى کنم ) که با اسمو نام او هیچ ضرر و آسیبى (به من ) نمى رسد و در (نام ) نمى رسد او شفاء هر بدى ودردى است .

داود گفت : به امام صادق علیه السلام عرض کردم : چگونه و چطور بسم الله بگویم ؟حضرت فرمود: هنگامى که ظرفهاى مختلفى (سر سفره ) است براى هر ظرفى یک بسمالله بگو، عرض کردم : اگر فراموش کردم که بسم الله (براى هر کدام ) بگویم ،حضرت فرمود: میگوئى (( بسم الله على اوله و اخره .)) به نام خدا بر اولین وآخرین آنها.

داستان بسم الله گفتن حضرت رسول (ص ) و دفع سم

در مفتاح النبوة روایت شده چون پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله اسلام را در مدینهآشکار کرد و مردم را علنا به اسلام دعوت نمود، حسد عبدالله بن ابى (رئیس منافقان ) برپیامبر خدا شدت یافت پس آن حضرت را با اصحابش بر طعام مسمومى دعوت نمود تا اورا شهید نماید پس جبرئیل نازل شد و آنچه او اراده کرده بود به حضرت خبر داد. پسوقتى بر سر سفره نشستند، پیامبر اکرم (ص ) به امیر المؤ منین علیه السلام فرمود:((یا على تعویذ و دعاى مفید را بر این طعام بخوان ، پس آن حضرت این دعا را خواند. بسمالله الشافى ، بسم الکافى ، بسم الله المعافى ، بسم الله الذى لایضر مع اسمهشى ء و لاداء فى الارض و لافى السماء و هو السمیع العلیم .))

پس حضرت رسول صلى علیه و آله وحضرت على علیه السلام و هر که با آنها بودنداز آن غذا خوردند تا سیر شدند، و سالم از سر سفره بر خواستند، پس چون عبدالله بنابى این قضیه را مشاهده کرد، خیال کرد و غذا را مسموم نکرده ، پس با دوستان خود برسر سفره نشستند و بقیه طعام را خوردند و همگى هلاک شدند.(5)

در هنگام جماع باسم الله بگویید تا شیطان نطفه شما شریک نشود

امام صادق علیه السلام مى فرماید: هنگامى که مرد نزدیک به زن شد و با او خلوت نمودشیطان در آن هنگام حاضر مى شود پس اگر او بسم الله گفت و نام خدا را برد، شیطان ازاو دور مى شود، و اگر جماع کرد و بسم الله نگفت شیطان هم با او درعمل وارد مى شود، پس عمل از هر دو سر مى زد ولى یکى است ، راوى مى گوید: (گفتم )این به چه چیزى شناخته مى شود، حضرت فرمود: به دوستى با ما و به دشمنى علیهما.

حلبى مى گوید امام صادق علیه السلام فرمود: مرد هنگامى که پیش ‍عیال خود مى آید و مى ترسد که شیطان با او شریک شود (همانطور که خداىمتعال در قرآن مجید مى فرماید: (( ((و شارکهم فىالاموال و الاو لاد)))) یعنى شیطان در اموال و اولاد انسانها شرکت مى کند) بگوید: بسمالله و پناه ببرد به خدا از شر شیطان .

و امیر مؤ منان على علیه السلام فرمود: وقتى کسى از شما خواست مجامعت کند بگوید: ((بسم الله و بالله اللهم جنبنى الشیطان ما رزقتنى .

سپس حضرت فرمود: اگر خداوند بچه اى به شما عطا کرد، شیطان به هیچ وجهى نمىتواند به او آسیب و ضررى برساند.

و روایت شده که در هنگام لباس بیرون آوردن از بدن و هنگام سوار شدن بر مرکب (ماشین) و وارد شدن به منزل بسم الله بگویید و روایت شده هر امر مهمى و هر کار مهمى که بابسم الله شروع نشود ناقص خواهد ماند (6)

فضلیت بسم الله و ثواب عظیم آن

سیف بن هارون گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: بسم الله الرحمن الرحیم را بابهترین خط خود بنویس ، و باء را نکش تا سین را بردارى (بلکه سین را با دندانهبنویس ).

قال رسول الله صله علیه و اله و سلم :

حضرت رسول خدا(ص ) فرمود: کسیکه بسم الله الرحمن الرحیم را بخواند، خداىمتعال هفتاد هزار قصر (کاخ ) از یاقوت سرخ در بهشت براى او بسازد، در هر قصرى هفتادهزار خانه از در سفید و...

و در حدیثى طولانى در مورد خلقت و آفرینش قلم از نور محمد(ص ) خداىمتعال فرموده : به عزت و جلام ، هر کس از امت محمد بسم الله الرحمن الرحیم بگوید: درکتاب حسناتش عبادت هفتصد سال را براى او مى نویسم .

و نیز حضرت رسول الله (ص ) فرمود: کسى که بسم الله الرحمن الرحیم را بگوید:خداى متعال براى هر حرفى از آن چهار هزار حسنه (پاداش ‍ نیک ) براى او بنویسد، و چهارهزار سیئه و بدى از او محو نماید، و چهار هزار درجه و مقام براى او بالا برد.

و در حدیثى سئوال سایر امتها را از پیامبرانشان در روز قیامت ذکر مى کند، و از کثرتحسنات این امت سئوال مى شود، حضرت مى فرماید: این امت (من ) قائلند که براى خداىمتعال سه اسم است ، که اگر در کفه میزان گذاشته شود و همه حسنات و سیئات (خوبیهاو بدیهاى ) فرزندان آدم را در کفه دیگر قرار دهند، آن کفه اى که سه اسم خداوند در آناست از همه آنها سنگین تر خواهد بود و آن سه اسم بسم الله الرحمن الرحیم است .

و حضرت امیر المؤ منین علیه السلام فرمود: چون (آیه ) بسم الله الرحمن الرحیمنازل شد حضرت رسول (ص ) فرمود: نخستین مرتبه این آیه بر (حضرت ) آدمنازل شد، آن حضرت فرمود: ذریه و نسل من از عذاب در امان هستند مادامى که قرائت وخواندن بسم الله را ادامه دهند، پس از آن به آسمان رفت و سپس بر حضرت ابراهیم (ع )نازل شد و آن حضرت در حالى که در کفه منجنیق بود قرائت کرد، خداىمتعال آتش را براى او سرد و سلامت گردانید باز به آسمان رفت و دیگرنازل نشد مگر براى حضرت سلیمان ، در این هنگام ملائکه به او گفتند: به خدا سوگندملک و سلطنت تو تکمیل شد.

باز به آسمان رفت و پس از آن بر من نازل شد، پس روز قیامت امت مرا مى آورند و آنها دراین هنگام مى گویند: بسم الله الرحمن الرحیم پس ‍ وقتىاعمال آنها را در ترازو قرار دهند حسنات و خوبیهاى آنها زیادتر از بدیهایشان مى شود.

و حضرت رسول(ص ) فرمود: وقتى مؤ من بر صراط عبور کند و بگوید: بسم الله الرحمن الرحیم شعلههاى آتش جهنم خاموش مى شود و شعله هاى جهنم مى گوید: بگذر (از روى من ) اى مؤ من ،چون نور تو شعله مرا خاموش کرد.

و حضرت امام رضا(ع ) فرمود: بسم الله الرحمن الرحیم به اسم اعظم خداوند نزدیک تراست از مردمک چشم به سفیدیش .

پاداش معلمى که به کودک بسم الله ، یاد دهد

و حضرت رسول صلى علیه و اله و سلم فرمود: وقتى معلم بسم الله الرحمن الرحیم رابه بچه تعلیم داد خداى متعال آزادى (از آتش ‍ جهنم ) را براى بچه و پدر و مادرش وبراى معلمش بنویسد.

و روایت شده که پیامبرى از پیامبران خدا بر قبرى که صاحبش عذاب مى شد مرور کردسپس مدتى بعد از آنجا گذشت ، او را در عذاب ندید، اصحابش از سبب بر طرف شدنعذاب از او سئوال کردند، آن حضرت فرمود: او بچه اى را از خود به یادگار گذاشته ومادرش او را پیش معلم آورد و معلم بسم الله الرحمن الرحیم را به او تلقین کرده ، پس منحیا مى کنم مردى را عذاب کنم که بچه اش بگوید بسم الله الرحمن الرحیم (و نام مرا بهعنوان رحمانیت و رحیمیت ببرد و از رحمانیت و رحیم بودن من نیست که کسى را عذاب کنم کهفرزندش نام مرا به این عنوان ببرد).

و از حضرت رسول (ص ) نقل است که فرمود: کسیکه کاغذى را که بسم الله در آن نوشتهبراى احترام به پروردگار از مصدقین و تصدیق کنندگان به حساب مى آید، و عذاب ازپدر و مادرش تخفیف داده مى شود اگر چه مشرک باشند.

و فرمود: کسى که در اول وضویش بسم الله بگوید جمیع بدانش طاهر شود و از اینوضو تا وضوى بعدى کفاره گناهانش مى گردد، و کسى که بسم الله نگوید بدنش (ازگناهان ) پاک نشده مگر همانجا که آب به آن رسیده است .

سبب توبه بشر حافى

و اینکه بشر حافى از خوردن عرق و شراب و ساز و آواز و معصیت توبه کرد و با زهد وتقوا به آن مقامات رسید سببش این بود که در راه قطعه (کاغذى ) را دید که در آن نوشتهشده بود بسم الله الرحمن الرحیم و زیر پاى مردم افتاده بود پس آن را برداشت و باپولهائى که همراه داشت عطر خرید و آن کاغذ را پاک و معطر کرد و در وسط سوراخدیوارى گذاشت پس در خواب دید که گوینده اى به او مى گوید: اى بشر، اسم مرا پاکو پاکیزه کردى ، من هم قطعا نام تو را در دنیا و آخرت پاک و پاکیزه گردانم ، پس چونصبح شد، توبه کرد.

خواص و فائده بسم الله بر سر سفره

حضرت رسول صله علیه و اله و سلم به حضرت على علیه السلام فرمود: یا على وقتىغذا خوردى بگو بسم الله و وقتى از غذا خوردن فارغ شدى بگو الحمدلله ، زیرا دوفرشته (موکل ) تو پیوسته براى تو حسنه و ثواب مى نویسند تا وقتى که آن غذاهضم شود.

و باز حضرت فرمود: هیچ مردى جمع نمى کنداهل و عیالش را و سفره را پهن نمى کند که دراول آن بسم الله و در آخرش الحمدالله بگوید و سفره را جمع کند مگر اینکه خدا او رابیامرزد. (یعنى هر که اول سفره بسم الله و در آخرش الحمدالله بگوید خداوند گناهاناو را ببخشد و بیامرزد).

و در بحار از امام محمد باقر علیه السلام روایت شده است که على علیه السلام مىفرمود: کسى که طعامى را بخورد، پس در اولش بسم الله و در آخرش الحمدالله بگویدخدا از آن نعمت (روز قیامت ) پرسش ‍ نکند هر چه مى خواهد باشد.

و در قرآن که خداوند مى فرماید:((لتسئلن یومئذ عن النعیم ))شامل نعمت هاى ظاهرى مى شود ولى مشروط است به بسم الله نگفتن و الحمدالله نگفتن واگر گفتى سئوال نشود و منافات ندارند تاءویلش در بسیارى از اخبار به ولایت ، چونولایت از عظیم ترین نعمتها است .(2)

گفتن بسم الله ضرر غذاها را دفع مى کند

امیرالمؤ منین على علیه السلام مى فرماید: من براى کسى که بر سر سفره بنشیند و بسمالله بگوید ضامن هستم که از (ضرر زدن ) غذا شکایت نکند، ابن کوا گفت : یا امیر المؤمنین من دیشب بسم الله گفتم و غذا خوردم در عینحال غذا به من اذیت و آزار رساند، حضرت فرمود: شاید تو چند نوع غذا خورده اى و براىبعضى بسم الله گفته اى ولى براى بعضى نگفته اى اى لکع (و در کتاب دعائم اینجمله را زیاد کرده عرض کرد: بلى ، چنین است به خدا قسم اى امیر مؤ منان ) لکع به معنىپست و برده و احمق آمده ).(3)

امیر المؤ منین على علیه السلام فرمود: من هیچ وقت دچار تخمه نشدم ، به او گفته شدچطور؟ فرمود: چون لقمه اى به دهان نگذاشتم مگر اینکه نام خدا را (بر زبان ) جارىساختم (و بسم الله گفتم ) و باز امیر المؤ منین بهکمیل فرمود: اى کمیل : هر موقع غذا خوردى بگو (( (بسم الله الرحمن الرحیم ) باسمالذى لایضر مع اسمه و فیه شفاء من کل الا سواء. (4)

(به نام خداوند بخشنده مهربان ) به نام کسى (غذا خوردن را شروع مى کنم ) که با اسمو نام او هیچ ضرر و آسیبى (به من ) نمى رسد و در (نام ) نمى رسد او شفاء هر بدى ودردى است .

داود گفت : به امام صادق علیه السلام عرض کردم : چگونه و چطور بسم الله بگویم ؟حضرت فرمود: هنگامى که ظرفهاى مختلفى (سر سفره ) است براى هر ظرفى یک بسمالله بگو، عرض کردم : اگر فراموش کردم که بسم الله (براى هر کدام ) بگویم ،حضرت فرمود: میگوئى (( بسم الله على اوله و اخره .)) به نام خدا بر اولین وآخرین آنها.

داستان بسم الله گفتن حضرت رسول (ص ) و دفع سم

در مفتاح النبوة روایت شده چون پیامبر اسلام صلى الله علیه و آله اسلام را در مدینهآشکار کرد و مردم را علنا به اسلام دعوت نمود، حسد عبدالله بن ابى (رئیس منافقان ) برپیامبر خدا شدت یافت پس آن حضرت را با اصحابش بر طعام مسمومى دعوت نمود تا اورا شهید نماید پس جبرئیل نازل شد و آنچه او اراده کرده بود به حضرت خبر داد. پسوقتى بر سر سفره نشستند، پیامبر اکرم (ص ) به امیر المؤ منین علیه السلام فرمود:((یا على تعویذ و دعاى مفید را بر این طعام بخوان ، پس آن حضرت این دعا را خواند. بسمالله الشافى ، بسم الکافى ، بسم الله المعافى ، بسم الله الذى لایضر مع اسمهشى ء و لاداء فى الارض و لافى السماء و هو السمیع العلیم .))

پس حضرت رسول صلى علیه و آله وحضرت على علیه السلام و هر که با آنها بودنداز آن غذا خوردند تا سیر شدند، و سالم از سر سفره بر خواستند، پس چون عبدالله بنابى این قضیه را مشاهده کرد، خیال کرد و غذا را مسموم نکرده ، پس با دوستان خود برسر سفره نشستند و بقیه طعام را خوردند و همگى هلاک شدند.(5)

در هنگام جماع باسم الله بگویید تا شیطان نطفه شما شریک نشود

امام صادق علیه السلام مى فرماید: هنگامى که مرد نزدیک به زن شد و با او خلوت نمودشیطان در آن هنگام حاضر مى شود پس اگر او بسم الله گفت و نام خدا را برد، شیطان ازاو دور مى شود، و اگر جماع کرد و بسم الله نگفت شیطان هم با او درعمل وارد مى شود، پس عمل از هر دو سر مى زد ولى یکى است ، راوى مى گوید: (گفتم )این به چه چیزى شناخته مى شود، حضرت فرمود: به دوستى با ما و به دشمنى علیهما.

حلبى مى گوید امام صادق علیه السلام فرمود: مرد هنگامى که پیش ‍عیال خود مى آید و مى ترسد که شیطان با او شریک شود (همانطور که خداىمتعال در قرآن مجید مى فرماید: (( ((و شارکهم فىالاموال و الاو لاد)))) یعنى شیطان در اموال و اولاد انسانها شرکت مى کند) بگوید: بسمالله و پناه ببرد به خدا از شر شیطان .

و امیر مؤ منان على علیه السلام فرمود: وقتى کسى از شما خواست مجامعت کند بگوید: ((بسم الله و بالله اللهم جنبنى الشیطان ما رزقتنى .

سپس حضرت فرمود: اگر خداوند بچه اى به شما عطا کرد، شیطان به هیچ وجهى نمىتواند به او آسیب و ضررى برساند.

و روایت شده که در هنگام لباس بیرون آوردن از بدن و هنگام سوار شدن بر مرکب (ماشین) و وارد شدن به منزل بسم الله بگویید و روایت شده هر امر مهمى و هر کار مهمى که بابسم الله شروع نشود ناقص خواهد ماند (6)

 

 از لینک صفحه دوم  را  هم بازدید کنید *****     آثار و فواید ذکر "بسم الله الرحمن الرحیم   ******

 

 

 

نماز غفیله و خواص و آثار نماز غفیله

            

 

نماز غفیله

بدان نمازی است بین نماز مغرب و عشا که فضیلت بسیار دارد و چون از آن ساعت مردم غفلت دارند، لذا نماز غفیله اش نامیدند و آن دو رکعت است.

 

غفیله اسم مصغر از غفلت است؛ یعنی غفلت کوچک

 

آمده است، در ساعت غفلت اگر دو رکعت نماز- هر چند خفیف و مختصر خوانده شود خداوند آن شخص را اهل دار کرامت (بهشت) قرار مى‏دهد. (همان، ص 120) گفتنى است که کلمه غفیله از ماده غفلت است و علت این که این نماز را غفیله ى گویند، به خاطر این است که ساعت غفلت (بین مغرب و عشا) خوانده مى‏شود زیرا معمولاً در این ساعت شیطان سعى مى‏کند افراد را از یاد خدا و فضیلت وصف‏ناپذیر نافله غافل نماید.

 

شاید یکی از دلایل توصیه به اقامه نماز غفیله و ثواب آن، این است که: حضرت یونس علیه السلام یک لحظه غفلت کرد و از قوم خود جدا شد و سرنوشت او با دریا و ماهی پیوند خورد و در شکم ماهی پس از انابه به درگاه خدای سبحان نجات پیدا کرد و شاید تأکید رسول اکرم صلی الله علیه و آله بر این نماز، به لحاظ غفلت های کوچک و بزرگی باشد که ما هر روز مرتکب می شویم. تا ما هم از ظلمت های ظاهری و باطنی نجات پیدا کنیم.

بزرگان گفته اند: بالاترین ذکر در بین اذکار، ذکر یونسیه «لااله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین» است.

آیاتى که در نماز غفیله خوانده مى شود اثر و خواصى دارد که اهل بیت(علیهم السلام) از آن مطلع بودند; ازاین رو به ما چنین دستورى داده اند; مثلا در مورد ذکر«لااله الاّانت» که در اول نماز غفیله خوانده مى شود، از پیامبر(صلى الله علیه و آله) نقل شده که فرمودند: اسم اعظم خداست و موجب استجابت دعا مى باشد.

قسمتى از ذکر نماز مستحبى که در رکعت اوّل خوانده مى شود در سوره انبیا، آیه هاى 87 و 88 آمده و به ذکر «یونسى» نیز معروف است و همان دعایى است که حضرت یونس(علیه السلام) موقعى که در شکم ماهى بزرگ بود خواند و براى نجات خود از خدا کمک خواست. ذکر دیگر نماز غفیله که در رکعت دوم و بعد از سوره حمد مى آید ـ در سوره انعام، آیه 59 آمده است که در این آیه شریف، از اسرار غیب و علم و قدرت خدا و وسعت دایره حکم و فرمان او سخن به میان آمده است.

 

در روایات شیعه برای نماز غفیله ثواب و فواید بسیاری بیان شده که ما در این جا به برخی از آنها اشاره می نماییم.

 

هر کس این دو رکعت را در بین نماز مغرب و عشا بخواند و به این دعا تبرّک جوید و حاجت خود را از حضرت حق طلب نماید خداوند حاجت او را بر آورده نماید و آن چه را خواهد به او کرامت کند

 

1. نماز بین نماز مغرب و عشاء بسیار فضیلت دارد و آن نماز توبه‏کنندگان است و در روایت وارد شده که به آن نماز «غفیله» می گویند و آن دو رکعت است، که در رکعت اول پس از حمد آیه وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً و در رکعت دوم پس از حمد آیه وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَیْبِ مى‏خوانند، و ثواب این نماز نزد خدا از گرفتن روزه بیشتر است.[دیلمی، حسن، ارشاد القلوب الی الصواب، سلگى نهاوندى، على، ج‏1، ص 232]

 2. امام صادق(علیه السلام) از پدرش و او از پدرانش(علیه السلام) روایت نموده که پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله) فرمود: در ساعت غفلت نماز نافله گزارید هر چند که دو رکعت نماز ساده باشد؛ زیرا آن دو رکعت سراى ارجمندى و بهشت را به دنبال آورد. عرض شد: اى پیامبر خدا! ساعت غفلت کدام است؟ فرمود: بین مغرب و عشاء (نماز غفیله).[صدوق، ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، حسن زاده، صادق، ص 115، ح 1]

 3. هشام بن سالم از امام صادق(علیه السلام) نقل می کند که آن حضرت فرمود: هر کس این دو رکعت را در بین نماز مغرب و عشا بخواند و به این دعا تبرّک جوید و حاجت خود را از حضرت حق طلب نماید خداوند حاجت او را بر آورده نماید و آن چه را خواهد به او کرامت کند».[ بهایی، منهاج النجاح فی ترجمة مفتاح الفلاح، بسطامى‏، على بن طیفور، ‏ص 309]

 

نماز بین نماز مغرب و عشاء بسیار فضیلت دارد و آن نماز توبه‏کنندگان است و در روایت وارد شده که به آن نماز «غفیله» می گویند و آن دو رکعت است، که در رکعت اول پس از حمد آیه وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً و در رکعت دوم پس از حمد آیه وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَیْبِ مى‏خوانند، و ثواب این نماز نزد خدا از گرفتن روزه بیشتر است

کیفیت خواندن نماز غفیله

 

یکى از نمازهاى مستحبّ نماز غفیله است که بین نماز مغرب و عشا خوانده مى‏شود. این نماز دو رکعت است که در رکعت اوّل آن، بعد از حمد باید به جاى سوره، این آیه را بخوانند:

«وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیْهِ فَنادى‏ فِی الظُّلُماتِ أَنْ لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذلِکَ نُنْجِی الْمُوْمِنِینَ».

و در رکعت دوم بعد از حمد به جاى سوره، این آیه را بخوانند «وَ عِنْدَهُ مَفاتِحُ الْغَیْبِ لا یَعْلَمُها إِلَّا هُوَ وَ یَعْلَمُ ما فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ ما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إِلَّا یَعْلَمُها وَ لا حَبَّةٍ فِی ظُلُماتِ الْأَرْضِ وَ لا رَطْبٍ وَ لا یابِسٍ إِلَّا فِی کِتابٍ مُبِینٍ».

و در قنوت آن بگویند: «اللَّهُمَّ إِنِّی اسْأَلُکَ بِمَفاتِحِ الْغَیْبِ الَّتِى لا یَعْلَمُهَا الَّا انْتَ انْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ انْ تَفْعَلَ بِی کَذا وَ کَذا» و به جاى کلمه «کذا و کذا» حاجت هاى خود را بگویند و بعد بگویند: «اللَّهُمَّ انْتَ وَلِىُّ نِعْمَتِى وَ الْقادِرُ عَلَى طَلِبَتِى تَعْلَمُ حاجَتِى فَأسْأَلُکَ بِحَقِّ مُحَمّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمُ السَّلامُ لَمَّا قَضَیْتَهَا لِی».[خمینی، روح الله، توضیح المسائل (المحشى) ، ج ‏1، ص 430،]

 

درباره این نماز غفیله آمده است: هر کس بین نماز مغرب و عشا این دو رکعت نماز را بخواند، خداوند آنچه سوال کند به او عطا مى‏نماید. (وسائل الشیعه، ج 8، ص 121)

         

بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان

دعای نادعلی کبیر

خواص دعای نادعلی کبیر

 

دعای نادعلی کبیر

بِسمِ اللهِ الرَّحمن الرَّحیم

نادِ عَلیّاً مَظهَرَ العَجائِب تَجِدهُ عَوْناً لَکَ فِی النَّوائِب لی اِلَی اللهِ حاجَتی وَ عَلَیهِ مُعَوَّلی کُلَّما اَمَرتَهُ وَ رَمَیتُ مُنقَضی فی ظِلِّ اللهِ وَ یُضِلِلِ اللهُ لی اَدعُوکَ کُلَّ هَمٍّ وَ غَمٍّ سَیَنجَلی بِعَظَمَتِکَ یا اللهُ بِنُبُوَّتِکَ یا مُحَمَّدُ بِوَلایَتِکَ یا عَلِیُّ یا عَلِیُّ یا عَلِیُّ اَدرِکنی بِحَقِّ لُطفِکَ الخَفیِّ اللهُ اَکبَرُ اَنَا مِن شَرِّ اَعدائِکَ بَرِیءٌ اللهُ صَمَدی مِن عِندِکَ مَدَدی وَ عَلَیکَ مُعتَمِدی بِحَقِّ إِیّاکَ نَعبُدُ وَ إِیّاکَ نَستَعینُ یا اَبَا الغَیْثِ اَغِثْنی یا اَبَاالحَسَنَیْنِ اَدْرِکنی یاسَیفَ اللهِ اَدرِکنی یا بابَ اللهِ اَدرِکنی یاحُجَّةَ اللهِ اَدرِکنی یا وَلِیَّ اللهِ اَدرِکنی بِحَقِّ لُطفِکَ الخَفیِّ یا قَهّارُ تَقَهَّرْتَ بِالقَهرِ وَ القَهرُ فی قَهرِ قَهرِکَ یا قَهّارُ یا قاهِرَ العَدُوِّ یا والِیَ الوَلِیِّ یا مَظْهَرَ العَجائِبِ یا مُرتَضی عَلِیٌّ رَمَیْتَ مَن بَغی عَلَیَّ بِسَهمِ اللهِ وَ سَیفِ اللهِ الْقاتِلِ اُفَوِّضُ اَمری اِلَی اللهِ اِنَّ اللهَ بَصَیرٌ بِالْعِبادِ وَ اِلهُکُم اِلهٌ واحِدٌ لا اِلهَ اِلاّ هُوَ الرَّحمنُ الرَّحیم اَدرِکنی یا غیاثَ المُستَغیثینَ یا دَلیلَ المُتَحَیِّرِینَ یا اَمانَ الخائِفینَ یا مُعینَ المُتَوَکِّلینَ یا رَاحِمَ المَساکینَ یا اِلهَ العالَمَینَ بِرَحمَتِکَ وَ صَلَّی اللهُ عَلی سَیِّدِنا مُحَمَّدٍ وَ الِهِ اَجمَعینَ وَ الحَمدُ للِهِ رَبِّ العالَمینَ

 

بخوان علی را که مظهر صفات عجیبه است. تا یاری کننده تو باشد در سختی ها این بنده پیوسته به خدا نیازمند است. و من در امورم به او تکیه کرده ام و امور گذشته و آینده ام را به او وا می گذارم. برای رفع هر ناراحتی تو را می خوانم. تا مشکل حل و مسائل روشن گردد قسم به بزرگیت ای خدا و به پیامبری ات ای محمد و به ولایت تو ای علی ای علی ای علی. مرا در یاب بحق لطف پنهانت. الله اکبر و من از شر دشمنانت بیزاری می‌جویم. خدای بی نیاز از سوی تو یاری می‌شوم و بر تو اعتماد دارم به حق ایاک نعبد و ایاک نستعین. ای پدر کمک ای پدر حسنین مرا در یاب ای شمشیر خدا ای حجت خدا، ای ولی خدا مرا در یاب. به حق لطف پنهانت ای غالب و غلبه کننده، ای دوست دوست خدا. ای مظهر صفات عجیبه. ای علی یقین دارم هرکه بخواهد ظلم نماید، تو به شمشیر کشنده او را از پای در می آوری من تمام امورم را به تو واگذارمی کنم. به درستی او بصیر بر بندگان است و فرماید: خدای شما خدای واحد است و غیر از او خدایی نیست و بخشنده و مهربان است. مرا در یاب ای فریاد رس فریاد خواهان، ای راهنمای سر گردانان، ای امان ده ترسندگان، ای یاری دهنده پناه آورندگان، ای رحم کننده بر فقرا، ای خدا به رحمتت مرا دریاب و درود فرست بر محمد و آل او و ستایش برای جهانیان است.

 

دریافت نسخه پی دی اف دعای نادعلی کبیر

طریقه ختم ناد علی کبیر آنست:

که اگر کسی را مهمی عظیم پیش آید دعای ناد علی (ع) را ۷ نوبت به نیت آن مهم بخواند البته برآورده خواهد  شد .

اگر بعد از نماز صبح به نیت مال و ثروت ، روزی ۹ بار بخوانی ثروتمند گردی .

اگر جهت ادای قرض ۱۵ روز و روزی ۲۲ مرتبه بخوانی قرضت ادا میگردد .

اگر کسی این دعا را با خود داشته باشد از شر جمیع حیوانات و جن و انس محفوظ باشد .

که اگر کسی را مهمی پیش آیدناد علی را هفت نوبت بخواند به  نیت آن مهم ، البته برآورده شود

واگرنزدبزرگی یا امیری میروی ، روزی سه مرتبه  ناد علی رابخوان وبر جمیع اعضای خود بِدَم محب ومخلص تو شود

واگر به نیت فرزند بخوانی حق تعالی به تو فرزند کرامت کند ،

اگر خواهی شخصی را مسخر خود گردانی در شب جمعه چهارده مرتبه به اسم او بخوان و صد مرتبه صلوات بر محمدوآل او بفرست البته مسخر تو گردد

و هرچه گویی از سخن وصلاح تو بدر نرود واگر بعد از نماز صبح به نیت مال نه مرتبه بخوانی غنی شوی

و اگر جهت ادای قرض پانزده روز روزی بیست ودو مرتبه بخوانی ادا شود

و اگرزنی دیر زاید پنج نوبت بر آب بخواند و بخورد آن زن زود زاید

و اگر کسی این دعا را با خود دارد از شر جمیع حیوانات وجن و انس محفوظ باشد

 

 

چهل حدیث درباره ولی عصر(عج)

 

١ـ «پیامبرگرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:

المَهدِی طاووسُ أَهلِ الجَنَّةِ.

مهدی(ع) طاووس اهل بهشت است. (الشِّهاب‌ فی‌الحِکَمِ و الآداب، ص ١٦)

 

٢ـ «پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:

افضلُ اَعمالٍ اُمّتی اِنتظارُ الفَرَج.

افضل اعمال امت من انتظار فَرَج و ظهور امام زمان علیه‌السلام است. (الشِّهاب فی‌الحِکَم و الآداب، ص ١٦)

 

٣ـ «حضرت مهدی(عج)»:

اَکثِروا الدُّعاءَ بِتَعجِیل الفَرَجِ فَاِنَّ ذلِکَ فَرَجُکُم.

برای تعجیل در ظهور من زیاد دعا کنید که خود فَرَج و نجات شما است. (کمال‌الدین، ج ٢، ص ٤٨٥)

 

٤ـ «مولی امیرالمؤمنین(علیه‌السلام)»:

اِنتَظِروا الفَرَجَ وَلا تَیأسُوا مِن رَوحِ الله.

همواره در انتظار (فرج و ظهور صاحب‌الزمان علیه‌السلام) باشید و یأس و ناامیدی از رحمت خدا به خود راه مدهید. (بحار، ج ١٥، ص ١٢٣)

 

٥ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:

مَن ماتَ مِنکُم وَ هُوَ مُنتظِرٌ لِهذا الأََمرِ کان کَمَن هوُ مَعَ القائِمِ فی فُسطاطِه.

هر کس از شما که در حال انتظار ظهور حضرت مهدی(علیه‌السلام) از دنیا برود همچون کسی است که در خیمه و معیت آن حضرت در حال جهاد به سر می‌برد. (بحار، ج ٥٢، ص ١٢٦)

 

٦ـ «پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:

مَن اَنکَرَ القائِمَ مِن وُلدی أَثناءَ غَیبَتِهِ ماتَ میتَةً جاهِلیةً.

کسی که قائم(مهدی) را که از فرزندان من است در دوران غیبتش مُنکِر شود، بر حالت جاهلیت قبل از اسلام از دنیا خواهد رفت. (منتخب‌الاثر، ص ٢٢٩)

 

٧ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:

لَو لَمْ یبْقَ منَ الدُّنیا اِلاَّ یومٌ واحِدٌ لَطَوّلَ اللهُ ذلِکَ الیومَ حَتّی یخرُجَ قائمُنا أَهْلَ البَیت.

اگر از عمر دنیا تنها یک روز مانده باشد خداوند آن روز را آنقدر طولانی می‌کند تا قائم ما اهل بیت(علیه‌السلام) ظهور یابد. (منتخب‌الاثر، ص ٢٥٤)

 

٨ـ «حضرت مهدی(عج)»:

فَاِنّا یحیطُ عِلمُنا بِأَنبائِکُم و لایعزُبُ عَنّا شَیءٌ مِن اَخبارکُم.

ما از اوضاع شما کاملاً باخبریم و هیچ چیز از احوال شما بر ما پوشیده نیست. (بحار، ج ٥٣، ص ١٧٥)

٩ـ «حضرت مهدی(ع)»:

اِنّی اَمانٌ لِأَهلِ اِلأرضِ کما أَنَّ النُّجومَ اَمانٌ لِأَهلِ السّماء.

من برای اهل زمین أمن و أمانم همان گونه که ستارگان آسمان أمن و أمان اهل آسمانند. (بحار، ج ٧٨، ص ٣٨)

 

١٠ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:

المُنتَظِرُ لِلثّانی عَشَر کَالشّاهِرِ سَیفَهُ بَینَ یدَی رُسولِ الله صلی‌الله علیه و آله یذُبُّ عَنهُ.

کسی که در انتظار امام دوازدهمین خود به سر می‌برد همانند کسی است که در رکاب رسول خدا(صلی‌الله علیه و آله و سلم) شمشیر کشیده و از آن حضرت دفاع می‌نماید. (کمال‌الدین، ص ٦٤٧)

 

١١ـ حضرت مهدی(ع):

إنّا غَیرُ مُهمِلینَ لِمُراعاتِکُم ولا ناسین لِذِکرِکُم و لَولا ذلِکَ لَنَزلَ بِکُم اللّأْواءُ وَاصطَلَکُمُ الأَعداءُ.

ما در رعایت حال شما هیچ کوتاهی نمی‌کنیم و یاد شما را از خاطر نمی‌بریم وگرنه محنت و دشواریها شما را فرا می‌گرفت و دشمنان شما را از بُن و ریشه قلع و قمع می‌ساختند. (بحار، ج ٥٣، ص ٧٢)

 

١٢ـ حضرت مهدی(ع):

اَنَا خاتِمُ الأوصیاءِ وَ بی ‌یدفَعُ اللهُ البَلاءَ عَن اَهلی و شیعَتی.

من ختم‌کنندة راه اوصیا هستم و به وسیلة من خدا بلاها را از اهل بیت من و شیعیانم دفع می‌نماید. (غیبت شیخ طوسی، ص ٢٤٦)

 

١٣ـ «پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:

یخرُجُ المَهدی و علی رَأسِه غَمامَةٌ فیها مُنادٍ ینادی «هذا المَهدی خَلیفةُ اللهِ فَاتَّبِعوهُ»

زمانی که حضرت مهدی(ع) ظهور می‌کند ابری بالای سر دارد که در آن منادی ندا می‌کند «این مهدی خلیفة‌الله است، از او متابعت و پیروی کنید.» (بحار، ج ٥١، ص ٨١)

 

١٤ـ «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:

قَبْلَ قیامِ القائمِ(علیه‌السلام) خَمسُ علاماتٍ مَحْتُوماتٍ. اَلیمانی وَ السُّفیانی و الصَّیحَةُ وَ قَتلُ النَّفسِ الزَّکِیةِ وَ الخَسفُ بِالبَیداء.

پیش از ظهور حضرت قائم(علیه‌السلام) وقوع این پنج علامت حتمی است: ظهور یمانی (از یمن)، سفیانی (از شام)، صیحه و فریاد آسمانی، کشته شدن نفس زکیه (سیدی بزرگوار در مسجدالحرام) و فرو رفتن لشکر سفیانی در زمین بیداء (بیابان میان مکه و مدینه). (الزام‌الناصب، ج٢، ص ١٣٦ ـ بحار، ج ٥٢، ص ٢٠٤)

 

١٥ـ «امام محمدباقر (علیه‌السلام)»:

وَ قَتلُ غلامٍ مِن آلِ مُحمّدٍ عَلیهِمُ السلامُ بَینَ الرُّکنِ و المَقامِ اِسمُهُ محمدُبنُ الحَسَنِ «اَلنَّفسُ الزّکیةِ».

(از علائم نزدیک ظهور حضرت) جوانی از آل محمد(علیه‌السلام) به نام محمد بن الحسن «نفس زکیه» میان رکن حجر‌الاسود و مقام ابراهیم به شهادت می‌رسد. (بحار، ج ٥٢، ص ١٩٢)

 

١٦ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:

لَیسَ بَینَ قِیامِ قائِمِ آلِ مُحمدٍ علیهم السلام وَ بینَ قَتلِ النّفسِ الزّکِیةِ الاّ خَمسَ عَشَرَةَ لیلةً.

فاصله میان قیام قائم آل محمد(علیه‌السلام) و شهادت «نفس زکیه» تنها پانزده روز خواهد بود. (بحار، ج ٥٢، ص ٢٠٣)

 

١٧ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:

قُداّمُ القائِمِ مَوتَتان: مَوتٌ احمرُ وَ موتٌ اَبیضُ حتّی یذَهَبَ مِن کُلِّ سبعةٍ خمسةٌ! اَلموتُ الأحَمرُ السَیفُ و المَوتُ اَلأَبْیضُ الطَاّعونُ.

پیش از قیام حضرت، دو نوع مرگ و میر خواهد بود: یکی مرگ سرخ و دیگر مرگ سفید آنچنان (سهمگین و هولناک) که از هر هفت نفر پنج نفر از بین خواهند رفت! مرگ سرخ با شمشیر(اسلحه) و مرگ سفید بیماری(همه‌گیر) طاعون است. (کمال‌الدین، ص ٦٥٥)

 

١٨ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:

لایقومُ حتّی یقتَلَ الثُّلثُ و یموتُ الثُّلثُ و یبقَی الثُّلث!

قیام حضرت نخواهد بود تا زمانی که یک سوم مردم کشته شوند و یک سوم دیگر می‌میرند و تنها یک سوم باقی خواهند ماند! (بشارت‌الاسلام، ص ١٧٥)

 

١٩ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:

کَذَبً الوَقّاتون، إنّا اَهلُ بَیتٍ لانُوَقِّتُ.

دروغ می‌گویند کسانی که زمان ظهور حضرت را پیشگوئی می‌کنند. ما خاندان اهل بیت برای فَرَج حضرتش زمان معین نمی‌کنیم. (بحار، ج ٥٢، ص ١١٨)

 

٢٠ـ «امام محمدباقر (علیه‌السلام)»:

اذا خَرَجَ أَسنَدَ ظَهْرهُ اِلَی الکَعبةِ وَ اجتَمع له ثلاثُمِأَةٍ وَ ثَلاثَةَ عَشَرَ رجَلاً. فَأَوَّلُ ما ینطِقُ بِهِ هذِهِ الإیة «بَقِیةُ‌الله خیرٌلکُم اِنْ کُنتُم مؤمنین.»

زمانی که حضرت ظهور می‌کند به خانة کعبه تکیه می‌دهد و در خدمتش سیصد و سیزده نفر (یاران به تعداد لشکریان بدر) حضور پیدا می‌کنند. اول سخن حضرت آیه شریفه است: «بَقِیةُ‌اللهِ خیرٌلکُم اِنْ کُنتُم مُؤمنین». (اِعلام الوری، ص ٤٣٣)

 

٢١ـ «امام علی‌بن‌موسی‌الرضا (علیه‌السلام)»:

علامَتُهُ أَن یکوُنَ شَیخَ السِّنِّ شَابَّ المَنظَرِ حتّی أَنَّ النّاظِرَ اِلَیهِ یحسَبُهُ اِبنَ اَربعینَ سنةً.

نشانة مخصوص حضرت چهرة جوان بودن او در سن کهولت است به گونه‌ای است که هر کس حضرت را می‌بیند او را چهل ساله می‌پندارد. (اِعلامُ الوَری، ص ٤٣٥)

 

٢٢ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:

لایبقی مُؤمنٌ مَیتٌ اِلاّ دَخَلتْ عَلیهِ الفَرحةُ فی ‌قَبرِه.

در وقت ظهور حضرتش، هیچ مؤمن از دنیا رفته باقی نمی‌ماند مگر آن که سرور و شادمانی قبر او را فرا می‌گیرد. (بحار، ج ٥٢، ص ٣٢٨)

 

٢٣ـ «پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:

مِن ذُُرَّیتی اَلمهدی اِذا خَرجَ نَزَل عیسَی بنُ مریمَ(علیه‌السلام) لِنُصرتِهِ فَقَدَّمَهُ وَ صلّی خَلفَهُ.

مهدی(ع) از فرزندان من است، زمانی که قیام می‌کند عیسی بن مریم(علیه‌السلام) جهت نصرت و یاری او (از آسمان) فرود می‌آید و حضرتش را برای نماز مقدّم می‌دارد و به او اقتدا می‌نماید. (امالی صدوق، ص ١٨١)

 

٢٤ـ «پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:

اَلمهدی(ع) یکسِرُ الصلیبَ وَ عِندَهُ عیسی(علیه‌السلام).

حضرت مهدی(ع) پس از ظهور، در حالی که حضرت عیسی(ع) در محضر اوست صلیب (مسیحیان) را درهم می‌شکند. (اثباة‌الهداة، ج ٣، ص ٦٥٠)

 

٢٥ـ «امام محمدباقر (علیه‌السلام)»:

(فی روایةٍ) اَوّلُ مایبدأُ القائمُ علیه السلام بِأنطاکِیةَ فَیستَخرِجُ مِنَها التَّوریةَ مِن غارٍ فیه عصا موسی و خاتَم سلیمان(ع).

نخستین کاری که امام زمان(علیه‌السلام) انجام می‌دهد (در یک روایتی) تورات (حقیقی) را از غاری در شهر «انطاکیه» که عصای موسی و انگشتر سلیمان(علیه‌السلام) نیز در آن است بیرون می‌آورد. (بحار، ج ٥٢، ص ٣٩٠).

 

٢٦ـ «پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:

یظْهَرُ علی یدَیهِ «تابوتُ السَّکینَةٍ » مِن بُحَیرَةِ طَبَرَیة، یحمَلُ فَیوضَعُ بَینَ یدَیهِ ببَیتِ المَقدِسِ فاذا نَظَرَتْ اِلَیه الیهودُ اَسلَمَت اِلاّ قلیلاً مِنهم.

«تابوت سکینه» به دست حضرتش از دریاچة طبرّیه (در فلسطین) بیرون آورده می‌شود و همراه آن حضرت حمل شده و در بیت‌المقدس در برابرش گذاشته می‌شود. یهودیان وقتی آن را می‌بینند، به جز تعدادی اندک، همه مسلمان می‌شوند. (الملاحم و الفتن، ص ٥٧)

 

٢٧ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:

یقومُ بأمرٍ جَدیدٍ و سُنَّةٍ جَدیدةٍ و قَضاءٍ جَدید عَلَی العَرَبِ شَدید.

حضرت که ظهور می‌کند، اموری نوین، و سنتّی نوین، و قضاوت‌های نوینی به همراه خواهد داشت و بر قوم عرب سخت گران خواهد بود. (غیبت نعمانی، ص ١٢٢)

 

٢٨ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:

اذا قامَ القائمُ لایبقی اَرضٌ اِلاّ نُودِی فیها شَهادَةُ «اَن لااله اِلاّ اللهُ و أَنّ مُحمداً رسولُ الله صلی الله علیه و آله و سلم.».

زمانی که حضرت قیام می‌کند سرزمینی باقی نمی‌ماند جز اینکه ندای (رسای) شهادتین «لا اله الاالله محمد رسول‌الله(صلی‌الله علیه و آله)» از آن برخواهد خواست. (بحار،‌ ج ٥٢، ص ٣٤٠)

 

٢٩ـ «امام محمدباقر (علیه‌السلام)»:

کَأنّی بِأَصحابِ القائمِ(علیه‌السلام) وَ قَد اَحاطوا بِما بَینَ الخافِقینَ فَلَیس مِن شَیءٍ اِلاّ وَ هُوَ مُطیعٌ لَهمُ.

گویا یاران حضرت قائم(ع) را می‌بینم که بر شرق و غرب عالم سُلطه یافته‌اند و دیگر چیزی وجود ندارد که مطیع و تحت فرمان آنان نباشد. (کمال‌الدین، ج ٢، ص ٦٧٣)

 

٣٠ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:

هُوَ المُفرِّجُ الکُرَبِ عَن شیعَتِه بَعد ضَنکٍ شَدیدٍ وَ بَلاءٍ طَویل.

تنها او (مهدی(علیه‌السلام)) است که پس از دوران‌های طولانی بلاخیز و تنگناهای طاقت‌فرسا، غم‌ها و گرفتاری‌ها را از دل شیعیانش برطرف می‌نماید. (الزام‌الناصب، ص ١٣٨)

 

٣١ـ «امام زین‌العابدین (علیه‌السلام)»:

اِذا قامَ قائمُنا أَذهَبَ اللهُ عَزَّوجلّ عَن شیعَتِناَ العاهَةَ وَ جَعَلَ قُلوبَهُم کَزُبَرِ الحَدیدِ وَ جَعلَ قُوّةَ الرَّجلِ مِنُهم قُوَّةَ اَربعینَ رَجُلاً.

زمانی که قائم ما قیام می‌کند خدای متعال آفت‌ها را از میان شیعیان برطرف می‌کند و دلهایشان (در استقامت) همانند الوار آهنین قرار می‌دهد که قوّت یک مرد آنان برابر قوّت چهل مرد خواهد بود. (بحار، ج ٥٢، ص ٣١٧)

 

٣٢ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:

فلا یبقی فی الأَرضِ خَرابٌ اِلاّ و عُمِّرَ.

در حکومت حضرتش جای مخروبه‌ای در زمین باقی نمی‌ماند الّا آنکه آباد می‌گردد. (بشارة‌الاسلام، ص ٩٩)

 

٣٣ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:

لایدَعُ بِدعةً اِلاّ اَزالَها وَ لاسُنَّةً اِلاّ اَقامها.

حضرت، هیچ بدعت و ضلالتی باقی نمی‌گذارد مگر اینکه از بین می‌برد و هر سُنّت (و احکام از دست رفته) را از نو برپا خواهد داشت. (بشارة‌الاسلام، ص ٢٣٥)

 

٣٤ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:

المَهدی سَمِحٌ بِالمالِ شدیدٌ عَلی العُمّالِ رحیمٌ بِالمَساکینِ.

حضرت مهدی(علیه‌السلام) بخشنده است و مال را به وفور می بخشد، بر مسئولان و کارگزاران بسیار سخت‌گیر و بر فقرا و ضُعفا رئوف و مهربان است. (الملاحم و الفتن، ص ١٣٧)

 

٣٥ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:

دارُمُلکِهِ الکوفةُ و مَجلِسُ حُکمِهِ جامِعُها وَ بیتُ سَکَنِهِ و بَیتُ مالِهِ مسجدُ السَّهلةِ.

مقرّ خلافت و حکومت حضرت شهر کوفه است و مجلس حُکم و قضاوتش مسجد اعظم آن، و بَیت‌ُالمال و مَحّل سکوُنت ایشان مسجد سهله خواهد بود. (بحار، ج ٥٣، ص ١١)

 

٣٦ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:

اذا قامَ قائمُ آلِ محمدٍ (علیهم‌السلام) بَنی فی‌ظَهرِ الکوفَةِ مَسجداً لَهُ اَلفُ بابٍ وَ اتَّصلَت بیوتُ الکوفَةِ بِنهرِ کَربلاء.

زمانی که قائم آل محمد(علیه‌السلام) ظهور می‌کند در نجف اشرف مسجدی بنا می‌کند که هزار باب دارد و در آن زمان خانه‌های شهر کوفه به شریعة فرات کربلا متصل می‌گردد. (بحار، ج ٥٢، ص ٣٣٧)

 

٣٧ـ «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:

اذا فَتَحَ جَیشُهُ بلادَ الرّوم یسلِمُ الرومُ علی یدِه فَیبنی لَهُم مَسجداً.

زمانی که قوای حضرت، مغرب‌زمین را فتح می‌کند آنان به دست حضرتش به دین اسلام می‌گروند و امام(علیه‌السلام) برای ایشان مساجد بنا می‌کند. (بشارة‌الاسلام، ص ٢٥١)

 

٣٨ـ «امام محمدباقر (علیه‌السلام)»:

هوَ وَ اللهِ المُضطَرُّ فی‌کتابِ اللهِ وَ هُوَ قَولُ اللهِ «أَمَّن یجیبُ المُضطَرَّ اذا دعاهُ وَ یکَشِفُ السُّوءَ وَ یحعَلُکُمْ خُلفاءَ الأَرض».

به خدا سوگند که او (مهدی (علیه‌السلام)) مضطر (حقیقی) است که در کتاب خدا آمده می‌فرماید: «اَمَّن یجیب‌المضطر اذ ادعاه و یکشف السؤ...» (بحار، ج ٥٢، ص ٣٤١)

 

٣٩ـ «امام محمدباقر (علیه‌السلام)»:

مَن قَرأَ المُسبِّحاتِ کلَّها قَبلَ أن ینامَ لَمْ یمُتْ حَتّی یدرِکَ القائمَ صَلواتُ الله علَیه و إنْ ماتَ کانَ فی ‌جِوار رسولِ الله صلی‌الله علیه و آله و سلم.

کسی که هر شب مُسَبِّحبات را قبل از خواب بخواند (سوره‌های پنجگانة حدید و حشر و صف، و جمعه و تغابن) نمی‌میرد تا حضرت قائم(علیه‌السلام) را دریابد و اگر پیش از آن از دنیا برود در جوار رسول‌الله(صلی‌الله علیه و آله و سلم) خواهد بود. (تفسیر صافی، ج ٥، ص ١٤١)

 

٤٠ـ «امام محمدباقر (علیه‌السلام)»:

فَیاطوبی لِمَن أَدْرَکَهُ وَ کانَ مِن أنصارِهِ، وَ الوَیلُ کُلُّ الوَیلُ لِمَن خالَفَهُ وَ خالَفَ أَمرَهُ وَ کانَ مِن اعدائِه.

خوشا به حال آن کس که زمان حضرتش را دریابد و در جمع یاوران او باشد، و بدا و بسیار بدا به حال کسی که با او مخالفت و ستیزه کند و از حضرتش فرمان نبرد و در زمرة دشمنانش درآید. (بحار، ج ٥٢، ص ٣٤٨)

 

منبع:باشگاه خبرنگاران جوان

 

 

 

١ـ «پیامبرگرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
المَهدِی طاووسُ أَهلِ الجَنَّةِ.
مهدی(ع) طاووس اهل بهشت است. (الشِّهاب‌ فی‌الحِکَمِ و الآداب، ص ١٦)

٢ـ «پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:
افضلُ اَعمالٍ اُمّتی اِنتظارُ الفَرَج.
افضل اعمال امت من انتظار فَرَج و ظهور امام زمان علیه‌السلام است. (الشِّهاب فی‌الحِکَم و الآداب، ص ١٦)

٣ـ «حضرت مهدی(عج)»:
اَکثِروا الدُّعاءَ بِتَعجِیل الفَرَجِ فَاِنَّ ذلِکَ فَرَجُکُم.
برای تعجیل در ظهور من زیاد دعا کنید که خود فَرَج و نجات شما است. (کمال‌الدین، ج ٢، ص ٤٨٥)

٤ـ «مولی امیرالمؤمنین(علیه‌السلام)»:
اِنتَظِروا الفَرَجَ وَلا تَیأسُوا مِن رَوحِ الله.
همواره در انتظار (فرج و ظهور صاحب‌الزمان علیه‌السلام) باشید و یأس و ناامیدی از رحمت خدا به خود راه مدهید. (بحار، ج ١٥، ص ١٢٣)

٥ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:
مَن ماتَ مِنکُم وَ هُوَ مُنتظِرٌ لِهذا الأََمرِ کان کَمَن هوُ مَعَ القائِمِ فی فُسطاطِه.
هر کس از شما که در حال انتظار ظهور حضرت مهدی(علیه‌السلام) از دنیا برود همچون کسی است که در خیمه و معیت آن حضرت در حال جهاد به سر می‌برد. (بحار، ج ٥٢، ص ١٢٦)

٦ـ «پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:
مَن اَنکَرَ القائِمَ مِن وُلدی أَثناءَ غَیبَتِهِ ماتَ میتَةً جاهِلیةً.
کسی که قائم(مهدی) را که از فرزندان من است در دوران غیبتش مُنکِر شود، بر حالت جاهلیت قبل از اسلام از دنیا خواهد رفت. (منتخب‌الاثر، ص ٢٢٩)

٧ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:
لَو لَمْ یبْقَ منَ الدُّنیا اِلاَّ یومٌ واحِدٌ لَطَوّلَ اللهُ ذلِکَ الیومَ حَتّی یخرُجَ قائمُنا أَهْلَ البَیت.
اگر از عمر دنیا تنها یک روز مانده باشد خداوند آن روز را آنقدر طولانی می‌کند تا قائم ما اهل بیت(علیه‌السلام) ظهور یابد. (منتخب‌الاثر، ص ٢٥٤)

٨ـ «حضرت مهدی(عج)»:
فَاِنّا یحیطُ عِلمُنا بِأَنبائِکُم و لایعزُبُ عَنّا شَیءٌ مِن اَخبارکُم.
ما از اوضاع شما کاملاً باخبریم و هیچ چیز از احوال شما بر ما پوشیده نیست. (بحار، ج ٥٣، ص ١٧٥)
٩ـ «حضرت مهدی(ع)»:
اِنّی اَمانٌ لِأَهلِ اِلأرضِ کما أَنَّ النُّجومَ اَمانٌ لِأَهلِ السّماء.
من برای اهل زمین أمن و أمانم همان گونه که ستارگان آسمان أمن و أمان اهل آسمانند. (بحار، ج ٧٨، ص ٣٨)

١٠ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:
المُنتَظِرُ لِلثّانی عَشَر کَالشّاهِرِ سَیفَهُ بَینَ یدَی رُسولِ الله صلی‌الله علیه و آله یذُبُّ عَنهُ.
کسی که در انتظار امام دوازدهمین خود به سر می‌برد همانند کسی است که در رکاب رسول خدا(صلی‌الله علیه و آله و سلم) شمشیر کشیده و از آن حضرت دفاع می‌نماید. (کمال‌الدین، ص ٦٤٧)

١١ـ حضرت مهدی(ع):
إنّا غَیرُ مُهمِلینَ لِمُراعاتِکُم ولا ناسین لِذِکرِکُم و لَولا ذلِکَ لَنَزلَ بِکُم اللّأْواءُ وَاصطَلَکُمُ الأَعداءُ.
ما در رعایت حال شما هیچ کوتاهی نمی‌کنیم و یاد شما را از خاطر نمی‌بریم وگرنه محنت و دشواریها شما را فرا می‌گرفت و دشمنان شما را از بُن و ریشه قلع و قمع می‌ساختند. (بحار، ج ٥٣، ص ٧٢)

١٢ـ حضرت مهدی(ع):
اَنَا خاتِمُ الأوصیاءِ وَ بی ‌یدفَعُ اللهُ البَلاءَ عَن اَهلی و شیعَتی.
من ختم‌کنندة راه اوصیا هستم و به وسیلة من خدا بلاها را از اهل بیت من و شیعیانم دفع می‌نماید. (غیبت شیخ طوسی، ص ٢٤٦)

١٣ـ «پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:
یخرُجُ المَهدی و علی رَأسِه غَمامَةٌ فیها مُنادٍ ینادی «هذا المَهدی خَلیفةُ اللهِ فَاتَّبِعوهُ»
زمانی که حضرت مهدی(ع) ظهور می‌کند ابری بالای سر دارد که در آن منادی ندا می‌کند «این مهدی خلیفة‌الله است، از او متابعت و پیروی کنید.» (بحار، ج ٥١، ص ٨١)

١٤ـ «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:
قَبْلَ قیامِ القائمِ(علیه‌السلام) خَمسُ علاماتٍ مَحْتُوماتٍ. اَلیمانی وَ السُّفیانی و الصَّیحَةُ وَ قَتلُ النَّفسِ الزَّکِیةِ وَ الخَسفُ بِالبَیداء.
پیش از ظهور حضرت قائم(علیه‌السلام) وقوع این پنج علامت حتمی است: ظهور یمانی (از یمن)، سفیانی (از شام)، صیحه و فریاد آسمانی، کشته شدن نفس زکیه (سیدی بزرگوار در مسجدالحرام) و فرو رفتن لشکر سفیانی در زمین بیداء (بیابان میان مکه و مدینه). (الزام‌الناصب، ج٢، ص ١٣٦ ـ بحار، ج ٥٢، ص ٢٠٤)

١٥ـ «امام محمدباقر (علیه‌السلام)»:
وَ قَتلُ غلامٍ مِن آلِ مُحمّدٍ عَلیهِمُ السلامُ بَینَ الرُّکنِ و المَقامِ اِسمُهُ محمدُبنُ الحَسَنِ «اَلنَّفسُ الزّکیةِ».
(از علائم نزدیک ظهور حضرت) جوانی از آل محمد(علیه‌السلام) به نام محمد بن الحسن «نفس زکیه» میان رکن حجر‌الاسود و مقام ابراهیم به شهادت می‌رسد. (بحار، ج ٥٢، ص ١٩٢)

١٦ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:
لَیسَ بَینَ قِیامِ قائِمِ آلِ مُحمدٍ علیهم السلام وَ بینَ قَتلِ النّفسِ الزّکِیةِ الاّ خَمسَ عَشَرَةَ لیلةً.
فاصله میان قیام قائم آل محمد(علیه‌السلام) و شهادت «نفس زکیه» تنها پانزده روز خواهد بود. (بحار، ج ٥٢، ص ٢٠٣)

١٧ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:
قُداّمُ القائِمِ مَوتَتان: مَوتٌ احمرُ وَ موتٌ اَبیضُ حتّی یذَهَبَ مِن کُلِّ سبعةٍ خمسةٌ! اَلموتُ الأحَمرُ السَیفُ و المَوتُ اَلأَبْیضُ الطَاّعونُ.
پیش از قیام حضرت، دو نوع مرگ و میر خواهد بود: یکی مرگ سرخ و دیگر مرگ سفید آنچنان (سهمگین و هولناک) که از هر هفت نفر پنج نفر از بین خواهند رفت! مرگ سرخ با شمشیر(اسلحه) و مرگ سفید بیماری(همه‌گیر) طاعون است. (کمال‌الدین، ص ٦٥٥)

١٨ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:
لایقومُ حتّی یقتَلَ الثُّلثُ و یموتُ الثُّلثُ و یبقَی الثُّلث!
قیام حضرت نخواهد بود تا زمانی که یک سوم مردم کشته شوند و یک سوم دیگر می‌میرند و تنها یک سوم باقی خواهند ماند! (بشارت‌الاسلام، ص ١٧٥)

١٩ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:
کَذَبً الوَقّاتون، إنّا اَهلُ بَیتٍ لانُوَقِّتُ.
دروغ می‌گویند کسانی که زمان ظهور حضرت را پیشگوئی می‌کنند. ما خاندان اهل بیت برای فَرَج حضرتش زمان معین نمی‌کنیم. (بحار، ج ٥٢، ص ١١٨)

٢٠ـ «امام محمدباقر (علیه‌السلام)»:
اذا خَرَجَ أَسنَدَ ظَهْرهُ اِلَی الکَعبةِ وَ اجتَمع له ثلاثُمِأَةٍ وَ ثَلاثَةَ عَشَرَ رجَلاً. فَأَوَّلُ ما ینطِقُ بِهِ هذِهِ الإیة «بَقِیةُ‌الله خیرٌلکُم اِنْ کُنتُم مؤمنین.»
زمانی که حضرت ظهور می‌کند به خانة کعبه تکیه می‌دهد و در خدمتش سیصد و سیزده نفر (یاران به تعداد لشکریان بدر) حضور پیدا می‌کنند. اول سخن حضرت آیه شریفه است: «بَقِیةُ‌اللهِ خیرٌلکُم اِنْ کُنتُم مُؤمنین». (اِعلام الوری، ص ٤٣٣)

٢١ـ «امام علی‌بن‌موسی‌الرضا (علیه‌السلام)»:
علامَتُهُ أَن یکوُنَ شَیخَ السِّنِّ شَابَّ المَنظَرِ حتّی أَنَّ النّاظِرَ اِلَیهِ یحسَبُهُ اِبنَ اَربعینَ سنةً.
نشانة مخصوص حضرت چهرة جوان بودن او در سن کهولت است به گونه‌ای است که هر کس حضرت را می‌بیند او را چهل ساله می‌پندارد. (اِعلامُ الوَری، ص ٤٣٥)

٢٢ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:
لایبقی مُؤمنٌ مَیتٌ اِلاّ دَخَلتْ عَلیهِ الفَرحةُ فی ‌قَبرِه.
در وقت ظهور حضرتش، هیچ مؤمن از دنیا رفته باقی نمی‌ماند مگر آن که سرور و شادمانی قبر او را فرا می‌گیرد. (بحار، ج ٥٢، ص ٣٢٨)

٢٣ـ «پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:
مِن ذُُرَّیتی اَلمهدی اِذا خَرجَ نَزَل عیسَی بنُ مریمَ(علیه‌السلام) لِنُصرتِهِ فَقَدَّمَهُ وَ صلّی خَلفَهُ.
مهدی(ع) از فرزندان من است، زمانی که قیام می‌کند عیسی بن مریم(علیه‌السلام) جهت نصرت و یاری او (از آسمان) فرود می‌آید و حضرتش را برای نماز مقدّم می‌دارد و به او اقتدا می‌نماید. (امالی صدوق، ص ١٨١)

٢٤ـ «پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:
اَلمهدی(ع) یکسِرُ الصلیبَ وَ عِندَهُ عیسی(علیه‌السلام).
حضرت مهدی(ع) پس از ظهور، در حالی که حضرت عیسی(ع) در محضر اوست صلیب (مسیحیان) را درهم می‌شکند. (اثباة‌الهداة، ج ٣، ص ٦٥٠)

٢٥ـ «امام محمدباقر (علیه‌السلام)»:
(فی روایةٍ) اَوّلُ مایبدأُ القائمُ علیه السلام بِأنطاکِیةَ فَیستَخرِجُ مِنَها التَّوریةَ مِن غارٍ فیه عصا موسی و خاتَم سلیمان(ع).
نخستین کاری که امام زمان(علیه‌السلام) انجام می‌دهد (در یک روایتی) تورات (حقیقی) را از غاری در شهر «انطاکیه» که عصای موسی و انگشتر سلیمان(علیه‌السلام) نیز در آن است بیرون می‌آورد. (بحار، ج ٥٢، ص ٣٩٠).

٢٦ـ «پیامبرگرامی اسلام (صلی‌الله علیه و آله و سلم)»:
یظْهَرُ علی یدَیهِ «تابوتُ السَّکینَةٍ » مِن بُحَیرَةِ طَبَرَیة، یحمَلُ فَیوضَعُ بَینَ یدَیهِ ببَیتِ المَقدِسِ فاذا نَظَرَتْ اِلَیه الیهودُ اَسلَمَت اِلاّ قلیلاً مِنهم.
«تابوت سکینه» به دست حضرتش از دریاچة طبرّیه (در فلسطین) بیرون آورده می‌شود و همراه آن حضرت حمل شده و در بیت‌المقدس در برابرش گذاشته می‌شود. یهودیان وقتی آن را می‌بینند، به جز تعدادی اندک، همه مسلمان می‌شوند. (الملاحم و الفتن، ص ٥٧)

٢٧ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:
یقومُ بأمرٍ جَدیدٍ و سُنَّةٍ جَدیدةٍ و قَضاءٍ جَدید عَلَی العَرَبِ شَدید.
حضرت که ظهور می‌کند، اموری نوین، و سنتّی نوین، و قضاوت‌های نوینی به همراه خواهد داشت و بر قوم عرب سخت گران خواهد بود. (غیبت نعمانی، ص ١٢٢)

٢٨ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:
اذا قامَ القائمُ لایبقی اَرضٌ اِلاّ نُودِی فیها شَهادَةُ «اَن لااله اِلاّ اللهُ و أَنّ مُحمداً رسولُ الله صلی الله علیه و آله و سلم.».
زمانی که حضرت قیام می‌کند سرزمینی باقی نمی‌ماند جز اینکه ندای (رسای) شهادتین «لا اله الاالله محمد رسول‌الله(صلی‌الله علیه و آله)» از آن برخواهد خواست. (بحار،‌ ج ٥٢، ص ٣٤٠)

٢٩ـ «امام محمدباقر (علیه‌السلام)»:
کَأنّی بِأَصحابِ القائمِ(علیه‌السلام) وَ قَد اَحاطوا بِما بَینَ الخافِقینَ فَلَیس مِن شَیءٍ اِلاّ وَ هُوَ مُطیعٌ لَهمُ.
گویا یاران حضرت قائم(ع) را می‌بینم که بر شرق و غرب عالم سُلطه یافته‌اند و دیگر چیزی وجود ندارد که مطیع و تحت فرمان آنان نباشد. (کمال‌الدین، ج ٢، ص ٦٧٣)

٣٠ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:
هُوَ المُفرِّجُ الکُرَبِ عَن شیعَتِه بَعد ضَنکٍ شَدیدٍ وَ بَلاءٍ طَویل.
تنها او (مهدی(علیه‌السلام)) است که پس از دوران‌های طولانی بلاخیز و تنگناهای طاقت‌فرسا، غم‌ها و گرفتاری‌ها را از دل شیعیانش برطرف می‌نماید. (الزام‌الناصب، ص ١٣٨)

٣١ـ «امام زین‌العابدین (علیه‌السلام)»:
اِذا قامَ قائمُنا أَذهَبَ اللهُ عَزَّوجلّ عَن شیعَتِناَ العاهَةَ وَ جَعَلَ قُلوبَهُم کَزُبَرِ الحَدیدِ وَ جَعلَ قُوّةَ الرَّجلِ مِنُهم قُوَّةَ اَربعینَ رَجُلاً.
زمانی که قائم ما قیام می‌کند خدای متعال آفت‌ها را از میان شیعیان برطرف می‌کند و دلهایشان (در استقامت) همانند الوار آهنین قرار می‌دهد که قوّت یک مرد آنان برابر قوّت چهل مرد خواهد بود. (بحار، ج ٥٢، ص ٣١٧)

٣٢ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:
فلا یبقی فی الأَرضِ خَرابٌ اِلاّ و عُمِّرَ.
در حکومت حضرتش جای مخروبه‌ای در زمین باقی نمی‌ماند الّا آنکه آباد می‌گردد. (بشارة‌الاسلام، ص ٩٩)

٣٣ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:
لایدَعُ بِدعةً اِلاّ اَزالَها وَ لاسُنَّةً اِلاّ اَقامها.
حضرت، هیچ بدعت و ضلالتی باقی نمی‌گذارد مگر اینکه از بین می‌برد و هر سُنّت (و احکام از دست رفته) را از نو برپا خواهد داشت. (بشارة‌الاسلام، ص ٢٣٥)

٣٤ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:
المَهدی سَمِحٌ بِالمالِ شدیدٌ عَلی العُمّالِ رحیمٌ بِالمَساکینِ.
حضرت مهدی(علیه‌السلام) بخشنده است و مال را به وفور می بخشد، بر مسئولان و کارگزاران بسیار سخت‌گیر و بر فقرا و ضُعفا رئوف و مهربان است. (الملاحم و الفتن، ص ١٣٧)

٣٥ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:
دارُمُلکِهِ الکوفةُ و مَجلِسُ حُکمِهِ جامِعُها وَ بیتُ سَکَنِهِ و بَیتُ مالِهِ مسجدُ السَّهلةِ.
مقرّ خلافت و حکومت حضرت شهر کوفه است و مجلس حُکم و قضاوتش مسجد اعظم آن، و بَیت‌ُالمال و مَحّل سکوُنت ایشان مسجد سهله خواهد بود. (بحار، ج ٥٣، ص ١١)

٣٦ـ «امام جعفرصادق (علیه‌السلام)»:
اذا قامَ قائمُ آلِ محمدٍ (علیهم‌السلام) بَنی فی‌ظَهرِ الکوفَةِ مَسجداً لَهُ اَلفُ بابٍ وَ اتَّصلَت بیوتُ الکوفَةِ بِنهرِ کَربلاء.
زمانی که قائم آل محمد(علیه‌السلام) ظهور می‌کند در نجف اشرف مسجدی بنا می‌کند که هزار باب دارد و در آن زمان خانه‌های شهر کوفه به شریعة فرات کربلا متصل می‌گردد. (بحار، ج ٥٢، ص ٣٣٧)

٣٧ـ «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:
اذا فَتَحَ جَیشُهُ بلادَ الرّوم یسلِمُ الرومُ علی یدِه فَیبنی لَهُم مَسجداً.
زمانی که قوای حضرت، مغرب‌زمین را فتح می‌کند آنان به دست حضرتش به دین اسلام می‌گروند و امام(علیه‌السلام) برای ایشان مساجد بنا می‌کند. (بشارة‌الاسلام، ص ٢٥١)

٣٨ـ «امام محمدباقر (علیه‌السلام)»:
هوَ وَ اللهِ المُضطَرُّ فی‌کتابِ اللهِ وَ هُوَ قَولُ اللهِ «أَمَّن یجیبُ المُضطَرَّ اذا دعاهُ وَ یکَشِفُ السُّوءَ وَ یحعَلُکُمْ خُلفاءَ الأَرض».
به خدا سوگند که او (مهدی (علیه‌السلام)) مضطر (حقیقی) است که در کتاب خدا آمده می‌فرماید: «اَمَّن یجیب‌المضطر اذ ادعاه و یکشف السؤ...» (بحار، ج ٥٢، ص ٣٤١)

٣٩ـ «امام محمدباقر (علیه‌السلام)»:
مَن قَرأَ المُسبِّحاتِ کلَّها قَبلَ أن ینامَ لَمْ یمُتْ حَتّی یدرِکَ القائمَ صَلواتُ الله علَیه و إنْ ماتَ کانَ فی ‌جِوار رسولِ الله صلی‌الله علیه و آله و سلم.
کسی که هر شب مُسَبِّحبات را قبل از خواب بخواند (سوره‌های پنجگانة حدید و حشر و صف، و جمعه و تغابن) نمی‌میرد تا حضرت قائم(علیه‌السلام) را دریابد و اگر پیش از آن از دنیا برود در جوار رسول‌الله(صلی‌الله علیه و آله و سلم) خواهد بود. (تفسیر صافی، ج ٥، ص ١٤١)

٤٠ـ «امام محمدباقر (علیه‌السلام)»:
فَیاطوبی لِمَن أَدْرَکَهُ وَ کانَ مِن أنصارِهِ، وَ الوَیلُ کُلُّ الوَیلُ لِمَن خالَفَهُ وَ خالَفَ أَمرَهُ وَ کانَ مِن اعدائِه.
خوشا به حال آن کس که زمان حضرتش را دریابد و در جمع یاوران او باشد، و بدا و بسیار بدا به حال کسی که با او مخالفت و ستیزه کند و از حضرتش فرمان نبرد و در زمرة دشمنانش درآید. (بحار، ج ٥٢، ص ٣٤٨)

منبع:باشگاه خبرنگاران جوان

برگرفته شده از msbah.blog.ir

دعای شش قفل

 

دعای شش قفل برای اجابت حاجتها

روایت کرده اند از حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و اله که هر کس دعای شش قفل

را در نزد خود نگه دارد یا بخواند خدا او ا مشمول رحمت خود قرار داده و او را از تمام

آفات حفظ می نماید و دعایش همیشه مستجاب بوده و در دنیا با عزت و احترام زندگی

می کند.

 

بسم الله الرحمن الرحیم

قفل اول: بِسمِ اللهِ السَّمیعِ الٌبَصیرِ الَّذی لَیسَ کَمِثلِه شَیء بِرَحمتِکَ یا اَرحمَ الرّحمینِ وَ

صلَی اللهُ علی مُحَمَّدٍ و ألهِ أجمَعینِ

سپس گرفتاری خود را متذکر شود.

قفل دوم: بِسمِ اللهِ الٌخالقِ الُعَلیمِ الّذی لَیسَ کَمِثلِه شَیء وَ هُوَ الًفَتّاحُ الٌعَلیمٌ بِرَحمتِکَ یا

اَرحَمُ الٌرّحِمینِ

سپس حاجت خود را بگوید.

قفل سوم: بِسمِ اللهِ الٌسَمیعِ الُعَلیمِ الَّذی لَیسَ کَمِثلِه شَیء وَ هُوَ الٌغَنِیُّ الٌقَدیرٌ بِرَحمَتِکَ یا

اَرحَمُ الٌرّحِمینِ

قفل چهارم: بِسمِ اللهِ الٌعَزیزِ الٌکَریمِ الَّذی لَیسَ کَمِثلِه شَیء وَ هُوَ الٌعَزیزِ الٌکَریمِ بِرَحمَتِکَ یا

اَرحَمُ الٌرّحِمینِ

قفل پنجم: بِسمِ اللهِ الٌسَمیعِ الٌعَلیمِ الَّذی لَیسَ کَمِثلِه شَیء وَ هُوَ الٌعَلیمِ الًخَبیرِ بِرَحمَتِکَ یا

اَرحَمُ الٌرّحِمینِ

قفل ششم: بِسمِ اللهِ الٌعَزیزِ الٌرَّحیمِ الَّذی لَیسَ کَمِثلِه شَیء وَ هُوَ الٌعَزیزِ الٌغَفورٌ فَاللهُ خَیرً

حافظاً وَ هُوَ أرحَمُ الٌرّحِمینِ

اذکار و فضیلت آنها

 

اذکار نافعه و فضایل آنها

ذکر خدا از نزدیکترین مسیرهای قرب و نزدیکی به پروردگار این عالم است

 

بسم الله الرحمن الرحیم
ما را به دعا کاش فراموش نسازند رندان سحر خیز که صاحب نفسانند

* ذکر یونسیه :
مداومت تا یک سال = باز شدن چشم برزخی :400 بار در سجده بعد از نماز صبح :لآ اِلهَ اِلآ اَنتَ سُبحانَکَ اِنّی کُنتُ مِنَ الظالِمینَ .

* ذکر رفع اضطرار و گرفتاری :
5 بار صلوات – آیت الکرسی – سپس در دل بسیار بگو :اللـّهم اجعَلنی فی دِرعِکَ الحصینةِ التی تَجعلُ فیها من تشاءِ .

* امان از خطر دشمن – دوری از ریا و غرور :
لا حَول ولا قـُوة الا بالله .

* درمان حدیث نفس :
روزی صد بار تهلیل :لا اله الا الله .

* ذکر دفع وسوسه و اذیت شیاطین :
آیت الکرسی – سوره ناس و فلق .

* ذکر روشنایی قلب :
70 مرتبه استغفار بعد از نماز ظهر و عصر .

* رویای صادقه :
سوره های ضحی و انشراح قبل از خواب .

* مستجاب الدعوه شدن :
بسم الله الرحمن الرحیم .

* سرکوبی نفس :
هر روز 13 بار :اللهم لکَ الحمدُ و الیکَ المشتَکی و انت المستعان .

* قدرت انسان در غلبه بر نفس :
یا دائم یا قائم .

* روشنایی قلب :
بعد از نماز صبح دست بر سینه 70 بار :"یا فتاح" .

* ذکر دور نمودن 70 نوع بلا :
روزی صد بار :لا حَول ولا قوة الا بالله .

*ذکر تقویت روح و قلب :
نیم ساعت با توجه قلبی در جای خلوت :"هوالحی" .

* ذکر گشایش در امور و حوائج :
120 بار در یک مجلس :اَمَّن یجیبُ المُضطرَّ اِذا دَعاهُ و یکشِفُ السُّوءَ .

* ثواب و حسنات فراوان :
روزی 25 بار :اللهمَّ اغفِر لِلمُومِنینَ وَالمُومِنات والمُسلِمینَ وَالمُسلِمات .

* شفای 99 درد که کمترین آن ناراحتی است :
لا حَولَ ولا قوةَ اِلا بالله العلی العَظیم .

* دعای خروج از منزل :
بسم الله – لا حول ولا قوه الا بالله – توکلتُ عَلی الله .

* 3000 حسنه – محو 3000 گناه – 3000 درجه :
سُبحانَ الله و بحَمدِهِ سُبحان الله العَظیم و بحَمدِهِ .

* دعای قبل از طلوع خورشید :
اللهُ اکبرُ ، الله اکبرُ کبیراً و سُبحانَ اللهِ بُکرَةً و اَصیلا وَالحَمدُ لِلهِ رَبِّ العالمینَ کثیراً لا شَریکَ لهُ وَ صَلی اللهُ عَلی مُحَمَّدٍ و آلِهِ .

* دفع نفس اماره :
هنگام خواب دست بر سینه – صد بار :" یا مُمیتُ ".

* قضای حوائج :
دو رکعت نماز هدیه به حضرت زهرا (س) و در قنوت آن :
اللهُمَّ بفاطِمَة و اَبیها و بفاطِمَة و بَعلِها و بفاطِمَة و بَنَیها بفاطِمَة و السِّرِّ المُستَودَع عَلیها اِقض حاجَتی و صَلی اللهُ عَلی مُحَمَّدٍ و آل مُحَمَّدٍ
محال است حاجت روا نشود .

* رفع غم و اندوه :
40 بار :اللهُ اللهُ ربی لا اُشرکُ بهِ شَیئاً تَوَکَّلتُ عَلی الحَی الذی لا یموت .

* توسل به امام زمان (عج) برای رفع ناراحتی و مشکلات :
70 بار :یا مُحَمَّدُ یا علی یا فاطِمة یا صاحِبَ الزَّمانَ اَدرکنی وَ لا یحلِکنی .

* برای گرامی شدن نزد مردم :
هنگام خروج از خانه 12 بار :یا عَزیزُ ذوالعِزِّ وَالِاقتِدارِ اَعِّزنی .

* رفع شک در نماز :
هنگام ورود به توالت :بسم اللهِ اعوذُ باللهِ من الرِّجس النـَّجس الخَبیثِ المُخبثِ الشَّیطان الرَّجیم .

* استخاره امام زمان :
سه صلوات – میانه تسبح را بگیر :جفت آمد بد است .

* دعای عطسه :
الحَمدُ للهِ علی کلِّ حال و صَلی اللهُ علی مُحَمَّدٍ و آلِهِ اَجمَعین .

* زنده شدن دل :
یا حَی یا قَیوم یا لا اله الا اَنتَ اَسئَلکَ اَن تحیی قَلبی اَللهّمّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ و آل مُحَمَّدٍ .

* قوی شدن همت :
مداومت بر اذکار :الشَّدید ، ذوالقوَّة ، القاهِرُ ، اَلمُقتدِرُ .

* آرامش قلب :
الا بذکر الله تطمئن القلوب .

* رفع خیالات و اوهام :
مداومت بر :" اللـَّطیف" .

* رفع بی خوابی :
سُبحان اللهِ ذی الشَّأن دائمُ السُّلطان کلَّ یوم هُوَ فی شَأن .

* خواب دیدن امیرالمومنین :
موقع خواب بگو :اللهُمَّ اِنی اسئلکَ یا مَن لهُ لطفُ خَفی وَ ایادیهِ باسِطة لا تنقضی اسئلکَ بلطفِکَ الخَفی الذی ما لطفتَ بهِ لِعَبدٍ اِلا کفِی ان ترینی مَولای عَلی بن ابی طالِبٍ علیه السلام فی مَنامی .

* ایمن ماندن از فتنه ها در آخر الزمان :
18 بار "یاحی" بعد از هر نماز .
تکرار این دعا :یا اللهُ یا رَحمنُ یا رَحیمُ یا مُقلبَ القلوبِ ثبِّت قلبی علی دینِکَ .

* هنگامی که از دست کسی به ناراحتی و شدت افتادی بگو :
حَسَبی اللهُ لا اِلهَ اِلا هُوَ عَلیهِ توَکلتُ و هُوَ رَبُّ العَرش العَظیم .

* تقویت حافظه :
بعد از نماز صبح در هر روز قبل از صحبت کردن :یا حَی یا قیوم فلا یفوتُ شَیئاً عِلمُهُ وَ لا یؤُدُهُ قوَّةُ .

* راه های دیگر تقویت حافظه :
روزه – قرآن – مسواک – آیت الکرسی – اطاعت امر والدین – دائم الوضو – رو به قبله – شب زنده داری .

* یادآوری چیز فراموش شده :
پیشانی بر کف دست :اللهُمَّ لکَ الحَمدُ یا مُذکرُ الشَّی وَ فاعِلهُ ، ذکرنی ما نَسیتُ .
* هر کسی صد آیه از قرآن تلاوت کند سپس هفت بار ذکر (( یا الله )) بگوید اگر بر سنگ سخت دعا کند هر آینه شکافته گردد .

* رفع وسوسه شیطان :
روزی سه بار :وَلو نَشاءُ لمَسَخناهُم عَلی مَکانَتِهم فما استطاعُوا مُضِّیاً وَ لا یرجعُونَ .

* اهل یقین شود :
سحرگاه وضو بگیرد و 111 بار در سجده بگوید :"الصَّمد" .

* حاجت روایی – روزی :
21 بار در سجده :"یا ذالجَلال وَالاکرام" .

* آمرزش گناهان :
100 بار در جمعه " الغفور " و بعد از آن :اللهُمَّ اِغفِر لی یا غَفـّار .

* نورانیت باطن – در امان ماندن از وسوسه شیطان :
170 بار "القدّوس" .

* زیادی روزی :
35 بار" یا وَهّابُ ذالطول" .

* نابودی ظالم :
اگر مظلوم باشد در سحرگاه 66 بار بگوید " یا وَکیل " و بر ظالم دعا کند تا نابود شود .

* برآورده شدن 100 حاجت ( 30 تا دنیوی – 70 تا اخروی ) :
100 بار :یا رَبِّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ و آل مُحَمَّد .

* تا یکسال گناهی نوشته نمی شود :
روز جمعه بعد از نماز صبح بگو :اللهُمَّ اجعَل صَلواتِکَ وَ صَلواتِ مَلائِکتِکَ وَ حَمَلهِ عَرشِکَ وَ جَمیع خَلقِکَ وَ سَمائِکَ وَ ارضِکَ و اَنبیائِکَ عَلی مُحَمَّدٍ و آل مُحَمَّدٍ .

* 45000حسنه ، 45000 محو گناه ، 45000 درجه :
روزی 10 بار :اشهَدُ ان لا اِلهَ اِلا اللهُ وَحدَهُ لا شَریک لهُ اِلهاً واحِداً احَداً صَمَداً لم یتخِذ صاحِبَة وَ لا وَلداً .

* ثواب 1000 رکعت نماز :
در وقت خواب سه بار بگو :یفعَل اللهُ ما یشاءُ بقدرَتِهِ وَ یحکمُ ما یریدُ بعِزَّتِهِ .

* آمرزش گناهان و توبه :
العَفو .
* 41 بار بعد از نماز صبح ، 41 بار در روز :العَزیز .
* بعد از هر نماز 298 بار :الرَّحمنُ الرَّحیم .

 

اوقات اشتغال به ذکر خداوند متعال نیز از شیرین ترین حالتها و لذّتهای بندگان مؤمن است

*حداقل اذکاری که انسان باید درساعات شبانه روز بر آن ها مداومت بکند
1 - هر روز 100 بار، صلوات بر محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله
2 - هرروز 360 مرتبه (به تعداد رگهای بدن ). (الحمد لله رب العالمین کثیرا علی کل حال ).
3 - هر روز 70 مرتبه :(استغفر الله ربی و اتوب الیه ).
4 - هر روز 100 بار:(سبحان الله ).
5 - هر روز 100 بار:(الحمد لله ).
6 - هر روز 100 بار:(لا اله الا الله ).
7 - هر روز 100 بار:(الله اکبر).
8 - هر روز 100 بار:(لا اله الا الله الملک الحق المبین ) و اگر صد مرتبه نتوانستی سی بار بگو.
9- هر روز 100 بار:(لا حول و لا قوة الا بالله ).
10 - هر روز 10 مرتبه :اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له ، الها واحدا احدا صمدا لم یتخذ صاحبة و لا ولدا.
11 - هر روز 360 مرتبه :سبحان الله والحمد لله و لا اله الا الله و الله اکبر
12 - هر روز 400 مرتبه :استغفر الله الذی لا اله الا هو الحی القیوم ، الرحمن الرحیم ، بدیع السماوات و الارض ، من جمیع ظلمی و جرمی و اسرافی علی نفسی و اتوب الیه .
13 - هر روز 25 مرتبه :اللهم اغفر للمومنین و المومنات ، و المسلمین و المسلمات .
14 - هر روز 15 مرتبه :لا اله الا الله حقا حقا، لا اله الا الله ایمانا و تصدیقا، لا اله الا الله عبودیة ورقا.
15 - هرروز 7 مرتبه :اسئل الله الجنة و اعوذ بالله من النار.
16 - هرروز 7 مرتبه :الحمد لله علی کل نعمة کانت او هی کائنة .
17 - هر روز بگوید:بسم الله ، حسبی الله ، توکلت علی الله ، اللهم انی اسئلک خیر اموری کلها، و اعوذ بک من خزی الدنیا و عذاب الاخرة .
18 - هر روز بگوید:جزی الله محمدا صلی الله علیه و آله عنا ما هو اهله .
19 - هر روز بگوید:اللهم انی اسئلک بنور وجهک المشرق الحی الباقی الکریم و اسئلک بنور وجهک القدس الذی اشرقت به السماوات ، و انکشفت به الظلمات ، و صلح علیه امر الاولین و الاخرین ، ان تصلی علی محمد و آله ، و ان تصلح شانی کله .
20 - هر روز بگوید:سبحان الدائم القائم ، سبحان القائم الدائم ، سبحان الواحد الاحد، سبحان الفرد الصمد، سبحان الحی القیوم ، سبحان الله و بحمده ، سبحان الحی الذی لا یموت ، سبحان الملک القدوس ، سبحان رب الملائکة و الروح ، سبحان العلی الاعلی ،سبحانه و تعالی .

*درخواست حوریه بهشت از خداوند با پانصد کلمه
به سند معتبر از حضرت امام رضا علیه السلام منقول است که :حق تعالی بر خودواجب کرده است که هر مومنی که صد مرتبه (الله اکبر) و صد مرتبه (الحمد لله ) و صد مرتبه (سبحان الله ) و صد مرتبه (لا اله الا الله ) بگوید و صد مرتبه صلوات بر محمد و آل محمد بفرستد، پس بگوید، (اللهم زوجنی من الحور العین )، البته حق تعالی حوریه ای در بهشت به او کرامت فرماید، و این پانصد کلمه مهر آن حوریه باشد، پس از این جهت حق تعالی به حضرت رسول صلی الله علیه و آله وحی فرمود که :مهر زنان مومنه را پانصد درهم سنت گرداند.

*با این ذکر از هفتاد نوع بلا ایمن شوید
حضرت صادق علیه السلام فرمود:چون نماز مغرب و صبح را خواندی پس هفت بار بگو:بسم الله الرحمن الرحیم لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم خداوند متعال از او هفتاد نوع بلا را دفع می کند که کمترین آن ها جذام و برص (پیسی ) و دیوانگی است .

با این ذکر از نود و نه بلا ایمن شوید
از حضرت امام جعفر بن محمد صادق علیه السلام روایت نموده اند که فرمودند هر کس که هرروز سی مرتبه بگوید:بسم الله الرحمن الرحیم ، الحمدلله رب العالمین ، تبارک الله احسن الخالقین ، لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم ، خداوند نود و نه بلا را از او دور فرماید که کمترین آن ها جنون باشد.

*بهترین ذکر در سجده
حضرت علی علیه السلام فرمود:بهترین سخنان نزد حقتعالی آن است که در سجده سه بار گوید:(انی ظلمت نفسی فاغفرلی ).

در خواص بسم الله الرحمن الرحیم
*امام هفتم موسی بن جعفر علیه السلام فرموده :هر کس را گرفتاری رسد که او را غمگین کند یا گرفتاری به او رسد، سرش را به آسمان بلند کند و سه بار بگوید:
(بسم الله الرحمن الرحیم ) جز این که خداوند گرفتاری او را بردارد و غم او را انشاء الله ببرد.

معجزه ذکر لاحول و لا قوه الا بالله العلی الظیم

 

هزار و یک اثر ذکری شگفت انگیز

 

امام باقر(ع) در تفسیر این ذکر فرمودند: آنجا که قدرتى را به جا صرف کرده و خدا را اطاعت کرده‌اید، این قدرت بر اطاعت، از ناحیه خداست و آنجا که معصیت نکرده‌اید، در حقیقت، عنایت الهى بین شما و آن معصیت حائل شده است. پس لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظیم یعنى: ما توانایی ترک گناه را نداریم مگر به یاری خدا و قدرت انجام طاعت خدا را نداریم مگر با توفیق الهی(بحارالانوار، ج90، ص187)

امام باقر(ع) در تفسیر این ذکر فرمودند: آنجا که قدرتى را به جا صرف کرده و خدا را اطاعت کرده‌اید، این قدرت بر اطاعت، از ناحیه خداست و آنجا که معصیت نکرده‌اید، در حقیقت، عنایت الهى بین شما و آن معصیت حائل شده است. پس لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظیم یعنى: ما توانایی ترک گناه را نداریم مگر به یاری خدا و قدرت انجام طاعت خدا را نداریم مگر با توفیق الهی(بحارالانوار، ج90، ص187)

گاهى انسان را به گناه دعوت مى‌کنند، اما مانعى در مسیرش پدید مى‌آید. او نمى‌داند راهى که به آن دعوت شده است، راه گناه است و یا نمى‌داند چرا راه‌بندان شد، اما بعد مى‌فهمد او را به مجلس گناه دعوت کرده بودند و این راه‌بندان، همان حول الهى بود که بین او و گناه حائل شد.

این که ما در نماز مى‌گوییم: "بحول الله و قوته اقوم و اقعد" به این معنا نیست که فقط در حال نماز که برمى‌خیزیم و می‌نشینیم، بقوة الله است؛ بلکه به این معناست که همه‌ی حرکات و سکنات ما، در نماز و در غیر نماز به قوت الهى است.

پیامبر اکرم(ص) این ذکر شریف را ذکر فرشتگان حامل عرش معرفى کرده است: "تسبیح حملة العرش"( بحارالانوار، ج90، ص191) و در برخى روایات تفسیرى آمده است که فرشتگان حامل عرش نیز که ذات اقدس خداوند از آنان به "الذین یحملون العرش" یاد مى‌کند(غافر، آیه 7)، هنگامى که حمل عرش الهى، یعنى مقام فرمانروایى خدا، برایشان دشوار بود ذکر "لا حول ولا قوة الا بالله العلى العظیم" را به آنان آموختند:

"(خداوند به فرشتگان فرمود:) به شما کلماتی می‌آموزم که دشواریتان را کاهش دهد.فرشتگان گفتند: آن چیست؟

خداوند فرمود:بگویید  بسم الله الرحمن الرحیم ولا حول ولا قوة الا بالله العلی العظیم و صلى الله على محمد و آله الطیبین.پس آنان این را بگفتند و عرش را حمل کردند"( بحارالانوار، ج 55، ص33)

شاید چنین ذکرى براى فرشتگان دفع سختی و دشواری باشد. لیکن، "بحول الله و قوته اقوم و اقعد" در نماز مصداقى از آن اصل کلى است. زیرا "لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظیم"؛ یعنى، هیچ جا منع و همچنین قدرت و توانى نیست مگر به عنایت ذات اقدس خداوند و اختصاصى به نماز یا غیر نماز و نیز اختصاصى به انسان و غیر او ندارد.

در اینجا به ذکر برخی روایات در باب این ذکر عظیم می‌پردازیم:

*تاخیر زمان مرگ:

امام صادق(ع) فرمودند: آن کس که هزار بار بگوید "لا حول ولا قوة الا بالله" خداى تعالى زیارت کعبه را روزى‌اش خواهد نمود و اگر مرگش نزدیک باشد، خدا آن را به تاخیر خواهد انداخت تا حج را روزى‌اش سازد.( مستدرک الوسائل ، ج 1، ص 396)

* گنجى از بهشت:

رسول خدا(ص) فرمود: بسیار "لا حول و لا قوة الا بالله" بگویید که آن از گنج‌هاى بهشت است.( کنز العمال ، ج 1، ص 544)

*دور شدن هفتاد بلا:

راوى مى‌گوید شنیدم که امام صادق(ع) فرمودند: کسى که بگوید "لا حول ولا قوة الا بالله العلى العظیم" خداى عزوجل به خاطر آن هفتاد نوع بلا را از او دور مى‌گرداند که کمترین آن‌ها خفه شدن است.( ثواب الاعمال ، ص 349)

* رفع درد و اندوه:

از پیغمبر اکرم(ص) روایت شده است که فرمودند: ذکر "لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظیم" گنجى از گنج‌هاى بهشت است و آن باعث شفا یافتن از نود و نه درد است که آسان‌ترین آن‌ها اندوه است.( مستدرک الوسایل ، ج 1، ص 395)

* داروى نود و نه بیمارى:

از رسول خدا(ص) روایت شده است که فرمودند: گفتن ذکر "لا حول ولا قوة الا بالله العلى العظیم" دارویى است که نود و نه بیمارى را بهبود مى‌بخشد که آسان‌ترین آن‌ها اندوه است و معناى این کلمه چنین است هیچ حرکت و نیرویى جز به سبب و خواست خدا پدید نیامد.( مستدرک الوسائل ، ج 1، ص 396)

* رفع شدن بلایا:

از امام صادق(ع) روایت شده که فرمود: هر گاه نماز صبح و مغرب را خواندى، هفت بار بگو: "بسم الله الرحمن الرحیم، لا حول ولا قوة الا بالله العلى العظیم" زیرا هر کس آن را بگوید، به او جنون و جذام و برص، و هفتاد نوع از انواع بلایا نرسد.( اصول کافى ، ج 6، ص 195(

* توصیه پیامبر(ص) به على(ع)

"بکیر" مى‌گوید: از امیرالمومنین(ع) شنیدم که مى‌فرمود: رسول خدا(ص) به من فرمود: هر گاه که در سختى و بلایى در افتى، بگو بسم الله الرحمن الرحیم، لا حول ولا قوة الا بالله العلى العظیم؛ زیرا خداوند عزوجل به وسیله‌ی آن انواع بلا را از تو دور می‌کند.( اصول کافى ، ج 6، ص 311)

*درمان بیمارى و ندارى:

"اسماعیل بن عبدالخالق "گوید: مردى از اصحاب پیامبر(ص) مدتی بود که به خدمت ایشان نرسیده بود.رسول خدا(ص) به او فرمود: چه چیزى باعث شد که دیر نزد ما بیایی؟ عرض کرد: بیمارى و ندارى .

پیامبر فرمود: آیا به تو دعایى یاد بدهم که خدا به وسیله‌ی آن بیمارى و ندارى را از تو رفع کند؟ عرض کرد: بله یا رسول الله .

پیامبر(w) فرمود: بگو "لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظیم، توکلت على الحى الذى لا یموت و الحمدلله الذى لم یتخذ(صاحبة و لا) ولدا و لم یکن له شریک فى الملک و لم یکن له ولى من الذل و کبره تکبیرا."

آن فرد ذکر را گفت و زمانی نگذشت که نزد پیغمبر(ص) بازگشت و عرض کرد: یا رسول الله خداوند بیمارى و ندارى را از من رفع نمود.( اصول کافى ، ج 6، ص 249)

* اسم اعظم خداوند:

امام رضا(ع) فرمود: هر کس پس از نماز صبح صد بار بگوید: "بسم الله الرحمن الرحیم، لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظیم"؛ به اسم اعظم خدا از سیاهى چشم به سفیدى آن نزدیک‌تر شده و به راستى که در مدار اسم اعظم قرار گرفته است.( سفینة البحار، ج 1، ص 661)

*سفارش حضرت على(ع) به کمیل:

امام على(ع) خطاب به کمیل بن زیاد مى‌فرماید: اى کمیل! هر روز نام خدا را بر زبان جارى کن و بگو: "لا حول و لا قوة الا بالله"؛ بر خدا توکل کن، ما را یاد کن، نام ما ببر و بر ما درود فرست.

اى کمیل! به هنگام غذا نام خدایى را که با اسمش هیچ دردى زیان نرساند و نامش براى هر بدى و دردى درمان است به زبان آور.

اى کمیل! به هنگام هر سختى بگو: "لا حول و لا قوة الا بالله" تا خدا آن را کفایت کند. و به هنگام نعمت بگو: الحمدلله تا زیاد شود و چون روزى‌ات دیر رسد، استغفار کن تا خدا گشایش دهد.( تحف العقول ، ص 182)

 

*ذکر هنگام بیرون آمدن از خانه:

پیامبر گرامى اسلام (ص) در روایتى درباره‌ی آداب و اذکار بیرون آمدن از خانه چنین فرمودند: کسى که هنگام خروج از منزل بگوید بسم الله الرحمن الرحیم دو فرشته مى‌گویند: هدایت شدى . و اگر بگوید لا حول و لا قوة الا بالله مى گویند: حفظ شدى . و اگر بگوید توکلت على الله مى گویند: بى‌نیاز شدى.

در این هنگام شیطان مى گوید: چگونه مى توانم در بنده اى که هدایت شده ، حفظ گردیده و بى نیاز شده است ، نفوذ کنم .( ثواب الاعمال ، ص 349)

* دورى شیطان:

از حضرت رسول اکرم(ص) نقل شده که فرمود: شیطان بر دو قسم است: شیطان جنى، که با گفتن "لاحول و لا قوة الا بالله العلى العظیم" از شما دور مى‌شود.

و شیطان انسى، که با فرستادن صلوات بر محمد و آلش  از شما دور مى‌شود. "اللهم صل على محمد و آل محمد" (امید درماندگان ، ج 2، ص 223و 234)

*ذکرهاى موثر در دنیا و آخرت:

امام باقر(ع) فرمودند: شخصى به نام "شبیه هذلى"، حضور پیامبر اکرم(ص) آمده و عرض کرد: اى پیامبر خدا! پیرمردى هستم که سنم بالا است و کارهایى مانند نماز، روزه، حج و جهاد را که قبلا انجام می‌دادم، اکنون نمى‌توانم انجام دهم. اى رسول خدا! سخنى به من بیاموز که ثواب خداوند را نصیبم سازد و بر من آسان گیر اى رسول خدا!

حضرت فرمودند: سخنت را تکرار کن و او تکرار کرد. و به همین ترتیب تا سه بار سخن خود را تکرار کرد. آنگاه پیامبر(ص) به او فرمودند: اطراف تو هیچ درخت و گلى نبود، مگر این که دلشان به حالت سوخت و برایت گریه کردند. پس از نماز صبح ده بار بگو "سبحان الله العظیم و بحمده و لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظیم"؛ (خداى بزرگ را منزه می‌دانم و به ثناى او مشغولم و هیچ توان و نیرویى جز با یارى خداى بزرگ بلند مرتبه بزرگ نیست) که همانا خداوند بزرگ با این ذکر تو را از کورى، دیوانگى، جذام، فقر و زیر آوار ماندن محفوظ مى‌دارد.

عرض کرد: اى رسول خدا،این ذکر براى دنیا بود، براى آخرت چه؟ پیامبر(ص) فرمودند:بگو:" اللهم اهدنى من عندک، وافض ‍ على من فضلک وانشر على من رحمتک و انزل على من برکاتک" (خداوندا! مرا از جانب خود راهنمایى نما و از فضل خویش بهره‌مند ساز، از رحمت خود بر من فرو ریز و از برکات خود بر من نازل فرما.)

حضرت صادق(ع) فرمودند: این دستورات را گویى او با دستانش گرفت و رفت. آنگاه پیامبر (ص) فرمودند: بدانید که همانا اگر او در روز قیامت بیاید و این اذکار را عمدا ترک نکرده باشد، خداوند هشت در بهشت را به روى او باز مى‌کند که از هر درى که خواست وارد شود.( ثواب الاعمال ، ص 341 و 342)

* برطرف شدن حاجات:

امام صادق(ع) فرمودند: کسى که دعا مى‌کند و در پایان مى‌گوید "ماشاء الله، لاحول و لا قوة الا بالله" حاجتش برآورده شود.( ثواب الاعمال ، ص 23)

   *توسل به امام جواد(ع):

براى شفا یافتن هر مریضى دو رکعت نماز حاجت و توسل به حضرت جواد الائمه(ع) خوانده شود و بعد 146 مرتبه بگوید: "ما شاء الله لا حول و لا قوة الا بالله." اگر در ساعتى که منسوب به آن حضرت است باشد، بسیار مفید و ساعت آن را هم از نماز عصر تا دو ساعت بعد از آن تشخیص داده‌اند که مورد استجابت است.

شعر اباصالح التماس دعا

اباصالح التماس دعا

اباصالح التماس دعا هر کجا رفتی یاد ما هم باش                            نجف رفتی کربلا رفتی کاظمین رفتی یاد ما هم باش

مدینه رفتی به پابوس قبر پیغمبر مادرت زهرا                                   به دیدارقبر بی شمع مجتبی رفتی یاد ما هم باش

زیارت نامه که میخوانی در کنار آن تربت خاموش                          به دنبال قبر مخفی از کوچه ها رفتی یاد ما هم باش

بغل کردی قبر مادر را جای ما هم او ار زیارت کن                         همان لحظه که به احوالش از نوا رفتی یاد ما هم باش

شب جمعه کربلا رفتی یادما هم کن چون زدی بوسه                          کنار قبر ابوالفضلِ با وفا رفتی یاد ما هم باش

بزن بوسه جای ما روی قبر عباس و اکبر و اصغر                                 سر قبر قاسم و قبر عمه ها رفتی یاد ما هم باش

به جای ما هم زیارت کن عمه ات را در کنج ویرانه                             برای بوسیدن آن دردانه ها رفتی یاد ما هم باش

نماز حاجت که میخوانی از برای فَرَج یاد ما هم باش                       شدی مَحرم در مراسم حج یا صفا رفتی یاد ما هم باش

دعا کردی از برای فَرَج ، التماس دعا یاد ما هم باش                     به هرجا رفتی گُل زهرا ، هر کجا رفتی یاد ما هم باش

به جای ما هم زیارت کن عمه ات را در کنج ویرانه                            به یاد این نوکر درب آستان رفتی یاد ماهم باش

دعای صیف صغیر - دعای حرز یمانی

دعای سیفی صغیر چه خواصی دارد و در چه مواردی خوانده می شود؟

قبل از هرچیز، خواص دعای سیفی صغیر را متذکر می شویم:

1. از علی ـ علیه السّلام ـ نقل شده است. هرکس دِین و قرض داشته باشد و این دعا را به جهت ادای دین بخواند خدای تبارک و تعالی از خزانة غیبش دین او را اداء نموده، و او آسوده گردد.

2. هرکس آن را در سفر یا حضر بخواند آفتی به او نرسد.

3. و اگر دعا را نوشت و با خودش حمل کند، از شرّ دشمن و دزد و راهزن و هر مفسدی در امان باشد. و اگر این دعا را با شکر یا آبی که از نهری جاری برداشته اند، بخواند و آن را بخورد، باب سعادت بر روی او گشوده شود و اسباب سفر برایش به بهترین وجه فراهم گشته و همنشینی نیک قرین او گردد.

4. خواندن این دعا موجب رستگاری در دو جهان می گردد.

و باز از آن حضرت نقل شده است که فرمودند: در اثنای خواندن دعای سیفی مُلهِم به این حکمت شدم و دانستم که هر خاصیتی در دعای سیفی کبیر است در این کلمات نیز هست.

5. عرفاء می فرمایند: هرکس این کلمات (دعای سیفی) را هر روز یک بار بخواند، از سرّ توحید چیزی بر او منکشف گردد که «لا عینٌ رأت، و لا اُذُن سمعمت» [1] یعنی هیچ چشمی نبیند و هیچ گوشی نشنود . و هرکس صدبار بخواند، صاحب کشف(مکاشفه) می گردد و از اهل یقین می شود. و این کلمات شریفه به جهت داشتن مقاصد و مضامین عالیه توحیدی، تأثیر بسزایی در دل آدمی دارد. و اگر بعد از دعای سیفی کبیر[2] خوانده شود در سرعت اجابت بسیار مجرّب است.[3]

 دعای سیفی صغیر در کلمات بزرگان و عارفان

1. مرحوم سید هاشم حدّاد. یکی از عرفاء بزرگ، نظرش این بوده که این دعا، آنقدر مضامین قدرتی و سلطنتی دارد که موجب قبض و تنگی صدر می گردد. و نباید بدون اجازه استاد خوانده شود. یعنی معلوم می شود که باید انسان مراحلی از عرفان و سیر و سلوک را بپیماید تا لیاقت و توان خواندن چنین دعائی را داشته باشد. چنان که نقل شده، مرحوم قاضی، به شاگردان خصوصی اجازه می دادند، این دعا را بخوانند.

 

2. ولی آیة الله مرعشی (ره) و همچنین آیة الله کشمیری، هم خودشان می خوانده اند و به افراد هم توصیه می کرده اند. 

طریقه ختم دعای قاموس,ختم دعای قاموس

خواندن دعای قاموس موجب رستگاری در دو جهان می گردد

  بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانیاش همیشگى است

رَبِّ أَدْخِلْنِی فِی لُجَّةِ بَحْرِ أَحَدِیَّتِکَ وَ طَمْطَامِ یَمِّ وَحْدَانِیَّتِکَ وَ قَوِّنِی بِقُوَّةِ سَطْوَةِ سُلْطَانِ فَرْدَانِیَّتِکَ حَتَّى أَخْرُجَ إِلَى فَضَاءِ سَعَةِ رَحْمَتِکَ وَ فِی وَجْهِی لَمَعَاتُ بَرْقِ الْقُرْبِ مِنْ آثَارِ حِمَایَتِکَ مَهِیبا بِهَیْبَتِکَ عَزِیزاً بِعِنَایَتِکَ مُتَجَلِّلاً مُکَرَّما بِتَعْلِیمِکَ وَ تَزْکِیَتِکَ وَ أَلْبِسْنِی خِلَعَ الْعِزَّةِ وَ الْقَبُولِ وَ سَهِّلْ لِی مَنَاهِجَ الْوُصْلَةِ وَ الْوُصُولِ وَ تَوِّجْنِی بِتَاجِ الْکَرَامَةِ وَ الْوَقَارِ وَ أَلِّفْ بَیْنِی وَ بَیْنَ أَحِبَّائِکَ فِی دَارِ الدُّنْیَا وَ دَارِ الْقَرَارِ وَ ارْزُقْنِی مِنْ نُورِ اسْمِکَ هَیْبَةً وَ سَطْوَةً تَنْقَادُ لِیَ الْقُلُوبُ وَ الْأَرْوَاحُ وَ تَخْضَعُ لَدَیَّ النُّفُوسُ وَ الْأَشْبَاحُ یَا مَنْ ذَلَّتْ لَهُ رِقَابُ الْجَبَابِرَةِ وَ خَضَعَتْ لَدَیْهِ أَعْنَاقُ الْأَکَاسِرَةِ لا مَلْجَأَ وَ لا مَنْجَى مِنْکَ إِلا إِلَیْکَ وَ لا إِعَانَةَ إِلا بِکَ وَ لا اتِّکَاءَ إِلا عَلَیْکَ ادْفَعْ عَنِّی کَیْدَ الْحَاسِدِینَ ،

پروردگارا مرا در ژرفاى دریاى یگانگى ات، و در میان اقیانوس یکتایى ات وارد ساز، و با نیروى چیرگى سلطنت تنهاى ات توانمند گردان تا به فضاى بیکران رحمتت درآیم، درحالى که در چهره ام درخشندگی های پرتو قرب از آثار حمایتت فروزان باشد و به شوکتت پرشکوه باشم، و به عنایتت عزیز باشم، و به آموزش و پرورشت بزرگ و بزرگوار باشم، خدایا خلعت هاى عزّت و قبولى را بر من بپوشان، و برایم راه هاى پیوند و پیوستگى را هموار کن، و به تاج کرامت و وقار تاجدارم نما، و میان من و شیفتگانت در دنیا و آخرت پیوند انداز، و از نور نامت شوکت و قوّتى به من عنایت کن که دلها و جانها مطیع من گردند، نفوس و بدنها نزد من فروتن شوند، اى آن که گردن گردنکشان برایش خوار گشته، و پادشاهان در پیشگاهش فروتن شده اند، پناهگاه و راه رهایى از تو جز به تو نیست و کمکى نیست جز از تو، و تکیه گاهى نیست جز بر تو، خدایا! بداندیشى حسودان،

 

 

وَ ظُلُمَاتِ شَرِّ الْمُعَانِدِینَ وَ ارْحَمْنِی تَحْتَ سُرَادِقَاتِ عَرْشِکَ یَا أَکْرَمَ الْأَکْرَمِینَ أَیِّدْ ظَاهِرِی فِی تَحْصِیلِ مَرَاضِیکَ وَ نَوِّرْ قَلْبِی وَ سِرِّی بِالاطِّلاعِ عَلَى مَنَاهِجِ مَسَاعِیکَ إِلَهِی کَیْفَ أَصْدُرُ عَنْ بَابِکَ بِخَیْبَةٍ مِنْکَ وَ قَدْ وَرَدْتُهُ عَلَى ثِقَةٍ بِکَ وَ کَیْفَ تُؤْیِسُنِی [تُوئِسُنِی ] مِنْ عَطَائِکَ وَ قَدْ أَمَرْتَنِی بِدُعَائِکَ وَ هَا أَنَا مُقْبِلٌ عَلَیْکَ مُلْتَجِئٌ إِلَیْکَ بَاعِدْ بَیْنِی وَ بَیْنَ أَعْدَائِی کَمَا بَاعَدْتَ بَیْنَ أَعْدَائِی اخْتَطِفْ أَبْصَارَهُمْ عَنِّی بِنُورِ قُدْسِکَ وَ جَلالِ مَجْدِکَ إِنَّکَ أَنْتَ اللَّهُ الْمُعْطِی جَلائِلَ النِّعَمِ الْمُکَرَّمَةِ لِمَنْ نَاجَاکَ بِلَطَائِفِ رَحْمَتِکَ یَا حَیُّ یَا قَیُّومُ یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَیِّدِنَا وَ نَبِیِّنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَجْمَعِینَ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ

و تیرگی هاى شرّ دشمنان را از من دور کن، و به من مهر ورز زیر سراپرده هاى عرشت، اى گرامى ترین گرامیان، ظاهر هستى ام را در به دست آوردن خشنودیت تأیید کن، و قلب و نهادم را با آگاهى بر راه هاى رسیدن به پیشگاهت روشن فرما.

خدایا چگونه از در خانه ات مأیوس و ناامید بازگردم درحالى که با اعتماد به تو وارد آن شدم، و چگونه از عطایت ناامیدم میکنی درحالیکه مرا به دعا در پیشگاهت فرمان دادى، اینک به تو روى آورده ام و از تو پناه می جویم بین من و دشمنانم دورى انداز، چنان که بین دشمنانم دورى انداختى، به نور پاک و عظمت و بزرگوارى ات دیدگان دشمنانم را از دین من نابینا کن، به یقین تو خداى عطابخش نعمت هاى بزرگ و باارزش به بندگان نجواگر خویش هستى، که با لطائف رحمتت تو را مى خوانند، اى زنده، اى پاینده اى صاحب بزرگ و کرامت و درود خدا بر مولاى ما و پیامبر ما محمّد و بر خاندان پاک و پاکیزه اش همه و همه.

پی نوشت ها:

[1] . نه چشمی و نه گوشی شنیده است.

[2] . منظور از سیفی کبیر حرز یمانی می باشد.

[3] . نصر اللهی، محمد ابراهیم، کتاب هزار و یک ختم، انتشارات تهذیب، ص135، با تقریظ آیة الله سید عباس کاشانی.

قبل از هرچیز، خواص دعای سیفی صغیر را متذکر می شویم:

1. از علی ـ علیه السّلام ـ نقل شده است. هرکس دِین و قرض داشته باشد و این دعا را به جهت ادای دین بخواند خدای تبارک و تعالی از خزانة غیبش دین او را اداء نموده، و او آسوده گردد.

2. هرکس آن را در سفر یا حضر بخواند آفتی به او نرسد.

3. و اگر دعا را نوشت و با خودش حمل کند، از شرّ دشمن و دزد و راهزن و هر مفسدی در امان باشد. و اگر این دعا را با شکر یا آبی که از نهری جاری برداشته اند، بخواند و آن را بخورد، باب سعادت بر روی او گشوده شود و اسباب سفر برایش به بهترین وجه فراهم گشته و همنشینی نیک قرین او گردد.

4. خواندن این دعا موجب رستگاری در دو جهان می گردد.

و باز از آن حضرت نقل شده است که فرمودند: در اثنای خواندن دعای سیفی مُلهِم به این حکمت شدم و دانستم که هر خاصیتی در دعای سیفی کبیر است در این کلمات نیز هست.

5. عرفاء می فرمایند: هرکس این کلمات (دعای سیفی) را هر روز یک بار بخواند، از سرّ توحید چیزی بر او منکشف گردد که «لا عینٌ رأت، و لا اُذُن سمعمت» [1] یعنی هیچ چشمی نبیند و هیچ گوشی نشنود . و هرکس صدبار بخواند، صاحب کشف(مکاشفه) می گردد و از اهل یقین می شود. و این کلمات شریفه به جهت داشتن مقاصد و مضامین عالیه توحیدی، تأثیر بسزایی در دل آدمی دارد. و اگر بعد از دعای سیفی کبیر[2] خوانده شود در سرعت اجابت بسیار مجرّب است.[3]

 

دعای سیفی صغیر در کلمات بزرگان و عارفان

1. مرحوم سید هاشم حدّاد. یکی از عرفاء بزرگ، نظرش این بوده که این دعا، آنقدر مضامین قدرتی و سلطنتی دارد که موجب قبض و تنگی صدر می گردد. و نباید بدون اجازه استاد خوانده شود. یعنی معلوم می شود که باید انسان مراحلی از عرفان و سیر و سلوک را بپیماید تا لیاقت و توان خواندن چنین دعائی را داشته باشد. چنان که نقل شده، مرحوم قاضی، به شاگردان خصوصی اجازه می دادند، این دعا را بخوانند.

2. ولی آیة الله مرعشی (ره) و همچنین آیة الله کشمیری، هم خودشان می خوانده اند و به افراد هم توصیه می کرده اند.

 

انواع ختم دعای شریف سیفی صغیر

مرحوم نراقی در کتاب شریف خزائن،[4] ختم های مختلفی را برای آن ذکر کرده اند، که از جمله آن:

1. نود و نه (99) مرتبه در 99 روز می باشد. و به افرادی هم که توصیه کرده اند، بعد از انجام آن به نتیجه هم رسیده اند و به مدت 43 روز جواب گرفته اند و دشمنانشان نابوده شده اند. و از کلمات علماء و بزرگان به دست می آید که برای رفع دشمنی و نابودی آن خیلی مؤثر است.

2. هکذا در کتاب خزائن آورده اند که: 99 مرتبه در طول 9 روز خوانده شود.

3. و هم چنین 99 مرتبه در طول سه روز هم سفارش شده است که ختم صغیر می نامند.

 

دعای سیفی صغیر چه دعایی است؟

در این مورد اقوال مختلف است، مرحوم ثقة الاسلام نوری، در صحیفة ثانیه علویه می فرمایند: از دعاهای علی ـ علیه السّلام ـ سیفی صغیر می باشد که همان دعای قاموس می باشد. و ایشان می فرمایند این دعا در شهرت، کمتر از مناجات خمسة عشر نیست. و در کلمات ارباب علمات و تسخیرات، آثار عجیبی برای آن ذکر شده است.

و هم چنین صالح جوهرچی در کتاب «ضیاء الصالحین»، دعای قاموس را همان سیفی صغیر می دانند. منتهی متن این دعای شریف متفاوت است. یعنی متنی که در خزائن مرحوم نراقی آمده با متن مفاتیح و صحیفة علویه فرق می کند چنان که مرحوم شیخ عباس قمی در کتاب مفاتیح الجنان به نقل از صحیفه ثانیه علویه می فرمایند: منظور از دعای سیفی صغیر، همان دعای قاموس قدرت می باشد.

 

معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:

1ـ هزار و یک ختم، چاپ دوّم، ص 135، انتشارات تهذیب، مؤلف: محمد ابراهیم نصرالهی بروجردی، با تقریظ آیة الله سید عباس کاشانی.

2ـ روح و ریحان، صحبت جانان، مؤلف: سید علی اکبر صداقت (در مورد احوالات آیة الله کشمیری).

3ـ و می توان به کتابهای مفاتیح الجنان، صحیفه ثانیه علویه، ضیاء الصالحین هم مراجعه کرد.

 

پی نوشت ها:

[1] . نه چشمی و نه گوشی شنیده است.

[2] . منظور از سیفی کبیر حرز یمانی می باشد.

[3] . نصر اللهی، محمد ابراهیم، کتاب هزار و یک ختم، انتشارات تهذیب، ص135، با تقریظ آیة الله سید عباس کاشانی.

[4] . نراقی، کتاب خزائن، چاپ قدیم، ص286.

 

 

 

متن کامل حرز یمانی امام علی (ع) – حرز یمانی دعای تاثیرگذار و سریع‌الاجابه

 

حِرز یمانی یکی از دعاهای مشهور که به چند طریق از امام علی(ع) نقل شده و به جهت این که امیر المؤمنین این دعا را به فردی از یمن تعلیم داد به دعای یمانی و به جهت این که اثر این دعا برای نابود کردن دشمن مانند شمشیر عمل می‌کند به دعای سیفی معروف شده است، در کتب ادعیه از آن با عظمت یاد شده و در تشرف امیر اسحاق استرآبادی نقل شده وی در محضر امام مهدی(ع) آن را خوانده و حضرت اشتباهات وی را تصحیح فرمودند.

 

اصل روایت

 

عبدالله بن عباس و عبداللَّه بن جعفر نقل کرده‌اند:

 

روزی نزد امیر مؤمنان(ع) بودیم، امام حسن(ع) وارد شد عرض کرد: ای امیر مؤمنان(ع) مردی آمده است و اجازه ورود می‌خواهد.

 

امام علی(ع)فرمود: بگو بیاید. مردی تنومند، خوش سیما که چهره‌ای گیرا و بزرگ منش با لهجه‌ای فصیح و خوش که لباس پادشاهان بر تن داشت، وارد شد. سلام کرد و گفت: من از دورترین مناطق سرزمین یمن آمده‌ام و از بزرگان عرب‌های منسوب به شما (شیعیان) می‌باشم، مِلکی بزرگ و نعمتی فراوان دارم. دارای زندگانی خوش و حالی آسوده و اموالی با رشد و ترقّی داشتم، روزگار مرا ورزیده ودارای تجربه هستم ولی دشمنی دارم که بسیار سرسخت است و با سپاهیان فراوانش به من حمله کرد و پیروز شد، راه چاره برای من باقی نگذاشته است.

 

فردی در خواب به من گفت: نزدشما بیایم تا دعایی که حضرت محمّد(ص) به شماآموخته است، بیاموزم و باخواندنش بر دشمنم پیروز شوم.ای امیر مؤمنان؛ من به سرعت به همراه چهارصد بنده نزد شما آمدم، و خدا و رسول او و شما را گواه می‌گیرم که تمام شان را آزاد کردم و این کار را تنها برای خاطر خداوند متعال انجام دادم. حالا با تنی لاغر و رنجور از راهی پرپیچ و خم و سرزمین دور نزدت آمدم؛ پس بر من منّت بگذار و به خاطر فضل و بزرگواریت، و نیز به خاطر حقّ پدری و خویشاوندیت آن دعا را به من بیاموز.

 

امیرالمؤمنین فرمود: باشد؛ این کار را انجام می‌دهم إن شااللَّه. آن گاه، دوات و کاغذی خواست و این دعا را برای آن مرد نوشت وفرمود: مراقب باش که حفظ کنی، و باید تمام این دعا در یک روز خوانده شود؛ و همانا من امیدوارم در حالی به سرزمینت برسی که خداوند دشمنت را نابود فرموده باشد. راستی من از رسول خدا(ص) شنیدم که فرمود: اگر فردی این دعا را با نیتی راستین و قلبی خاشع و فروتن بخواند، آن گاه به کوه‌ها دستور بدهد که همراه او حرکت کنند، به طور حتم به دنبالش حرکت خواهند کرد؛ و اگر به دریا دستور دهد می‌تواند بر روی آن راه برود.

 

آن مرد پس از گرفتن دعا به طرف وطنش حرکت کرد، پس از چهل روز نامه‌اش به امیر مؤمنان(ع) رسید که در آن نوشته بود : واقعیت آن است که خداوند متعال دشمنانم را به هلاکت رساند؛ به گونه‌ای که حتّی یک مرد از آنان در سرزمین ما باقی نمانده است. حضرت علی(ع) فرمود: این را می‌دانستم؛ و این حقیقت را رسول خدا(ص) به من آموخته است، هیچ کاری نیز بر من دشوار نمی‌شود، جز آن که با این دعا آسان می‌شود

 

این دعا به سه صورت متفاوت نقل شده:

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ. أَللَّهُمَّ أَنْتَ الْمَلِک الْحَقُّ الَّذی لا إِلهَ إِلّا أَنْتَ، وَأَنَا عَبْدُک، ظَلَمْتُ نَفْسی، وَاعْتَرَفْتُ بِذَنْبی، وَلایغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلّا أَنْتَ، فَاغْفِرْ لی…

 

************************************************

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ وَ الْعاقِبَهُ لِلْمُتَّقِینَ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی خَاتَمِ النَّبِیینَ وَ عَلَی أَهْلِ بَیتِهِ أَجْمَعِینَ،اللهم إنی أحمدُک وأنتَ للحمدِ أهلٌ علی ما خَصَّصْتنی بهِ من مواهِبِ الرَّغائِبِ ووصل إلی من فضائِلِ الصَّنائِعِ…

 

************************************************

 

علامه مجلسی می‌نویسد: صورت دیگر از حرز یمانی مشهور است. من آن را در کتابهای دعاهای ماثور ندیدم ولی فایده‌های آن تجربه شده است. قبل از دعا سوره حمد، ایه الکرسی و…گفته شود بعد این دعا را بخواند:

 

اللَّهُمَّ أَنْتَ الْمَلِک الْحَقُّ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ أَنْتَ رَبِّی وَ أَنَا عَبْدُک عَمِلْتُ سُوءاً…

 

درآثار جانبی

 

آقابزرگ طهرانی کتاب‌هایی را نام برده که دانشمندان درباره سند، شرح، مقدمات و آداب به‌کار بستن این دعا نوشته‌اند در حال حاضر کتاب”دعای سریع الاجابه و عظیم الشان حرز یمانی” تالیف محمدرضا کریمی از جمله آثار مناسب برای مطالعه دراین‌باره است.

 

در تشرف امیر اسحاق استرآبادی نقل شده وی در محضر امام مهدی(ع) آن را خوانده،امام(ع) اشتباهات وی را تصحیح فرمودند

 

این حرز، در اشعار شعرا به عنوان دعای تاثیرگذار و سریع‌الاجابه یاد شده است. حافظ، درغزل ۸۵می سراید:

 

بس که ما فاتحه و حرز یمانی خواندیم وز پی‌اش سوره اخلاص دمیدیم و برفت

 

متن کامل دعای حرز یمانی

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏

اللَّهُمَّ إِنَّکَ أَنْتَ الْمَلِکُ‏ الْمُتَعَزِّزُ بِالْکِبْرِیَاءِ الْمُتَفَرِّدُ بِالْبَقَاءِ الْحَیُّ الْقَیُّومُ الْمُقْتَدِرُ الْقَهَّارُ

الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ أَنَا عَبْدُکَ وَ أَنْتَ رَبِّی ظَلَمْتُ نَفْسِی وَ اعْتَرَفْتُ بِإِسَاءَتِی

وَ أَسْتَغْفِرُ إِلَیْکَ مِنْ ذُنُوبِی فَاغْفِرْ لِی إِنَّهُ لَا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْتَ

اللَّهُمَّ إِنِّی وَ فُلَانٌ عَبْدَانَ مِنْ عَبِیدِکَ نَوَاصِینَا بِیَدِکَ تَعْلَمُ مُسْتَقَرَّنَا وَ مُسْتَوْدَعَنَا

وَ مُنْقَلَبَنَا وَ مَثْوَانَا وَ سِرَّنَا وَ عَلَانِیَتَنَا وَ تَطَّلِعُ عَلَى نِیَّتِنَا وَ تُحِیطُ بِضَمَائِرِنَا عِلْمُکَ

بِمَا نُبْدِیهِ کَعِلْمِکَ بِمَا نُخْفِیهِ وَ مَعْرِفَتُکَ بِمَا نُبْطِنُهُ کَمَعْرِفَتِکَ بِمَا نُظْهِرُهُ لَا یَنْطَوِی عَنْکَ

شَیْ‏ءٌ مِنْ أُمُورِنَا وَ لَا یَسْتَتِرُ دُونَکَ حَالٌ مِنْ أَحْوَالِنَا وَ لَا لَنَا مِنْکَ مَعْقِلٌ یُحْصِنُنَا

وَ لَا وَزَرٌ یُحْرِزُنَا وَ لَا مَهْرَبٌ لَنَا نَفُوتُکَ بِهِ وَ لَا یَمْنَعُ الظَّالِمَ مِنْکَ سُلْطَانُهُ وَ حُصُونُهُ

وَ لَا یُجَاهِدُکَ عَنْهُ جُنُودُهُ وَ لَا یُغَالِبُکَ مُغَالِبٌ بِمَنْعَهٍ وَ لَا یُعَازُّکَ مُعَازٌّ بِکَثْرَهٍ أَنْتَ مُدْرِکُهُ

أَیْنَمَا سَلَکَ وَ قَادِرٌ عَلَیْهِ أَیْنَ لَجَأَ فَمَعَاذُ الْمَظْلُومِ مِنَّا بِکَ وَ تَوَکُّلُ الْمَقْهُورِ مِنَّا عَلَیْکَ

وَ رُجُوعُهُ إِلَیْکَ یَسْتَغِیثُ بِکَ إِذَا خَذَلَهُ الْمُغِیثُ وَ یَسْتَصْرِخُکَ إِذَا قَعَدَ بِهِ النَّصِیرُ وَ یَلُوذُ بِکَ

إِذَا نَفَتْهُ الْأَفْنِیَهُ وَ یَطْرُقُ بَابَکَ إِذَا غُلِّقَتْ عَنْهُ الْأَبْوَابُ الْمُرْتَجَهُ وَ یَصِلُ إِلَیْکَ

إِذَا احْتَجَبَتْ عَنْهُ الْمُلُوکُ الْغَافِلَهُ تَعْلَمُ مَا حَلَّ بِهِ قَبْلَ أَنْ یَشْکُوَهُ إِلَیْکَ

وَ تَعْلَمُ مَا یُصْلِحُهُ قَبْلَ أَنْ یَدْعُوَکَ لَهُ فَلَکَ الْحَمْدُ سَمِیعاً بَصِیراً عَلِیماً لَطِیفاً خَبِیراً

اللَّهُمَّ وَ إِنَّهُ قَدْ کَانَ فِی سَابِقِ عِلْمِکَ وَ مُحْکَمِ قَضَائِکَ وَ جَارِی قَدَرِکَ وَ نَافِذِ حُکْمِکَ

وَ مَاضِی مَشِیَّتِکَ فِی خَلْقِکَ أَجْمَعِینَ شَقِیِّهِمْ وَ سَعِیدِهِمْ وَ بِرِّهِمْ وَ فَاجِرِهِمْ أَنْ جَعَلْتَ

لِفُلَانٍ ابْنِ فُلَانٍ عَلَیَّ قُدْرَهً فَظَلَمَنِی بِهَا وَ بَغَى عَلَیَّ بِمَکَانِهَا وَ اسْتَطَالَ وَ تَعَزَّزَ بِسُلْطَانِهِ [بِسُلْطَانِکَ‏] الَّذِی خَوَّلْتَهُ إِیَّاهُ وَ تَجَبَّرَ وَ افْتَخَرَ بِعُلُوِّ حَالِهِ الَّذِی نَوَّلْتَهُ وَ غَرَّهُ إِمْلَاؤُکَ لَهُ وَ أَطْغَاهُ حِلْمُکَ

عَلَیْهِ فَقَصَدَنِی بِمَکْرُوهٍ عَجَزْتُ عَنِ الصَّبْرِ عَلَیْهِ وَ تَغَمَّدَنِی بِشَرٍّ ضَعُفْتُ عَنِ احْتِمَالِهِ

وَ لَمْ أَقْدِرْ عَلَى الِاسْتِنْصَافِ [الِانْتِصَافِ‏] مِنْهُ لِضَعْفِی وَ لَا عَلَى الِانْتِصَارِ لِقِلَّتِی وَ ذُلِّی

فَوَکَّلْتُ أَمْرَهُ إِلَیْکَ وَ تَوَکَّلْتُ فِی شَأْنِهِ عَلَیْکَ وَ تَوَعَّدْتُهُ بِعُقُوبَتِکَ وَ حَذَّرْتُهُ بَطْشَکَ

وَ خَوَّفْتُهُ نَقِمَتَکَ وَ ظَنَّ أَنَّ حِلْمَکَ عَنْهُ مِنْ ضَعْفٍ وَ حَسَبَ أَنَّ إِمْلَاؤُکَ لَهُ عَنْ عَجْزٍ

وَ لَمْ تَنْهَهُ وَاحِدَهٌ عَنْ أُخْرَى وَ لَا انْزَجَرَ عَنْ ثَانِیَهٍ بِأَوْلَى لَکِنَّهُ تَمَادَى فِی غَیِّهِ

وَ تَتَابَعَ فِی ظُلَمِهِ وَ لَجَّ فِی عُدْوَانِهِ وَ اسْتَشْرَى فِی طُغْیَانِهِ جُرْأَهً عَلَیْکَ

یَا سَیِّدِی وَ تَعَرُّضاً لِسَخَطِکَ الَّذِی لَا تَرُدُّهُ عَنِ الظَّالِمِینَ وَ قِلَّهَ اکْتِرَاثٍ بِبَأْسِکَ

الَّذِی لَا تَحْبِسُهُ عَنِ الْبَاغِینَ فَهَا أَنَا ذَا یَا سَیِّدِی مُسْتَضْعَفٌ فِی یَدِهِ مُسْتَضَامٌ

تَحْتَ سُلْطَانِهِ مُسْتَذِلٌّ بِفِنَائِهِ مَغْلُوبٌ مَبْغِیٌّ عَلَیْهِ مَغْضُوبٌ‏ وَجِلٌ خَائِفٌ مُرَوَّعٌ مَقْهُورٌ

قَدْ قَلَّ صَبْرِی وَ ضَاقَتْ حِیلَتِی وَ انْغَلَقَتْ عَلَیَّ الْمَذَاهِبُ إِلَّا إِلَیْکَ وَ انْسَدَّتْ عَنِّی الْجِهَاتُ

إِلَّا جِهَتَکَ وَ الْتَبَسَتْ عَلَیَّ أُمُورِی فِی دَفْعِ مَکْرُوهِهِ عَنِّی وَ اشْتَبَهَتْ عَلَیَّ الْأَدَاءُ

فِی إِزَالَهِ ظُلْمِهِ وَ خَذَلَنِی مَنِ اسْتَنْصَرْتُهُ مِنْ خَلْقِکَ وَ أَسْلَمَنِی مَنْ تَعَلَّقْتُ بِهِ مِنْ عِبَادِکَ

فَاسْتَشَرْتُ نَصِیحِی فَأَشَارَ عَلَیَّ بِالرَّغْبَهِ إِلَیْکَ وَ اسْتَرْشَدْتُ دَلِیلِی فَلَمْ یَدُلَّنِی إِلَّا عَلَیْکَ

فَرَجَعْتُ إِلَیْکَ یَا مَوْلَایَ صَاغِراً رَاغِماً مُشْتَکِیاً [مُسْتَکِیناً] عَالِماً أَنَّهُ لَا فَرَجَ لِی إِلَّا عِنْدَکَ

وَ لَا خَلَاصَ لِی إِلَّا بِکَ أَنْتَجِزُ وَعْدَکَ فِی نُصْرَتِی وَ إِجَابَهِ دُعَائِی فَإِنَّکَ قُلْتَ تَبَارَکْتَ وَ تَعَالَیْتَ

وَ مَنْ‏ (بُغِیَ عَلَیْهِ لَیَنْصُرَنَّهُ اللَّهُ)[۱]‏ وَ قُلْتَ جَلَّ ثَنَاؤُکَ وَ تَقَدَّسَتْ أَسْمَاؤُکَ‏ (ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ‏)[۲] فَهَا أَنَا فَاعِلُ مَا أَمَرْتَنِی بِهِ لَا مَنّاً عَلَیْکَ وَ کَیْفَ أَمُنُّ بِهِ وَ أَنْتَ عَلَیْهِ دَلَلْتَنِی

فَاسْتَجِبْ لِی کَمَا وَعَدْتَنِی یَا مَنْ‏ لا یُخْلِفُ الْمِیعادَ وَ إِنِّی لَأَعْلَمُ

یَا سَیِّدِی أَنَّ لَکَ یَوْماً تَنْتَقِمُ فِیهِ مِنَ الظَّالِمِ لِلْمَظْلُومِ وَ أَتَیَقَّنُ أَنَّ لَکَ وَقْتاً تَأْخُذُ فِیهِ

مِنَ الْغَاصِبِ لِلْمَغْصُوبِ لِأَنَّهُ لَا یَسْبِقُکَ مُعَانِدٌ وَ لَا یَخْرُجُ مِنْ قَبْضَتِکَ مُنَابِذٌ

وَ لَا تَخَافُ فَوْتَ فَائْتٍ وَ لَکِنْ جَزَعِی وَ هَلَعِی لَا یَبْلُغَانِ الصَّبْرَ عَلَى أَنَاتِکَ

وَ انْتِظَارِ حِلْمِکَ فَقُدْرَتُکَ یَا سَیِّدِی وَ مَوْلَایَ فَوْقَ کُلِّ ذِی قُدْرَهٍ

وَ سُلْطَانُکَ غَالِبُ کُلِّ سُلْطَانٍ وَ مَعَادُ کُلِّ أَحَدٍ إِلَیْکَ وَ إِنْ أَمْهَلْتَهُ

وَ رُجُوعُ کُلِّ ظَالِمٍ إِلَیْکَ وَ إِنْ أَنْذَرْتَهُ وَ قَدْ أَضَرَّ بِی

یَا سَیِّدِی حِلْمُکَ عَنْ فُلَانٍ وَ طُولُ أَنَاتِکَ لَهُ وَ إِمْهَالُکَ إِیَّاهُ وَ کَادَ الْقُنُوطُ یَسْتَوْلِی

عَلَیَّ لَوْ لَا الثِّقَهُ بِکَ وَ الْیَقِینُ بِوَعْدِکَ فَإِنْ کَانَ فِی قَضَائِکَ النَّافِذِ وَ قُدْرَتِکَ الْمَاضِیَهِ

أَنَّهُ یُنِیبُ أَوْ یَتُوبُ أَوْ یَرْجِعُ عَنْ ظُلْمِی أَوْ یَکُفُّ عَنْ مَکْرُوهِهِ وَ یَنْتَقِلُ عَنْ عَظِیمِ

مَا رَکِبَ مِنِّی فَصَلِّ اللَّهُمَّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَوْقِعْ ذَلِکَ فِی قَلْبِهِ السَّاعَهَ السَّاعَهَ

قَبْلَ إِزَالَهِ نِعْمَتِکَ الَّتِی أَنْعَمْتَ بِهَا عَلَیَّ وَ تَکْدِیرِ مَعْرُوفِکَ الَّذِی صَنَعْتَهُ عِنْدِی

وَ إِنْ کَانَ عِلْمُکَ بِهِ غَیْرَ ذَلِکَ مِنْ مُقَامِهِ عَلَى ظُلْمِی

فَإِنِّی أَسْأَلُکَ یَا نَاصِرَ الْمَظْلُومِینَ الْمَبْغِیِّ عَلَیْهِمْ إِجَابَهَ دَعْوَتِی

وَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ خُذْهُ مِنْ مَأْمَنِهِ‏ (أَخْذَ عَزِیزٍ مُقْتَدِرٍ)[۳] وَ افْجَأْهُ فِی غَفَلَتِهِ مُفَاجَاهَ مَلِیکٍ مُنْتَصِرٍ وَ اسْلُبْهُ نِعْمَتَهُ وَ سُلْطَانَهُ

وَ افْضُضْ عَنْهُ جُمُوعَهُ وَ أَعْوَانَهُ وَ مَزِّقْ مُلْکَهُ کُلَّ مُمَزَّقٍ

وَ فَرِّقْ أَنْصَارَهُ کُلَّ مُفَرَّقٍ وَ أَعْرِهِ مِنْ نِعْمَتِکَ الَّتِی لَمْ یُقَابِلْهَا بِالشُّکْرِ

وَ انْزِعْ عَنْهُ سِرْبَالَ عِزِّکَ الَّذِی لَمْ یُجَازِهِ بِالْإِحْسَانِ وَ اقْصِمْهُ یَا قَاصِمَ الْجَبَّارِینَ وَ أَهْلِکْهُ

یَا مُهْلِکَ الْقُرُونِ الْخَالِیَهِ وَ أَبِرْهُ یَا مُبِیرَ الْأُمَمِ الظَّالِمَهِ وَ اخْذُلْهُ یَا خَاذِلَ الْفِرَقِ الْبَاغِیَهِ

وَ ابْتُرْ عُمُرَهُ وَ ابْتَزِّهُ مُلْکَهُ وَ عِفَّ أَثَرَهُ وَ اقْطَعْ خَبَرَهُ‏ وَ أَطْفِ نَارَهُ وَ أَظْلِمْ نَهَارَهُ

وَ کَوِّرْ شَمْسَهُ وَ أَزْهِقْ نَفْسَهُ وَ اهْشِمْ سُوقَهُ وَ جُبَّ سَنَامَهُ وَ أَرْغِمْ أَنْفَهُ

وَ عَجِّلْ حَتْفَهُ وَ لَا تَدَعْ لَهُ جُنَّهً إِلَّا هَتَکْتَهَا وَ لَا دِعَامَهً إِلَّا قَصَمْتَهَا

وَ لَا کَلِمَهً مُجْتَمِعَهً إِلَّا فَرَّقْتَهَا وَ لَا قَائِمَهَ عُلْوٍ إِلَّا وَضَعْتَهَا

وَ لَا رُکْناً إِلَّا أَوْهَنْتَهُ وَ لَا سَبَباً إِلَّا قَطَعْتَهُ وَ أَرِنَا أَنْصَارَهُ عَبَادِیدَ بَعْدَ الْأُلْفَهِ

وَ شَتَّى بَعْدَ اجْتِمَاعِ الْکَلِمَهِ وَ مُقْنِعِی الرُّءُوسِ بَعْدَ الظُّهُورِ عَلَى الْأُمَّهِ

وَ اشْفِ بِزَوَالِ أَمْرِهِ الْقُلُوبَ النَّفِلَهَ وَ الْأَفْئِدَهَ اللَّهِفَهَ وَ الْأُمَّهَ الْمُتَحَیِّرَهَ

وَ الْبَرِیَّهَ الضَّائِعَهَ وَ أَحْیِ بِبَوَارِهِ الْحُدُودَ الْمُعَطَّلَهَ وَ السُّنَنَ الدَّاثِرَهَ

وَ الْأَحْکَامَ الْمُهْمَلَهَ وَ الْعَوَالِمَ الْمُغِیرَهَ وَ الْآیَاتِ الْمُحَرَّفَهَ وَ الْمَدَارِسَ الْمَهْجُورَهَ

وَ الْمَحَارِیبَ الْمَجْفُوءَهَ وَ الْمَسَاجِدَ الْمُهْدَمَهَ وَ أَشْبِعْ بِهِ الْخِمَاصَ السَّاغِبَهَ

وَ أَرْوِ بِهِ اللَّهَوَاتِ اللَّاغِبَهَ [اللاعیه] وَ الْأَکْبَادَ الظَّامِئَهَ وَ أَرِحْ بِهِ الْأَقْدَامَ الْمُتْعَبَهَ

وَ اطْرُقْهُ بِلَیْلَهٍ لَا أُخْتَ لَهَا وَ بِسَاعَهٍ لَا مَثْوَى فِیهَا وَ بِنَکْبَهٍ لَا انْتِعَاشَ مَعَهَا

وَ بِعَثْرَهٍ لَا إِقَالَهَ مِنْهَا وَ أَبِحْ حَرِیمَهُ وَ نَغِّصْ نَعِیمَهُ وَ أَرِهِ بَطْشَتَکَ الْکُبْرَى

وَ نَقِمَتَکَ الْمُثْلَى وَ قُدْرَتَکَ الَّتِی فَوْقَ قُدْرَتِهِ وَ سُلْطَانَکَ الَّذِی هُوَ أَعَزُّ مِنْ سُلْطَانِهِ

وَ أَغْلِبْهُ لِی بِقُوَّتِکَ الْقَوِیَّهِ وَ مِحَالِکَ الشَّدِیدِ وَ امْنَعْنِی مِنْهُ بِمَنْعِکَ الَّذِی کُلُّ خَلْقٍ

فِیهِ ذَلِیلٌ وَ ابْتَلِهِ بِفَقْرٍ لَا تَجْبُرُهُ وَ بِسُوءٍ لَا تَسْتُرُهُ وَ کِلْهُ إِلَى نَفْسِهِ فِیمَا یُرِیدُ

إِنَّکَ فَعَّالٌ لِمَا تُرِیدُ وَ أَبْرِئْهُ مِنْ حَوْلِکَ وَ قُوَّتِکَ وَ کِلْهُ إِلَى حَوْلِهِ وَ قُوَّتِهِ

وَ أَزِلْ مَکْرَهُ بِمَکْرِکَ وَ ادْفَعْ مَشِیَّتَهُ بِمَشِیَّتِکَ وَ أَسْقِمْ جَسَدَهُ وَ أَیْتِمْ وُلْدَهُ

وَ انْقُصْ أَجَلَهُ وَ خَیِّبْ أَمَلَهُ وَ أَدِلْ دَوْلَتَهُ وَ أَطِلْ عَوْلَتَهُ وَ اجْعَلْ شُغُلَهُ فِی بَدَنِهِ

وَ لَا تَفُکَّهُ مِنْ حُزْنِهِ وَ صَیِّرْ کَیْدَهُ فِی ضَلَالٍ وَ أَمْرَهُ إِلَى زَوَالٍ وَ نِعْمَتَهُ إِلَى انْتِقَالٍ

وَ جَدَّهُ فِی سَفَالٍ وَ سُلْطَانَهُ فِی اضْمِحْلَالٍ وَ عَاقِبَتَهُ إِلَى شَرِّ مَآلٍ وَ أَمِتْهُ بِغَیْظِهِ إِنْ أَمِتَّهُ

وَ أَبْقِهِ بِحَسْرَتِهِ إِنْ أَبْقَیْتَهُ وَ قِنِی شَرَّهُ وَ هَمْزَهُ وَ لَمْزَهُ وَ سَطْوَتَهُ

وَ عَدَاوَتَهُ وَ الْمَحْهُ لَمْحَهً تُدَمِّرُ بِهَا عَلَیْهِ فَإِنَّکَ‏ (أَشَدُّ بَأْساً وَ أَشَدُّ تَنْکِیلًا)

 

ابن طاووس، مهج الدعوات،۱۴۱۴ق، ص۱۳۸،مجلسی، بحارالأنوار،۱۴۰۳ق،ج۹۲ ص۲۴۰

مجلسی، بحارالأنوار،۱۴۰۳ق،ج۹۲ ص۲۴۶

آقابزرگ طهرانی، ج ۶، ص۱۹۰، ج ۱۲، ص۲۳۵، ج ۱۶، ص۳۰۳

 

نوری، نجم ثاقب، ف۷، ح۲۹، ص۴۷۷، مجلسی، بحارالانوار، ج۵۲، ص۱۷۵

 

منابع

 

ابن طاووس، محمد، مهج الدعوات و منهج العبادات، بیروت موسسه‌الاعلمی،۱۴۱۴ق

مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار الجامعه لدرر اخبار الائمه الاطهار، بیروت،دار احیاءالتراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.

نوری، میرزاحسین، نجم الثاقب، قم، انتشارات مسجد جمکران، ۱۴۱۰ق.

کریمی، محمد رضا، دعای سریع الاجابه و عظیم الشان حرز یمانی، قم، دلیل ما، ۱۳۸۹ش.

 

خواص و فضیلت دعای یا مَنْ اَظْهَرَ الْجَمیلَ برای طلب حاجت و رستگاری دنیا و آخرت

 

خواص ذکر " لا حول و لا قوة الا بالله "

خواص و فضیلت دعای یا مَنْ اَظْهَرَ الْجَمیلَ برای طلب حاجت و رستگاری دنیا و آخرت

خواص و فضیلت دعای یا مَنْ اَظْهَرَ الْجَمیلَ برای طلب حاجت و رستگاری دنیا و آخرت

 

در میان کتاب‌های ادعیه و زیارات شیعه دعا‌هایی وجود دارند که اگرچه شهرت کافی در میان مردم ندارند، اما از اعتبار زیادی برخوردارند و در کلام معصومین و بزرگان دین فضایل بسیاری برای آن‌ها بیان شده است. قرائت این ادعیه و زیارات باعث می‌شود توفیق بهره مندی از الطاف الهی را به دست بیاوریم و ره توشه‌ای اندک برای زندگی پس از مرگ‌مان فراهم کنیم. یکی از این ادعیه دعای یا من اظهر الجمیل است که در کتاب شریف مفاتیح الجنان نوشته شیخ عباس قمی نیز ذکر شده است.

 

متن دعای یا من اظهر اجمیل با ترجمه :

 

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ یا مَنْ اَظْهَرَ الْجَمیلَ

“به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانی‌اش همیشگی است،‌ ای که زیبایی را آشکار کنی، “

وَ سَتَرَ الْقَبیحَ وَ لَمْ یَهْتِکِ السِّتْرَ عَنّی یا کَریمَ الْعَفْوِ

“و زشتی را بپوشانی و از من پرده حرمت را نداری،‌ ای بزرگوار گذشت، “

یا حَسَنَ التَّجاوُزِ یا واسِعَ الْمَغْفِرَهِ

“ای نیکو درگذرنده،‌ ای فراخ آمرزش، “

وَ یا باسِطَ الْیَدَیْنِ بِالرَّحْمَهِ یا صاحِبَ کُلِّ نَجْوی

“ای به مهر گشاده دو دست، با رحمت،‌ ای صاحب هر راز، “

وَ یا مُنْتَهی کُلِّ شَکْوی یا کَریمَ الصَّفْحِ

“ای نهایت هر گلایه،‌ ای بزرگوار چشم پوش، “

“یا عَظیمَ الْمَنِّ یا مُبْتَدِءَ کُلِّ نِعْمَه قَبْلَ اسْتِحْقاقِها، “

“ای بزرگ احسان،‌ ای آغاز کننده هر نعمت پیش از لیاقت آن، “

“یا رَبّاهُ یا سَیِّداهُ یا مَوْلَیاهُ یا غایَتاهُ یا غِیاثاهُ، “

“ای پروردگار،‌ ای آقا،‌ ای مولا،‌ ای نهایت،‌ ای فریادرس، “

صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد وَ اَسْئَلُکَ اَنْ لاتَجْعَلنی فِی النّارِ

“بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، و از تو می‌خواهم که مرا در آتش دوزخ قرار ندهی”

 

آنگاه می‌طلبی از حق تعالی هر چه بخواهی.

 

فضیلت دعای یا من اظهر الجمیل

 

دعای شریف یا من اظهر الجمیل در بیان بزرگان دین فضیلت‌های زیادی دارد. به ذکر ۲ نمونه از آن‌ها می‌پردازیم.

 

 . دعای یا من اظهرالجمیل در حدیث نبوی

 

علامه مجلسی نقل می‌کند که عمر بن شعیب می‌گوید جدم از پیامبر بزرگوار اسلام شنید که:

 

«روزی حضرت جبرائیل (ع) بر من نازل شد در حالیکه شادمان و خندان بود بر من سلام کرد من نیز جواب سلام او را دادم و گفتم علیکم السلام یا جبرائیل. جبرائیل (ع) عرض کرد :

 

“همانا خداوند عزوجل هدیه‌ای برای تو فرستاده و آن کلماتی از گنج‌های بهشت است که خداوند به تو کرامت فرموده است.”

 

گفتم آن کلمات چیستند؟ گفت: آن کلمات این‌ها هستند بگو:

 

(در اینجا دعای یا من اظهرالجمیل را خواندند.)

 

حضرت محمد (ص) به جبرئیل فرمود: ثواب این کلمات چیست؟ جبرئیل گفت: هیهات، هیهات که کسی بتواند آن را به شماره آورد. اگر تمام ملائکه هفت آسمان و هفت طبقه زمین بخواهند ثواب آن را توصیف نمایند تا روز قیامت قادر نیستند حتی جزئی از یک جزء این کلمات را توصیف کنند. هنگامیکه بنده‌ای خدا را بخواند و بگوید:

 

یا مَن اَظهَرَ الجَمیلَ وَ سَتَرَ القَبیحَ (ای کسیکه زیبایی‌ها را آشکار و زشتی‌ها را می‌پوشانی) خدا او را پوشانده و در دنیا بر او رحمت می‌فرستد و در آخرت او را زیبا می‌گرداند و با هزار پرده در دنیا و آخرت او را می‌پوشاند؛ و هنگامیکه بگوید: یا مَن لَم یُواخِذ بِالجَریرَهِ وَ لَم یَهتِکِ السِّتر خدا او را در قیامت محاسبه نمیگرداند و در روزی که همه پرده‌ها پاره می‌شود و به کناری می‌رود از او پرده دری نمی‌فرماید؛ و هنگامیکه بگوید: یا عَظیمَ العَفوِ خداوند گناهان او را می‌آمرزد حتی اگر همچون کف دریا زیاد باشد و هنگامیکه بگوید: یا حَسَنَ التَجاوُزِ (ای کسیکه نیگو از بندگانت گذشت می‌کنی) خدا نیز از او بگذرد. حتی اگر گناهانی، چون سرقت و شرب خمر و گناهان هولناک و دیگر کبائر را مرتکب شده باشد و هنگامیکه بگوید: یا واسِعَ المَغفِرَهِ خداوند هفتاد باب از رحمت بر او بگشاید و او را در رحمت خویش فرو می‌برد تا هنگامیکه از دنیا خارج شود و وقتیکه بگوید: یا باسِطَ الیَدَینِ بِالرَحمَهِ (ای کسیکه دست‌های رحمتش همیشه باز است) خداوند دست رحمتش را بر او بگشاید و هنگامیکه بگوید: یا صاحِبَ کُلِّ نَجوی وَ یا مُنتَهی کُلِّ شَکوی (ای صاحب هر راز پنهان و‌ای نهایت همه شکوه‌ها) خداوند ثواب همه مصیت دیده‌ها و همه مردم اعم از سالم و مریض و زیان دیده و مسکین و فقیر را تا روز قیامت به او عطا فرماید و هنگامیکه بگوید: یا کَریمَ الصَّفحِ خداوند کرامت انبیاء را به او عطا نماید و هنگامیکه بگوید: یا عَظیمَ المَنِّ روز قیامت آرزویش را برآورده سازد و آرزوهای خوب همه مردم را نیز برای او برآورد و هنگامیکه بگوید: یا مُبتَدَئَاً بِالنِّعَمِ قَبلَ اِستِحقاقِها خدا اجر تمام کسانیکه نعمت‌هایش را شکر گذارده‌اند به او عنایت فرماید و هنگامیکه بگوید: یا رَبَّنا وَ یا سِیِّدَنا خداوند به ملائکش می‌فرماید‌ای فرشتگان من شاهد باشید که من او را آمرزیده و به عدد تمام مخلوقات بهشت و جهنم و هفت آسمان و زمین و خورشید و ماه و و ستارگان و قطره‌های باران و انواع مخلوقات و کوه‌ها و سنگریزه‌ها و عرش و کرسی به او اجر و ثواب عطا نمودم و هنگامیکه بگوید: یا مَولانا خداوند قلب او را پر از نور ایمان گرداند و هنگامیکه بگوید: یا غایَهَ رَغبَتَنا خداوند روز قیامت آنچه را که او و دیگر خلائق به آن رغبت دارند به او عطا فرماید؛ و هنگامیکه بگوید: اَسئَلُکَ یا اللهان لا تُشَوِّهَ خَلقی بِالنّارِ خداوند جبار می‌فرماید او را از آتش آزاد گردانیدم.‌ ای ملائکه من شاهد باشید که او و پدر و مادرش و برادرش و خانواده و فرزندانش و همسایگانش را از آتش آزاد گردانیدم و شفاعت او را در مورد هزار نفر که آتش بر آن‌ها واجب گردیده است را می‌پذیرم.‌ ای محمد (ص) این کلمات را متقین بیاموز و به منافقین یاد مده، چون این دعائی است مستجاب که هر کس آنرا بخواند ان شاءالله به اجابت می‌رسد و این دعا اهل بیت المعمور است که در هنگام طواف به دور بیت المعمور خدا را بدان می‌خواندند.»

 

دعای یا اظهرالجمیل در بیان امام

 

” (بدان‌ای سالک عزیز!) از ادعیه شریفه که بسیار فضیلت دارد و نیز مشتمل بر آداب مناجات بنده با حق است و مشتمل بر تعداد عطایای کامله الهیه است که با حال قنوت – که حال مناجات و انقطاع به حق است – تناسب تام دارد و بعضی از مشایخ بزرگ بر آن تقریباً مواظبت داشتند، دعای «یا من اظهرالجمیل» است که از کنوز عرش است و تحفه حق برای رسول خداست و برای هر یک از فقرات آن فضائل و ثواب‌های بسیار است چنانچه در توحید صدوق آمده است.

 

خواص ذکر " لا حول و لا قوه الا بالله علی العظیم "

دعا برای برکت مال و رزق و روزی در کاسبی

دعای برکت مال و رزق و روزی

هر کس آیه ی شریفه هفدهم از  سوره تغابن با اعتقاد قلبی و با گلاب و زعفران در کاغذ بدون خط بنویسد و سپس آنرا در کیف پول یا دخل مغازه اش بگذارد،  برکت مال و رزق و روزی اش زیاد میشود و ثروتش افزون میگردد.

إِنْ تُقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً یُضاعِفْهُ لَکُمْ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ وَ اللَّهُ شَکُورٌ حَلیمٌ .

دعای برکت مال و رزق و روزی

مرحوم کشمیری فرمود روزی از استادم مرحوم قاضی کیمیا خواستم گفت فردا بیا روز بعد که پیش او رفتم گفت این ذکر  را زیاد بگو  که خود کیمیاست. از حضرت  استاد بهجت نقل شده در آغاز وپایان ذکر ،صلوات بفرستد مثلاً اگر میخواهد110مرتبه بگوید،ابتدا صلوات بفرستد بعد110 بار بگوید ذکر را وباز صلوات بفرستد.

 ذکر این است: اللّهُمَ  اَغنِنِی بِحلالِکَ عَن حَرامِک و بِفَضِلکَ عَمَّن سِواک.

دعا برای کسب حلال و با برکت

   امام باقر علیه السّلام فرمود

 چون در مغازه نشستی بگو :

 أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِیکَ لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ ص اللَّهُمَّ إِنِّی

 أَسْأَلُکَ مِنْ فَضْلِکَ حَلَالًا طَیِّباً وَ أَعُوذُ بِکَ‏ مِنْ‏ أَنْ‏ أَظْلِمَ‏ أَوْ أُظْلَمَ‏ وَ أَعُوذُ بِکَ‏ مِنْ‏ صَفْقَهٍ خَاسِرَهٍوَ یَمِینٍ کَاذِبَهٍ

جهت رونق کاسبی  

   هر کس با  ایمان این آیات را در روز پنج شنبه اول ماه با نیت خالص و توجه به خدا و معنی آن بنویسد و آن را شخص کاسب یا تاجر آن را در منزل خود یا دکان خود نگاه دارد رزق او و کاسبی او بسیار شود و برکت در اموال و کاسبی او به ظهور رسد

 آیات ۲۸ و ۲۹ سوره حدید :

 یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَآمِنُوا بِرَسُولِهِ یُؤْتِکُمْ کِفْلَیْنِ مِن رَّحْمَتِهِ وَیَجْعَل لَّکُمْ نُورًا تَمْشُونَ بِهِ وَیَغْفِرْ لَکُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ

 لِئَلَّا یَعْلَمَ أَهْلُ الْکِتَابِ أَلَّا یَقْدِرُونَ عَلَى شَیْءٍ مِّن فَضْلِ اللَّهِ وَأَنَّ الْفَضْلَ بِیَدِ اللَّهِ یُؤْتِیهِ مَن یَشَاءُ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ

جهت رونق کاسبی  

   هر کس با ایمان سوره مبارکه مومن را با نیت خالص و توجه به خدا و معنی آن و با حال وضو بنویسد و بر دیوار مغازه آویزان کند خرید و فروش در آن مغازه بسیار واقع شود و صاحب مغازه از کاسبی خود خیر زیاد ببیند .

جهت رونق کسب حلال  

   هر کس با ایمان این آیات را با نیت خالص و توجه به خدا و معنی آن بنویسد و در دکان و محل کسب قرار دهد آن چه از بیع و کاسبی پیدا شود به فسق و معاصی خرج نکند و حق الله را از آن ادا کند .

 

آیات ۱ الی ۶ سروه مطففین :

 وَیْلٌ لِّلْمُطَفِّفِینَ

 الَّذِینَ إِذَا اکْتَالُواْ عَلَى النَّاسِ یَسْتَوْفُونَ

 وَإِذَا کَالُوهُمْ أَو وَّزَنُوهُمْ یُخْسِرُونَ

 أَلَا یَظُنُّ أُولَئِکَ أَنَّهُم مَّبْعُوثُونَ

 لِیَوْمٍ عَظِیمٍ

 یَوْمَ یَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ

دعای گشایش روزی در سوره های قرآن

• به تجربه رسیده آن کس که در هر روز بخواند آیات سوره طلاق را سه مرتبه بعد از نمازهای واجب یا سه مرتبه صلوات در اول آن و سه مرتبه صلوات در آخر آن بخواند موجب وسعت رزق خواهد بود. انشاء الله:

«...وَ مَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً. وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ وَ مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَی اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدْراً»

• هر کس سوره‌ قارعه را بنویسد و با خود همراه داشته باشد اگر معیشت و زندگی بر او تنگ و سخت باشد زندگی بر او آسان خواهد شد.

• هر کس سوره‌ صافات را در هر روز جمعه بخواند خداوند در دنیا به او رزق و روزی زیاد و مخصوصی خواهد رسانید که نه شیطان و نه هیچ ظالمی در او تصرف نتوانند کرد

• 
  

خواص سوره ذاریات در گشایش روزی

1. هر کس سوره ذاریات لااقل یک‌بار در هر روز بخواند، ثروت حلال برای او به هم رسد به طوری که متحیر گردد.

2. از امام صادق (ع) روایت شده است: هر کس سوره ذاریات را روز یا شب بخواند خدا معیشت او را اصلاح فرماید و او را رزق وسیعی عنایت نماید.

3. مرحوم سید محمد خامنه ای تبریزی می گوید که قرائت سوره ذاریات در هر روز موجب ثروت فراوان می‌گردد همین طور که قرائت این سوره به همراه سوره های طلاق مزمل و الم نشرح در هر روز برای توسعه امر معاش مجرب است به طوری که من حیث لا یحتسب می‌رسد و موجب حیرت عقول می‌گردد. و در اهمیت این ختم فرموده که اگر در روز این ختم از شما فوت شد آن‌ را در شب بجای آورید. 

دعای گشایش روزی از امام زمان (عج)

ملا محمد صادقی عراقی در نهایت سختی و پریشانی و بدحالی بود. به هیچ وجه برای او گشایش نمی‌شد تا آن که شبی در عالم خواب خدمت حضرت حجت (عج) رسید و عرض حال خود بگفت. حضرت حجت (عج) فرمود: به نزد سید محمد سلطان آبادی برو و به دستورالعمل آن عمل کن:

اوّل: آن که پس از فجر دست بر سینه گذارد و هفتاد مرتبه یا فتّاح [اى گشاینده مشکلات] گوید.

دوّم: آن که به خواندن این دعا که در کتاب کافى است مداومت نماید. دعایى که حضرت رسول (ص) به فردى از صحابه خویش که به ناخوشى و پریشانى مبتلا بود تعلیم داد و از برکت خواندن این دعا ناخوشى و پریشانى در اندک زمانى از او برطرف گشت:

«لا حَوْلَ وَ لا قُوَّه إِلّا بِاللَّهِ تَوَکَّلْتُ عَلَى الْحَی الَّذِی لا یمُوتُ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ یتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ یکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ وَ لَمْ یکُنْ لَهُ وَلِی مِنَ الذُّلِّ وَ کَبِّرْهُ تَکْبِیراً.»

سوّم: آن که به دنبال نمازهاى صبح دعای گشایش روزی را که از شیخ بزرگوار ابن فهد روایت شده، بخواند:

«بِسْمِ اللَّهِ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ فَوَقَاهُ اللَّهُ سَیِّئَاتِ مَا مَکَرُوا لا إِلَهَ إِلّا أَنْتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نَجَّیْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذَلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ یَمْسَسْهُمْ سُوءٌ مَا شَاءَ اللَّهُ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلّا بِاللَّهِ مَا شَاءَ اللَّهُ لا مَا شَاءَ النَّاسُ، مَا شَاءَ اللَّهُ وَ إِنْ کَرِهَ النَّاسُ حَسْبِیَ الرَّبُّ مِنَ الْمَرْبُوبِینَ حَسْبِیَ الْخَالِقُ مِنَ الْمَخْلُوقِینَ حَسْبِیَ الرَّازِقُ مِنَ الْمَرْزُوقِینَ حَسْبِیَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ حَسْبِی مَنْ هُوَ حَسْبِی حَسْبِی مَنْ لَمْ یَزَلْ حَسْبِی حَسْبِی مَنْ کَانَ مُذْ کُنْتُ لَمْ یَزَلْ حَسْبِی حَسْبِیَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلّا هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِیمِ.»

دعای افزایش مشتری و پیشرفت در کسب و کار

برای افزایش مشتری  و پیشرفت در کسب و کار و بطور کلی زیاد شدن رزق و روزی ، دعای شریف ذیل را در کاغذ بدون خط بنویسد و با خود به همراه داشته باشد :

یاالله یا رَبِ یاحیُّ یاقَیوم یاذَالجلالِ والإکرام اَسئلُکَ بِاسمکَ اَلعَظیم  اَلاعظَم اَن تَرزُقَنی رَزقاً حلالاً طَیِّباً

دعای قرآنی افزایش رزق و روزی

برای افزایش رزق و روزی ، پس از نماز ظهر روز جمعه ، آیه بیست و ششم از سوره مبارکه اعراف را با توجه کامل و اعتقاد قلبی ( با گلاب و زعفران در کاغذ بدون خط) بنویسد و در منزل یا محل کسب نگهدارد. به اذن خداوند سبحان روزی اش بسیار زیاد میشود.

دعایی برای افزایش رزق و روزی

برای افزایش رزق و روزی ، روزانه پنج مرتبه دعای شریف ذیل را بخواند و بر آن مداومت ورزد.

«اللهم أَغنِنی بِحَلالِکَ عَنِ حَرامِکَ، وَ بِفَضلِکَ عَمَّن سِواک

اذکار چهل گانه حضرت ادریس عیله السلام و اثرات عجیب هر کدام از اذکار

اذکار چهل گانه حضرت ادریس (ع) با اثرات عجیب

از شیخ بهایی علیه الرحمه منقولست که مخلوقات و موجودات به این نام ها مسخّر گردند و دارنده این اسماء عجایب ها از او مشاهده گرددو هر که مواظبت و مداومت نماید دل و جان او روشن گردد بنحویکه اسرار غیب بر او آشکار گردد برای هر اسمی شرحی فرموده اند که هر کس بخواند دعای او مستجاب گردد.

اسم اول- سُبْحَانَکَ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ یَا رَبَّ کُلِّ شَیْ‏ءٍ وَ وَارِثَهُ- اگر پادشاه ،حاکم، ارباب، و یا شخص با لا دست اواز کسی رنجیده باشد و بر او غضب نموده باشد چون به نزد او می رود این اسم را هفتاد بار بخواند و بر خود فوت کند آن غضب کرده بر وی مهربان شود و اگر کسی مداومت به خواندن این اسم نماید دل او روشن شود و رازهای مشکل بر او آسان شود و جاه مرتبه ی او بیشتر شود و اگر با غسل و لباس پاک صدوبیست و یک بار بر چیزی خوردنی بخواند و به مطلوب بخوراند چنان مطیع و مهربان بر وی شود که آرام و قرار نداشته باشد.

اسم دوم- یَا إِلَهَ الْآلِهَةِ الرَّفِیعَ جَلَالُهُ - اگر کسی تنگ دست و در نظر مردم حقیر باشد بیست روز هر روز پانزده بار بخواند فراخ دستی و جلالت ووسعت در وی پیدا شود و در نظر خلق بزرگ باشد و هر که او را ببیند دوست وی شودودیگر تنگ دست و درویش نشود.

اسم سوم- یَا اللَّهُ الْمَحْمُودُ فِی کُلِّ فِعَالِهِ- هر که روز جمعه وضو سازد و لباس پاکی ببوشد و به مسجد جامع رود و بعد از اقامه نماز جمعه دویست بار این اسم را با خلوص بخواند و با اعتقاد درست به نیت هر حاجتی که دارد آن حاجت برآورده شود.

اسم چهارم- یَا رَحْمَانَ کُلِّ شَیْ‏ءٍ وَ رَاحِمَهُ - اگر کسی تند خو و بد خلق باشد و مردم از دست او در امان نباشند و بخواهی این صفت از او زایل گردد و رحیم دل شود این اسم را با مشک و زعفران بر صرب بنویسید بنام آنشخص و مادرش در منزل آنکس در جای پاکی دفن کنید. و اگر برای محبت سه روز روزه بگیرید و هر روز پانصد مرتبه این اسم را بخوانید و روز سوم بر خانه ای بروید که درب آن رو به قبله باشد و غسل نمایید و بیرون آیید و این اسم را بر کف دست خود بنویسید و در برابر آن شخص مورد نظر قرار گیرید او از محبت شما دیوانه شود.

اسم پنجم- یَا حَیُّ حِینَ لَا حَیَّ فِی دَیْمُومِیَّةِ مُلْکِهِ وَ بَقَائِهِ - اگر کسی مریض باشد و اطباء از معالجه وی عاجز باشند این اسم را بمشک و زعفران بر کاسه چینی بنویسند و با نبات و گلاب حل کنند و بر مریض بخورانند شفا یابدبفرمان خدا. و اگر کسی مداومت نمایدهرگز مریض نشود.

اسم ششم- یَا قَیُّومُ فَلَا شَیْ‏ءَ یَفُوتُ عِلْمَهُ وَ لَا یَئُودُهُ - اگر کسی بد فهم و کم ذهن باشد و همه چیز را فراموش کند و یاد نگیرد بمدت چهل روز هر روز به تعداد بیست و یک و یا بیست و هفت بار این اسم را بخواند دل وی منور گردد و هر چه بشنود و بخواند فی الفور یاد بگیردو دیگر فراموش نکند. و اگر کسی گمشده ای دارد روز شنبه صدوبیست بار بخواند چون بخواب رود کسی در خواب نشانی از گمشده وی بدهد هر کس مداومت نماید هر گز دزد بر او نزدیک نشود.

اسم هفتم- یَا وَاحِدُ الْبَاقِی أَوَّلَ کُلِّ شَیْ‏ءٍ وَ آخِرَهُ- چون کسی فکر های باطل و خیالباف بسیار باشد و بدین سبب ناراحت باشد اگر این اسم را بسیار بخواند نجات می یابد و اگر کسی از چیزی یا کسی خوف و ترس داشته باشد قبل از نماز ظهر غسل کند و نماز خواند چون فارغ شود پنجاه بار این اسم را بخواند از ترس و خوف دشمن ایمن گردد و دشمن بر وی مهربان شود.

اسم هشتم- یَا دَائِمُ بِلَا فَنَاءٍ وَ لَا زَوَالٍ لِمُلْکِهِ - اگر کسی بخواهد که در کارها ثابت قدم باشد بنیت آن سه روز روزه بدارد هر روز با وضو سیصد بار این اسم را بخواند خداوند حاجت او را روا کند اگر کسی بخواهد در مقامی همیشه ثابت بماند این اسم را در نگین زرین بنگارد و در انگشتر کند درو شرف آفتاب باشد دولت و رفعت او مستدام بماند.

اسم نهم-یَا صَمَدُ مِنْ غَیْرِ شَبِیهٍ وَ لَا شَیْ‏ءَ کَمِثْلِهِ- اگر در میان زن و شوهر سازگاری نباشد این اسم را به مشک و زعفران بر کاسه ی چینی نوشته و به آب چشمه بشویند و آن آب را بیاشامند مهربانی پیدا شود و هر گز خصومت نکنند.

اسم دهم- یَا بَارِئُ فَلَا شَیْ‏ءَ کُفْوُهُ وَ لَا مَکَانَ لِوَصْفِهِ - اگر کسی بخواهد زبان بد گویان بر وی بسته شود و در حق وی بدی نتوانند بکنند باید از سه مثقال سرب لوحی بسازد و این اسم را با اسم بد خواهان مورد نظر و اسم مادرانشان را در آن لوح نقش کند و در شکم ماهی نهد و در زیر زمین دفن کند زبان ایشان بر وی بسته شود.

اسم یازدهم- یَا کَبِیرُ أَنْتَ الَّذِی لَا تَهْتَدِی الْقُلُوبُ لِوَصْفِ عَظَمَتِهِ- اگر کسی از دشمن گریخته باشد باید هفت روز روزه بدارد و ترک حیوانی کند(چیزی که از حیوان است نخورد و در آن نخوابد )و هر روز هزار بار این اسم را بخواند چون چنین کند دشمن وی مقهور گردد. و اگر کسی قرض دار باشد به این اسم مداومت کند قرض او ادا شود.

اسم دوازدهم- یَا بَارِئَ النُّفُوسِ بِلَا مِثَالٍ خَلَا مِنْ غَیْرِهِ. هر کس این اسم را بخواند و یا بنویسد و با خود دارد از مریضی ایمن باشد و اگر بر کسی نظر زده باشند و یا جادویی کرده باشند بر لوح هفت جوش نقش کند و با خود دارد جادو از وی برود و نظر از وی دفع شود و وسعت رزق و خوشدلی بر وی روی آورد.

اسم سیزدهم- یَا زَاکِی الطَّاهِرُ مِنْ کُلِّ آفَةٍ بِقُدْسِهِ . اگر کسی هفت روز روزه بگیرد طوری که آخرین روزه به چهارشنبه بیافتند همه روز غسل کند و لباس پاکیزه بپوشد و در مکان خلوت هر روز یک هزاروپنجاه و یک بار این اسم را بخواند و در اطراف خود خطی بکشد و بخور خوش بسوزاند چون روز آخر که چهارشنبه باشد از دعوت فارج شود هفت نفر مسخّر و مرید وی شوند و آنچه فرمان دهد آنها اطاعت کنند بشرط آنکه در این ایام از جمیع معاصی اجتناب کند و ترک حیوانی نماید.

اسم چهاردهم- یَا کَافِی الْمُوسِعُ لِمَا خَلَقَ مِنْ عَطَایَا فَضْلِهِ .اگر کسی حاجتی یا امیدی از کسی دارد که او قبول نمی کند این اسم را با مشک و زعفران بر پوست آهو بنویسد و در خانه ی آنکس دفن کند مراد وی بزودی برآید.

اسم پانزدهم- یَا نَقِیُّ مِنْ کُلِّ جَوْرٍ لَمْ یَرْضَهُ وَ لَمْ یُخَالِطْهُ فَعَالُهُ. اگر کسی در دست ظالمی گرفتار باشد و به خواندن این اسم مداومت کند از برکت این اسم از دست آن ظالم رها شود.

اسم شانزدهم- یَا حَنَّانُ أَنْتَ الَّذِی وَسِعَتْ کُلَّ شَیْ‏ءٍ رَحْمَتُهُ . اگر کسی کارش بسته شود و از دست و پا و زبانش هیچ کاری بر نیاید باید هفت روز ترک حیوانی نماید و هر روز در جای خلوت این اسم را صدوده مرتبه و یا هزارویک نوبت بخواند باذن خدا کار و گشاده گردد.

اسم هفدهم- یَا مَنَّانُ ذَا الْإِحْسَانِ قَدْ عَمَّ الْخَلَائِقَ مَنُّهُ.اگر کسی تنگ دست و فقیر باشد به این اسم مداومت کند فقر و پریشانی از وی زایل گرددو از تنگ دستی خلاص شود .

اسم هجدهم-یَا دَیَّانَ الْعِبَادِ کُلٌّ یَقُومُ خَاضِعاً لِرَهْبَتِهِ . اگر کسی امانتی مهم را در جایی بگذارد و این اسم را نوشته در لای آن امانت بگذارد از آفت و خیانت محفوظ ماند اگر بر پارچه ی حریر بنویسد خیلی خوب خواهد بود.

اسم نوزدهم- یَا خَالِقَ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ کُلٌّ إِلَیْهِ مَعَادُهُ . اگر کسی غایبی داشته باشد این اسم را پنج هزار بار بخواند بزودی آن غایب مراجعت نماید و در آمدن بی قرار باشد.

اسم بیستم- یَا رَحِیمَ کُلِّ صَرِیخٍ وَ مَکْرُوبٍ وَ غِیَاثَهُ وَ مَعَاذَهُ.اگر کسی خواهد شخصی را دوست و شیفته ی خود کند بنحویکه او آرام و قرار نگیرد این اسم را به مشک و زعفران و گلاب بنویسد بنام او و مادرش و بنام خود و مادرش و هزار بار این اسم را به همین نام ها نیت کرده و بخواند و نوشته را در آب اندازد .

اسم بیست ویکم-یَا تَامُّ فَلَا تَصِفُ الْأَلْسُنُ کُنْهَ جَلَالِهِ وَ مُلْکِهِ وَ عِزِّهِ.هر که این اسم را تا مدت دوازده روز هر روزی هزار بار بخواند عجایب بسیار بر وی کشف شود و در پیش بزرگان و مقامات عزیز و مقبول القول و با عزت گردد.

اسم بیست و دوم- یَا مُبْدِعَ [مُبْدِئَ‏] الْبَدَائِعِ لَمْ یَبْغِ فِی إِنْشَائِهَا عَوْناً مِنْ خَلْقِهِ.اگر کسی هر روز روزی نود بار این اسم را بخواند بسیاری از چیزهای پنهانی بر وی آشکار گردد و منفعت ها بیند و هر مرادی که داشته باشد برآورده شود.

اسم بیست وسوم- یَا عَلَّامَ الْغُیُوبِ فَلَا یَئُودُهُ شَیْ‏ءٌ مِنْ حِفْظِهِ . اگر کسی هر روز روزی هزاریکبار بخواند دولت و اقبال بر وی روی نماید و در میان خلایق عزیز و بزرگ باشد و هیچکس نتواند به او ضرر رساند و جمیع مهمات او بخوبی کفایت گردد.

اسم بیست و چهارم- یَا حَلِیمُ ذَا الْأَنَاةِ فَلَا یَعْدِلُهُ شَیْ‏ءٌ مِنْ خَلْقِهِ. هر کس به این اسم مداومت نماید هیچکس با او مجادله و مقابله نتوان کرد و هر چه او بگوید همه قبول کنند و اگر چهل و یک بار بر میوه (به یا سیب) بخواند و بخورد مطلوب دهد دوست و مهربان گردد و اگر این اسم را بنویسد بنام مطلوب و مادرش و طالب و مادرش و از جایی بلند آویزان کند همین خاصیت را خواهد داشت

اسم بیست و پنجم – یَا مُعِیدَ مَا أَفْنَاهُ إِذَا بَرَزَ الْخَلَائِقُ لِدَعْوَتِهِ مِنْ مَخَافَتِهِ . اگر کسی از شهر خود آواره گردد هر روز این اسم را نود و نه بار بخواند به وطن خویش باز گردد و اگر به همین عدد کسی بخواند فتح بسیار در کار او پیدا شود و زبان جمله بد گویان بر وی بسته گردد.

اسم بیست وششم- یَا حَمِیدَ الْفِعَالِ ذَا الْمَنِّ عَلَى جَمِیعِ خَلْقِهِ بِلُطْفِهِ. اگر کسی این اسم را بسیار بخواند هرچند در نظر مردم بیمقدار باشد محترم و مکرم گردد و خدای تعالی چنان نعمت بر وی دهد که از حساب آن عاجز ماند و به مرتبه ای رسد که تمام خلق بر او حسد ورزند و هر چه بیشتر بخواند بهتر است و هر وقتی که دویست هزار مرتبه تمام شودمادام العمر روزی هزار بار بخواند بسیار بسیار مجرب و آزموده است.

اسم بیست و هفتم- یَا عَزِیزُ الْمَنِیعُ الْغَالِبُ عَلَى أَمْرِهِ فَلَا شَیْ‏ءَ یُعَادِلُهُ . اگر دو کس و یا دو لشکر در جنگ و مخاصمه باشند این اسم را بر آنها بخوانند بین آنها صلح و دوستی پدید می آید و اگر مداومت کنند عزیز و مکرم شوند و هیچ کس با خواننده این اسم نتواند دشمنی کند.

اسم بیست و هشتم- یَا قَاهِرُ ذَا الْبَطْشِ الشَّدِیدِ أَنْتَ الَّذِی لَا یُطَاقُ انْتِقَامُهُ . اگر کسی گم کرده ای داشته باشد و یا امانتی به کسی داده باشد و نتواند آن را دوباره پس بگیرد این اسم را دویست بار بخواند بنام آنکس البته گم شده پیدا شود و امانت باز گردانده شود و اگر مردی را بسته باشند این اسم را به مشک و زعفران بر کاسه چینی بنویسند و با گلاب بشویند و به آن مرد بدهند گشاده گردد.

اسم بیست و نهم- یَا قَرِیبُ الْمُتَعَالِی فَوْقَ کُلِّ شَیْ‏ءٍ عُلُوُّ ارْتِفَاعِهِ. اگر کسی به خواندن این اسم مداومت کند در نظر خلق عزیز و مکرم شود و برای دوستی و دشمنی و زبان بند و بستن خواب کسی و خیلی چیز های دیگر نافع است که بیش از این از شرح آنها معذورم.

اسم سی ام – یَا مُذِلَّ کُلِّ جَبَّارٍ بِقَهْرِ عَزِیزِ سُلْطَانِهِ . اگر کسی کار و بار او بسته باشد و هیچ کار به مراد وی انجام نگیرد بگیرد دل گوسفند سیاه را و هفتصد مرتبه این اسم را بر آن بخواند و بر آن دل گوسفند فوت کند و بعد این اسم را بنویسد و درمیان آن دل بگذاردودر مسجد دفن کند کار او گشاده گردد . و به جهت هلاکت دشمن یک هفته هر روزی هزار بار با اعتقاد درست بخواند که دشمن هلاک شود و به جهت دوستی هفتصد بار بر شکر بخواند و بخورد مطلوب دهد دوست او شود .

اسم سی یکم – یَا نُورَ کُلِّ شَیْ‏ءٍ وَ هُدَاهُ أَنْتَ الَّذِی فَلَقَ الظُّلُمَاتِ نُورُهُ . اگر کسی را دشمنی باشد و بخواهد بر وی فایق آید روز یکشنبه روزه بگیرد وآنگاه غسل کند و جامه ی پاک بپوشد و به صحرای خالی ازآدم و حیوان برود هزار و هفتصد بار این اسم را بخواند و حاجت طلبد بر دشمنش ظفر یابد بفرمان خدای تعالی.

اسم سی دوم- یَا قُدُّوسُ الطَّاهِرُ مِنْ کُلِّ سُوءٍ فَلَا شَیْ‏ءَ یُعَازُّهُ مِنْ خَلْقِهِ . اگر بخواهی کسی را ذلیل کنی و یا آنکه عزیز نمایی طوری که از گدایی به پادشاهی رسد و آنچه بخواهی بر او میسر شود در مدت یکماه مداومت به خواندن این اسم نماید و هر چه بیشتر خواند نافعتر خواهد بود و بعد از یکماه هم همیشه مشغول خواندن باشد بهتر بود و تاثیرش بیشتر شود.

اسم سی و سوم- یَا عَالِی الشَّامِخُ فَوْقَ کُلِّ شَیْ‏ءٍ عُلُوُّ ارْتِفَاعِهِ. اگر کسی در رنج و بلا و شدت باشد این اسم را بخواند رفع گردد و اگر بخت کسی بسته شده باشد به این اسم مداومت نماید بختش باز شود . و اگر کار کسی بسته شده باشد بگیرد دل گوسفند سیاه نر را برآن هفتصد بار بخواند و فوت کند و اسم را بنویسد و در میان دل بگذارد و در زیر سقف مسجدی دفن کند گشاده گردد و روشنی در کارش ظاهر شود.

اسم سی وچهارم- یَا مُبْدِئَ الْبَدَایَا وَ مُعِیدَهَا بَعْدَ فَنَائِهَا بِقُدْرَتِهِ . اگر کسی به خواندن این اسم مداومت نماید کارهای دینی و دنیوی او آراسته شود و همه کس مطیع وی شوند.

اسم سی و پنجم –یَا جَلِیلُ الْمُتَکَبِّرُ عَلَى کُلِّ شَیْ‏ءٍ فَالْعَدْلُ أَمْرُهُ وَ الصِّدْقُ وَعْدُهُ . اگر کسی مریضی سخت داشته باشد این اسم را سه بار بر او بخوانند و بر او بدمند شفا یابد و اگر حکم قتل کسی را صادر کرده باشند سه بار این اسم را بر او بخوانند و فوت کنند از مرگ خلاص شودو اگر کسی به خواندن این اسم مداومت نماید نزد بزرگان محترم گردد و همه محتاج وی شوند .

اسم سی وششم – یَا مَحْمُودُ فَلَا تَسْتَطِیعُ الْأَوْهَامُ کُلَّ شَأْنِهِ وَ مَجْدِهِ . اگر کسی مدت چهل روز ترک حیوانی کند و تر شغل دنیا نماید و بی تکلّم (بدون حرف زدن) هر روز و هر شب هزار و پنجاه و نه مرتبه این اسم را بخواند صاحب نفس قدسی و مقامات عالیه گردد و همه چیز در اطاعت او باشد و عجایبها مشاهده کند .

اسم سی و هفتم – یَا کَرِیمَ الْعَفْوِ ذَا الْعَدْلِ أَنْتَ الَّذِی مَلَأَ کُلَّ شَیْ‏ءٍ عَدْلُهُ . اگر کسی خواهد که خدا از گناهان او در گذرد و شهره ی آفاق شود به این اسم مداومت کند مراد حاصل شود.

اسم سی هشتم –یَا عَظِیمُ ذَا الثَّنَاءِ الْفَاخِرِ وَ ذَا الْعِزِّ وَ الْمَجْدِ وَ الْکِبْرِیَاءِ فَلَا یَذِلُّ عِزُّهُ . اگر کسی مدیون باشد به این اسم مداومت نماید بزودی دینش ادا شود اگر پادشاه یا بزرگی بر او غضب نماید هزار بار بخواند غضب پادشاه یا ارباب به مهربانی و دوستی تبدیل شود .

اسم سی و نهم –یَا عَجِیبُ فَلَا تَنْطِقُ الْأَلْسِنَةُ بِکُلِّ آلَائِهِ وَ ثَنَائِهِ . اگر کسی قسمت دنیایی خواهد و یا هر مرادیکه داشته باشد به خواندن این اسم مداومت نماید جمیع مراد و خواسته ی وی حاصل شود .

اسم چهلم – یَا غِیَاثِی عِنْدَ کُلِّ کُرْبَةٍ وَ یَا مُجِیبِی عِنْدَ کُلِّ دَعْوَةٍ أَسْأَلُکَ اللَّهُمَّ یَا رَبِّ الصَّلَاةَ عَلَى نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ أَمَاناً مِنْ عُقُوبَاتِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ أَنْ تَحْبِسَ عَنِّی أَبْصَارَ الظَّلَمَةِ الْمُرِیدِینَ بِیَ السُّوءَ وَ أَنْ تَصْرِفَ قُلُوبَهُمْ عَنْ شَرِّ مَا یُضْمِرُونَ إِلَى خَیْرِ مَا لَا یَمْلِکُهُ غَیْرُکَ اللَّهُمَّ هَذَا الدُّعَاءُ وَ مِنْکَ الْإِجَابَةُ وَ هَذَا الْجُهْدُ وَ عَلَیْکَ التُّکْلَانُ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ‏. اگر کسی این اسم را همیشه بخواند نزد سلاطین عزیز و مکرم گردد و هیچکس بر وی دست نیابد و از دزدان و غیره در امان باشد و باید این اسم را نوشته و نزد خود نگهدارند و هر گز از خود دور نکنند. شرح این اسماء ادرسیه خیلی زیاد بود مختصر کردیم تا ملال حاصل نشود. و من الله التوفیق

به نقل از حسن بصرى چنین یافتیم : وقتى خداوند ادریس علیه السلام را به سوى ملتش فرستاد، این نام ها را بدو آموخت و فرمود که : ((تنها خود آرام آن ها را بگو و بر مردمان آشکار مساز که مرا بدان بخوانند.))

از کتاب ((مهج الدعوات و منهج العنایات )) کتاب ابن طاووس

قضاوت و پیش داوری در خصوص دیگران

قضاوت در خصوص دیگران در آموزه های دینی و اجتماعی

پیامبر  اکرم صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :

در روز قیامت قاضى دادگـر را مى‏ آورند و چنان حساب سختى از او کشیده مى ‏شود که آرزو مى‏ کند کاش هرگز حتّى درباره یک خرما میان دو نفر داورى نکرده بود.   « کنزالعمّال ح ۱۴۹۸۸ »

 

پیامبر  اکرم صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :

هرگاه قضاوت مى‏ کنید، عادلانه قضاوت کنید و هرگاه سخن مى ‏گویید، نیکو بگویید، زیرا خداوند نیکوکار است و نیکوکاران را دوست دارد.        « نهج الفصاحه، ح ۲۰۰٫»

 

اگر در فرمایشان امامان معصوم در خصوص قضاوت بیجا اندکی تامل کنیم به طور قطع در قضاوت و پیش داوری ها عجله نکرده و از آن بپرهیز میکنیم .

قضاوت نابجا و پیش داوری از جمله آسیب های رفتاری است که روابط انسانی را خدشه دار می کند، آسیبی که از کم صبری و آستانه تحمل پایین ، منفی نگری و برنتافتن اصل نقد و گفت وگو ریشه می گیرد پیش داوری و قضاوت نابجا پیامدهای بسیاری دارد که از آن جمله می توان به بردن آبروی دیگران اشاره کرد. قضاوت بیجا جامعه را از مدار انصاف و میانه روی دور می کند. این در حالی است که بیشتر روانشناسان و جامعه شناسان، انسان را از سنجش زودهنگام دیگران منع کرده اند. قضاوت نادرست و نابجا در بسیاری از موارد منجر به سوء تفاهم، رنجش خاطر خود و دیگران و تصمیم گیری های اشتباه می شود، موضوعی که می تواند تاثیر منفی و جبران ناپذیری در روابط میان افراد بگذارد. وقتی نسبت به مسئله ای شناخت نداریم و درباره آن قضاوت می کنیم این امر ناشی از جهل ما نسبت به آن موضوع است پس بجای فرافکنی و پیش داوری از اصل موضوع آگاهی پیدا کنیم و  اگر بتوانیم خصوصیت بد قضاوت بیجا را از خود دور کنیم به گناه بزرگ غیبت و بدگویی پشت سر دیگران آلوده نمی شویم.

چگونه خود سازی کنیم ؟

چگونه خودسازى کنیم ؟

چند دستور براى خودسازى از مرحوم علامه طباطبائى

محضر مبارک نخبة الفلاسفة و آیة الله العظمى جناب آقاى طباطبائى ادم الله عمرکم ماشاءالله سلام علیکم و رحمة الله و برکاته .

جوانى هستم 22 ساله ، که تنها ممکن است شما باشید که به این سؤ ال من پاسخ دهید. در محیط و شرایطى که زندگى مى کنم که هواى نفس و آمال و آرزوها بر من تسلط فراوانى دارند و مرا اسیر خود ساخته اند و سبب شده اند که از حرکت بسوى الله ، و در مسیر استعداد خود باز مانم . درخواستى که از شما دارم این است که بفرمائید بدانم به چه اعمالى دست بزنم تا بر نفس ‍ مسلط شوم و این طلسم سوء را که همگان گرفتار آنند بشکنم و سعادت بر من حکومت کند؟ یادآور مى شوم نصیحت نمى خواهم و الا دیگران ادعاى نصحیت فراوان دارند. دستورات عملى براى پیروى لازم دارم . لذا تقاضا دارم پدرانه چنانچه صلاح مى دانید مرا کمک کنید.
امضاء 23/10/1355
جواب علامه به نامه اول : السلام علیکم
براى موفق شدن و رسیدن به منظورى که در پشت ورقه مرقوم داشته اید؛ لازم است همتى برآورده ، و توبه اى نموده ، به مراقبه و محاسبه پردازید. به این نحو که هر روز که هنگام صبح از خواب بیدار مى شوید قصد جدى کنید که در هر عملى که پیش آید رضاى خدا- عزاسمه - را مراعات خواهم کرد. آنوقت در سر هر کارى که مى خواهید انجام دهید نفع آخرت را منظور خواهید داشت ، به طورى که اگر نفع اخروى نداشته باشد انجام نخواهید داد، هر چه باشد. همین حال را تا شب وقت خواب ادامه خواهید داد و وقت خواب ، چهار پنج دقیقه اى در کارهائى که روز انجام داده اید فکر کرده و یکى یکى از نظر خواهید گذرانید.
هر کدام مطابق رضاى خدا انجام یافته شکرى بکنید، و هر کدام تخلف شده استغفارى بکنید. این رویه را هر روز ادامه دهید. این روش اگر چه در بادى حال سخت و در ذائقه نفس تلخ مى باشد ولى کلید نجات و رستگارى است . و هر شب پیش از خواب اگر توانستید سور مسبحات یعنى سوره حدید و حشر و صف و جمعه و تغابن را بخوانید و اگر نتوانستید تنها سوره حشر را بخوانید و پس از بیست روز ار حال اشتغال ، حالات خود را براى بنده در نامه بنویسید ان شاء الله موفق خواهید بود.
والسلام علیکم محمد حسین طباطبائى
توضیح : توبه ؛ پس از آنکه بنده از وظیفه بندگى سر باز زد واجب است هرچه زودتر به درگاه الهى برگردد و از حق تعالى طلب مغفرت و آمرزش ‍ نماید و آمادگى خود را براى فرمانبرى اعلام کند. بر این معنى عقل و عمل گواه و آیات و روایات بسیار است . در قرآن کریم آمده است :
((توبوا الى الله جمیعا ایها المؤ منون ))
((اى مؤ منان همگى به سوى حق تعالى برگردید و توبه کنید.))
امام باقر (علیه السلام ) مى فرماید: کسى که از گناه توبه کند بسان کسى است که اصلا گناهى نداشته است .
مشارطه : آنست که انسان پیش از شروع در کار، با خویشتن شرط و عهد کند که از جاده مستقیم شرع خارج نشود.
خواسته هاى حق تعالى را عمل کند بلکه بر خواسته هاى خود مقدم دارد و هیچگاه از طلب رضاى خداوند و آخرت جوئى غفلت نورزد.
مراقبه : آن است که بنده به هنگام عمل ، حق تعالى را در نظر گیرد و خود را در محضر خداوند بیند و کشیک نفس کشد
که مبادا از فرمان و خواسته مولى سرباز زند و راه دگر گیرد و عصیان ورزد و به لهو و لعب پردازد.

یک چشم زدن غافل از آن ماه مباشید

شاید که نگاهى کند آگاه نباشید

محاسبه : آن است که از خویشتن حساب کشد که فکر و فعل خود به چه صرف کرده و اوقات را چگونه بسر آورده است . امام (علیه السلام ) فرماید: ((از ما نیست کسى که هر روز از خود حساب نکشد پس اگر کار نیکى انجام داده حمد خدا کند و بیشتر انجام دهد و اگر گناهى از او سر زده از خدا طلب آمرزش کند.))

سور مسبحات : پنج سوره اى که با (سبح و یا یسبح ) آغاز مى شود سور مسبحات نامیده مى شود چرا که این سوره ها با تسبیح حق تعالى آغاز مى شود و دو سوره ((اسراء والاعلى )) را که با (سبحان ) و (سبح ) آغاز مى شود داخل آن ندانند.

*************************************************************************************

نامه دوم

بسم الله الرحمن الرحیم

خداوند ان شاءالله خیر دنیا و آخرت عطایت فرماید و با اولیا و انبیا محشورت سازد. برادر عزیز! احساس کمبود زیادى مى کنم هر چه دست و پا مى زنم و تلاش مى کنم و به هر جهت مى نگرم دریا در نظرم وسیعتر جلوه مى کند. نمى دانم در چه مسیرى روى گردانم کدام سفینه را سوار شوم تا به ساحل خوشبختى رسم ؟ از شما برادر عزیز استمداد مى طلبم . نمى دانم مرا چه مى شود؟ مدتى است خود را چنان مى بینم که بر آسمان افکارم ابرهاى سنگین و تیره و تار برآمده و عالم مرا غمناک ساخته اند.

حتى غرشى نیست تا ببارد و آسمانى صاف بینم . عامل این تیرگى چیست نمى دانم ؟ در لابه لاى این حالات فکر مى کنم اگر سؤ ال مرا در این موضوع پاسخ گوئید راحت شوم .

برادر عزیز! با روشن بینى خود و حقیقت خواهى خود اگر بتوانى حالات مرا درک کنید و آنچنان جوابم گوئید که ناخودآگاه جرقه اى در من بوجود آید که تا ابد (مرگ ) روشن باشم . آیا مى توانید راهنمایى کنید تا 1. عاشق خدا شوم 2. عاشق پیامبر شوم 3. عاشق اولیاء خدا شوم . راه چیست و چاره کدام ؟ اگر راز عشق مرا آموزید و معشوق را به نیکى برایم بشناسانى ، اگر دستم گرفته و به کوى عشق رهبرى نمائید و با اشاره معشوق را بنمائید دوان دوان مى روم حتى لحظه اى آرام نمى گیرم . اما چه کنم جاهلم و عاشق نیستم .

استاد عزیز از قرآن جز خواندن (بدون تعارف ) چیزى نمى دانم . با سخنان معصومین تقریبا بیگانه ام . نمى دانم چگونه استفاده کنم ؟ صبر کنم تا رشد علمى بیابم و یا بموازات تحصیل ... طریق استفاده را نیز بیان فرمایید.

جواب علامه طباطبائى به نامه دوم
به عرض شریف مى رساند: نامه شریف دوم زیارت شد. قبلا نیز یک نامه دیگرى رسیده بود که تا کنون پاسخ آن نوشته نشده . اصولا در زمستان گذشته در اثر کسالت مزاج و ناراحتى اعصاب نه تنها نامه جنابعالى ، بلکه نامه هاى زیاد دیگرى که درین مدت رسیده تا امروز براى هیچکدام نتوانسته ام جواب بنویسم . اینروزها که کمى حالم رو به بهبودى است تدریجا جواب مى فرستم . بهرحال عذر گذشته را مى خواهم . عرض کنم روشى که براى ما در همه حال و همه شرایط در حد ضرورت است ؛ روش ‍ بندگى ، و به عبارت دیگر روش خداشناسى است و راه آن طبق آنچه از کتاب و سنت برمى آید؛ همانا یاد خدا و امتثال تکالیف عملى است . یعنى همان مراقبه و محاسبه است که در نامه اولى خدمت تان عرض ‍ شده ؛

فعلا به این ترتیب که هر صبح که از خواب بیدار مى شوید تصمیم بگیرید که خدا را فراموش نخواهید کرد.

آنگاه بطور استمرار خود را در برابر خدا تصور کنید. و شب وقت خواب به حساب کارهاى روز بپردازید. اگر غفلتى شده استغفار و توبیخ نفس ، و اگر نشده حمد خدا بکنید.

و ضمنا براى تقویت ذکر تا چهل روز، روزى هزار مرتبه طرف صبح با توجه تام کلمه طیبه ((لا اله الا الله )) بگوئید حال بندگى که از این روش بدست مى آید الگو و مقیاس همه حالات زندگى است . والسلام علیکم محمد حسین طباطبائى

توضیح : عدد چهل ، و چهل روز در میان اهل معنى دارى ویژگى است . پیامبر ما در 40 سالگى به رسالت مبعوث شد. میقات موسى علیه السلام 40 روز بود. هر کس 40 حدیث حفظ کند، خداوند او را در روز قیامت فقیه محشور فرماید. هر کس 40 روز اعمالش را براى خدا خالص کند؛ حق تعالى چشمه هاى حکمت بر زبانش جارى کند و... و در میان اهل باطن و ریاضت شرعى ، چله (= چهل روز) نشینى مرسوم بوده است .

ذکر ((لا اله الا الله )) ذکر آن است که به یاد محبوب باشى و خود را در حضورش دانى و به فرمانش از دل و جان گردن نهى و از نافرمانیش در بیم و حذر باشى .

امام صادق (علیه السلام ) فرماید:

ذکر خداوند، فقط سبحان الله ، الحمدلله ، لا اله الا الله و الله اکبر گفتن نیست . بلکه بدان معنى است که هرگاه فرمان الهى بر تو وارد شد به کار بندى و هرگاه نهیى رسید آن کار را ترک کنى . لیکن براى تقویت حضور عندالله ، در روایات بسیار به اذکار فراوانى توصیه شده است که بنده بر لب داشته باشد. و چون مرحوم علامه در این نامه به ذکر شریف لا اله الا الله ، توصیه فرموده است از روایات متعدد آن به یک روایت بسنده مى کنیم . پیامبر گرامى ما فرماید: ((نه من و نه هیچ پیغمبرى پیش از من ، پیامى به عظمت لا اله الا الله نیاورده اند.))

سورهای سفارش شده بعد از نمازهای یومیه

سوره های سفارش شده قرآن کریم بعد از نمازهای یومیه

بعد از نماز صبح : سوره مبارکه " یس " ** سی و ششمین 36 سوره قرآن - صفحه 440 کتابت ع ط

بعد از نماز ظهر : سوره مبارکه " نباء " ** هفتاد و هشتمین سوره قرآن کریم - صفحه 582 کتابت ع ط

بعد از نماز عصر : سوره مبارکه " فتح " ** چهل و هشتمین 48 سوره قرآن کریم - صفحه 511 کتابت ع ط

بعد از نمازمغرب : سوره مبارکه " واقعه " ** پنجاه و ششمین سوره قرآن کریم - صفحه 534 کتابت ع ط

بعد از نماز عشاء : سوره مبارکه " ملک " ** شصت و هفتمین سوره قرآن کریم - صفحه 562 کتابت ع ط

معنای سوره های قرآن مجید

معنای سوره های قرآن

 

1. فاتحه :باز کردن ـ 7 آیه.

2. بقرة :گاو ماده ـ 286 آیه.

3. آل عمران :خاندان عمران ـ 200 آیه.

4. نساء :زنان ـ 176 آیه.

5. مائده :طَبَق غذا (سفرة غذا) ـ 120 آیه.

6. انعام :چهارپایان ـ 165 آیه.

7. اعراف :مکانی بین بهشت و جهنم ـ 206 آیه.

8. انفال :زیادی، غنیمت، هبه ـ 75 آیه.

9. توبه :بازگشتن ـ 129 آیه.

10. یونس :نام حضرت یونس ـ علیه السّلام ـ یکی از پیامبران خدا ، 109 آیه.

11. هود :نام حضرت هود ـ علیه السّلام ـ یکی از پیامبران خدا ، 123 آیه.

12. یوسف :نام حضرت یوسف ـ علیه السّلام ـ یکی از پیامبران خدا ، 111 آیه.

13. رعد:صدای غرش ابر، 43 آیه.

14. ابراهیم:نام حضرت ابراهیم ـ علیه السّلام ـ یکی از پیامبران خدا ، 52 آیه.

15. حِجر:منع، نام شهر اصحاب الحجر ـ 99 آیه.

16. نحل:زنبور عسل ـ 128 آیه.

17. اسراء:رفتن در شب ـ 111 آیه.

18. کهف:غار وسیع ـ 110 آیه.

19. مریم:نام حضرت مریم سلام الله علیها ـ ، 98 آیه.

20. طه:از حروف مقطعه و نیز از اسامی پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ ، 135 آیه.

21. انبیاء:پیامبران ـ 112 آیه.

22. حج:قصد، نام یکی از فروعات دین ـ 78 آیه.

23. مؤمنون:ایمان آورندگان، گروندگان ـ 118 آیه.

24. نور:روشنایی ـ 64 آیه.

25. فرقان:قرآن، روشنگر و جداکننده حق از باطل ـ 77 آیه.

26. شعراء:شاعران ـ 227 آیه.

27. نمل:مورچه ـ 93 آیه.

28. قصص:داستان ها ـ 88 آیه.

29. عنکبوت:نام حشره ـ 69 آیه.

30. روم:نام شهر یا کشور ـ 60 آیه.

31. لقمان:نام فردی حکیم ـ 34 آیه.

32. سجده:خضوع و اظهار فروتنی ـ 30 آیه.

33. احزاب:گروه ها ـ 73 آیه.

34. سباء:نام قوم که پادشاه شان زن بود ـ 54 آیه.

35. فاطر:شکافنده ـ 45 آیه.

36. یس:حروف مقطعه و رمز است ـ 83 آیه.

37. صافات:منظم ساختن صفوف ـ 182 آیه.

38. ص:حروف مقطعه قرآن ـ 88 آیه.

39. زُمر:دسته، جماعت ـ 75 آیه.

40. غافر:بخشاینده ـ 85 آیه.

41. فصلت:بیان روشن ـ 54 آیه.

42. شوری:مشورت ـ 53 آیه.

43. زخرف:زینت ـ 89 آیه.

44. دخان:دود ـ 59 آیه.

45. جاثیه:به زانو درآمده ـ 37 آیه.

46. احقاف:نام مکانی در عمان ـ 35 آیه.

47. محمّد:نام پیامبر اسلام ـ صلّی الله علیه و آله ـ ، 38 آیه.

48. فتح:پیروزی ـ 29 آیه.

49. حُجُرات:خانه ها ـ 18 آیه.

50. ق:حروف مقطعه ـ 45 آیه.

51. ذاریات:بادهایی که اشیاء را به پرواز در می آورد ـ 60 آیه.

52. طور:نام کوه است ـ 49 آیه.

53. نجم:ستاره ـ 62 آیه.

54. قمر:ماه ـ 55 آیه.

55. رحمن:بخشنده ـ 78 آیه.

56. واقعه:حادثه عظیم قیامت ـ 96 آیه.

57. حدید:آهن ـ 29 آیه.

58. مجادله:تابیدن طناب، جدل و مناظره ـ 22 آیه.

59. حشر:جمع کردن ـ 24 آیه.

60. ممتحنه:آزمون شده (مؤنث) ـ 13 آیه.

61. صف:صف کشیدن ـ 14 آیه.

62. جمعه:آخرین روز هفته ـ 11 آیه.

63. منافقون:منافقان (نفاق پیشه گان و دورویان) ـ 11 آیه.

64. تغابن:مغبون کردن یکدیگر ـ 18 آیه.

65. طلاق:باز کردن عقد نکاح ـ 12 آیه.

66. تحریم:حرام کردن ـ 12 آیه.

67. ملک:حکومت و اداره امور ـ 30 آیه.

68. قلم:وسیله نگارش و نوشتن ـ 52 آیه.

69. الحاقه:روز رستاخیز ـ 52 آیه.

70. معارج:صعود از پله ـ 44 آیه.

71. نوح:نام حضرت نوح ـ علیه السّلام ـ یکی از پیامبران خدا ، 28 آیه.

72. جن:پوشیده، نام موجود نامرئی ـ 28 آیه.

73. مُزمّل:پیچیدن پارچه (خطاب به پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ است که بعد از فرود از غار حرا خود را در پارچه پیچیده بود) ـ 20 آیه.

74. مُدثّر:آرامیدن در بستر ـ 56 آیه.

75. قیامت:به پاداشتن ـ 40 آیه.

76. انسان:نوع انسان، بشر ـ 31 آیه.

77. مرسلات:فرستاده شدگان ـ 50 آیه.

78. نبأ:خبر مهم ـ 40 آیه.

79. نازعات:کشیدن ـ 46 آیه.

80. عبس:عبوس، چهره در هم کشیدن ـ 42 آیه.

81. تکویر:پیچیدن نور خورشید ـ 29 آیه.

82. انفطار:شکافته شدن ـ 19 آیه.

83. مطففین:کم فروشان ـ 19 آیه.

84. انشقاق:شکافته شدن ـ 25 آیه.

85. بروج:شیء ظاهر و آشکار، 22 آیه.

86. طارق:کوبیدن ـ 17 آیه.

87. اعلی:برتر، بالاتر ـ 19 آیه.

88. غاشیه:پوشاندن ـ 26 آیه.

89. فجر:شکافتن وسیع، صبح ـ 30 آیه.

90. بلد:شهر (مکه) ـ 20 آیه.

91. شمس:خورشید ـ 15 آیه.

92. لیل:شب ـ 21 آیه.

93. ضحی:اوائل روز ـ 11 آیه.

94. انشراح:شرح صدر، آرامش ـ 8 آیه.

95. تین:انجیر ـ 8 آیه.

96. علق:خون بسته ـ 19 آیه.

97. قدر:اندازه گیری و تقدیر ـ 5 آیه.

98. بینه:دلیل روشن ـ 8 آیه.

99. زلزله:به لرزه درآمدن ـ 8 آیه.

100. عادیات:دویدن با سرعت ـ 11 آیه.

101. قارعه:حادثه مهم و سخت ـ 11 آیه.

102. تکاثر:تفاخر و فخرفروشی ـ 8 آیه.

103. عصر:فشردن، وقت عصر ـ 3 آیه.

104. همزه:عیب جو و غیبت کننده ـ 9 آیه.

105. فیل:نام حیوان - 5 آیه.

106. قریش:قدرت، اکتساب، اجتماع. نام قبیله معروف در مکه که پیامبر اسلام ـ صلّی الله علیه و آله ـ نیز جزء آن قبیله بود. ـ 4 آیه.

107. ماعون:چیز کم ـ 7 آیه.

108. کوثر:خیر کثیر و فراوان ـ 3 آیه.

109. کافرون:کسانی که حق را می پوشانند ـ 6 آیه.

110. نصر:پیروزی ـ 3 آیه.

111. مسد:طنابی که از الیاف بافته شده ـ 5 آیه.

112. توحید:یگانگی ـ 4 آیه.

113. فلق:شکافتن، طلوع صبح ـ 5 آیه.

114. ناس:مردم ـ 6 آیه.

دانلود ترتیل مهدی صیاف زاده به تفکیک سوره با کیفیت عالی

دانلود ترتیل مهدی صیاف زاده به تفکیک سوره با کیفیت عالی

http://www.zahra-media.ir/مجموعه-قرائت-های-مهدی-صیاف-زاده/

خواص ذکر یا حَی برای جلوگیری از مرگ ناگهانی و سکته

 خواص ذکر یا حَی :

1- برای شفای مریض 19 مرتبه « حیّ» کنار او خوانده شده و به او دمیده شود.
2- برای جلوگیری از مرگ فجاة ( مرگ ناگهانی) بعد از هر نماز واجب 18 مرتبه در سجده گفته شود «یا حیّ».
3- در گفتن ذکر « الحیّ» به تعداد 18 مرتبه بعد از نمازهای واجب تاکید شده است.
4- برای جلوگیری از مرگ سکته 18 مرتبه ذکر « یا حیّ» و یا « الحیّ» خوانده شود.
5- برای شفای بیماری که دیگر امیدی به شفای او به وسیله اطبا نیست، 1001 مرتبه ذکر « یا حیّ» کنار ظرف آب با قصد شفای بیمار گفته شود؛ سپس از آن آب به پیشانی و گونه های مریض مالیده و کمی هم به او بنوشانند.
6- جهت رفع اندوه دل در یک مجلس 1001 مرتبه « یا حیّ» خوانده شود.
7- برای طولانی شدن عمر اسم « حیّ» روی نگین انگشتری حک شود و همراه داشته باشد.

 

توسل به امیرمومنان حضرت علی علیه السلام و ختم دعای نادعلی کبیر

طریقه ختم ناد علی کبیر

طریقه ختم نادعلی کبیر آن است که اگر کسی را مهمی پیش آیدناد علی را هفت نوبت بخواند به  نیت آن مهم ، البته برآورده شود واگرنزدبزرگی یا امیری میروی ، روزی سه مرتبه  ناد علی رابخوان وبر جمیع اعضای خود بِدَم محب ومخلص تو شود واگر به نیت فرزند بخوانی حق تعالی به تو فرزند کرامت کند ، اگر خواهی شخصی را مسخر خود گردانی در شب جمعه چهارده مرتبه به اسم او بخوان و صد مرتبه صلوات بر محمدوآل او بفرست البته مسخر تو گردد و هرچه گویی از سخن وصلاح تو بدر نرود واگر بعد از نماز صبح به نیت مال نه مرتبه بخوانی غنی شوی و اگر جهت ادای قرض پانزده روز روزی بیست ودو مرتبه بخوانی ادا شود و اگرزنی دیر زاید پنج نوبت بر آب بخواند و بخورد آن زن زود زاید و اگر کسی این دعا را با خود دارد از شر جمیع حیوانات وجن و انس محفوظ باشد و هر که شک آورد البته کافر است وآن دعا این است :

برای خواندن متن کامل دعا به همراه ترجمه به ادامه مطلب بروید:

بِسمِ اللهِ الرَّحمن الرَّحیم.
نادِ عَلیاً مَظهَرَالعَجائِب تَجِدهُ عَوَناً لَکَ فِی النَوّائِب لی اِلیَ اللهِ حاجَتی
بخوان علی علیه السلام راکه مظهرکمالات وصفات عجیبه است تایاری کننده تودرتمام مشکلات وسختیها باشد،این بنده ناچیزپیوسته به خدانیازمند است

وَعَلَیهِ مُعَوَّلی کُلَّما اَمَرتَهُ وَرَمَیتَ مُنقَضی فی ظِللّ اللهِ وَیُضِلل اللهُ لی
ومن در تمام امورم بر آن حضرت متوسل شده وتکیه کرده ام وامورگذشته و آینده ام را در زیر سایه لطف خدا گذرانم

اَدعُوکَ کُلَّ هَمٍ وَغَمًّ سَیَنجَلی بِعَظَمَتِکَ یا اللهُ بِنُبُوَّتِکَ یامُحَمَّدَ بِوَلایَتِکَ
و برای رفع و دفع هر ناراحتی و مشکلی خدایا ترا میخوانم تا مشکل حل و مساله روشن شود قسم به بزرگیت ای خدا و قسم به پیامبریت ای محمد (ص) و به ولایت و امامت تو

یاعَلِیُّ یاعَلِیُّ یاعَلِیُّ اَدرِکنی بِحقِّ لُطفِکَ الخَفیَّ اللهِ اَکبَرُاَنامِن شَرِّ
ای علی (ع) ای علی (ع) ای علی (ع) مرا دریاب بحق لطف و محبت پنهانت  خدا بزرگتر از آن است که توصیف شود ومن از شر

اَعدائکَ بَریءٌ اللهُ صَمَدی مِن عِندِکَ مَدَی وَعَلَیکَ مُعتَمِدی بِحقِّ إِیاکَ نَعبُدُ
دشمنانت بیزاری میجویم خدای بی نیاز، بی نیاز کننده من است  ومن از سوی تو یاری و مدد میشوم و بر تو اعتماد وتکیه دارم  بحق ایاک نعبد

وَ إِیاکَ نَستَعینُ یااَبالغَیثِ اَغِثنی یااَبَاالَحَسَنَین اَدرِکنی یاسَیفَ اللهُ اَدرِکنی
و ایاک نستعین   ای پدرِ کمک و یاری کردن  مرا یاری کن و به فریادم رس ای پدر حسنین مرا دریاب  ای شمشیر خدا مرا دریاب

یابابَ اللهِ اَدرِکنی یاحُجَّهَ اللهِ اَدرِکنی یا وَلِیَّ اللهِ اَدرِکنی بِحَقَّ لُطفِکَ الخَفیَّ
ای در و دروازه خدا  مرا دریاب  ای حجت و راهنمای خدا مرا دریاب    ای ولی خدا مرا دریاب  قسم به آن لطف پنهانت

یا قَهّارُتَقَهَّرتَ بِالقَهرِوَالقَهر ُفی قَهرِ قَهرکَ یاقَهارُ یاقاهِرَالعَدُوّ یاواِلیَ الوَلِیَّ
ای غالب و پیروزمند و برتری یابنده برهمه به قهر وسلطنت خدایی وحال آنکه قهر وسلطنت در تفوق وغلبه و پیروزی توست ای غالب و پیروزمند بر دشمن ای دوستِ  دوست خدا

یامَظهَرَ العَجائِبِ یامُرتَضی عَلِیُّ رَمَیتَ مِن بَغی عَلَیَّ بِسَهمِ اللهِ وَسَیفِ اللهِ القاتِلِ
ای مظهر صفات عجیبه ای مرتضی علی یقین دارم برمن هر کسی بخواهد ظلم وستم روا دارد تو مولا او را به تیر وشمشیر کشنده بر زمین زده و از پای درمی آوری

اُفَوَّضُ اَمری اِلیَ اللهِ اِنَّ اللهُ بَصَیرٌ بِالعَبادِوَاِلحُکُم اِلهٌ واحِدٌ لااِلهَ اِلاّ هُوَ الرَّحمنُ الرَّحیمُ
من تمام امورم را به خدا وگذار میکنم بدرستیکه خداوند بصیر و بینا و آگاه بر بندگان است  و قول خداوند است که در قرآن فرمود خدای شما خدای واحد است و غیر از او خدایی نیست  بخشنده و مهربان است

یاغیاثَ المُستَغییَنِ یا دَلیلَ المُتَحیِّرِینَ یااَمانَ الخائِفینَ یامُعینَ المُتَوَکِلینَ
ای فریاد رس فریاد خواهان مرا دریاب ای راهنمای سرگردانان ای امان و آرامش دهنده ترسندگان  ای یاری کننده پناه آورندگان

یا رَاحِمَ المَساکینَ یا اِلهَ العالَمَینَ بِرَحمَتِکَ وَصَلَّی اللهُ عَلی سَیِّدِنا مُحَمَّدٍ وَالِهِ اَجمَعین وَ الحَمدُ اللهِ رَبِّ العالَمینَ.
ای رحم کننده بر فقرا و بیچارگان  ای پروردگار عالمیان مرا دریاب  به رحمت بیکرانت و درود بر سید  وآقای ما حضرت محمد (ص) و خاندان اوبود و ستایش وحمد برای پروردگار جهانیان است وبس .

 

ذکر یونسیه و آثار و فواید ذکر یونسیه

ذکر یونسیه و آثار و فواید ذکر یونسیه

حضرت یونس علیه السلام مدت ها در میان قومش به ارشاد مردم پرداخت

ولی در مدت سی و سه سال فقط دو نفر به او ایمان آوردند او هم قوم خود را نفرین کرد

و خداوند به او وعده داد که در فلان تاریخ عذاب خود را بر آنان خواهد فرستاد

یونس از شهر خارج شد اما یکی از دوستانش در شهر ماند و مردم را از عذاب خدا ترساند

و از آنها خواست توبه کنند و آنها که نشانه های عذاب وعده داده شده را دیدند

از ترس عذاب توبه و ناله کردند تا خدا عذابش را از آنان بر گرداند یونس به امید اینکه مردم نابود شده اند

به شهر بازگشت و وقتی دید همه چیز عادی است و مردم به کارشان مشغول  عصبانی شد

و شهر را بدون اجازه خداوند ترک کرد و با یک کشتی راهی دریا شد.

 در بین راه ماهی غول پیکری به کشتی حمله کرد

و به خواست خداوند متعال حضرت یونس را بدون اینکه به او آسیب برساند بلعید حضرت یونس وقتی به هوش آمد متوجه اشتباه خود شد

و با ناله و تضرع به درگاه خداوند توبه کرد که توبه او در قرآن آمده است

و بخشی از آیه به عنوان ذکر یونسیه مشهور شده است که علما و عرفا خواص بیشماری را برای آن نقل میکنند .

 

امام صادق علیه السلام :

عجب دارم از کسى که غم زده است چطور این دعا را نمى خواند

«لا اله الا انت سبحانک انى کنت من الظالمین» چرا که خداوند به دنبال آن مى فرماید:

ما او را پاسخ دادیم و از غم نجات دادیم و این چنین مؤ منان را نجات مى دهیم .

 

 

آثار و خواص ذکر " بسم الله الرحمن الرحیم "

بهداشت صدا در تلاوت قرآن کریم

برای کسانی که قرآن را بصورت ترتیل یا تحقیق تلاوت می کنند بهداشت صدا از اهمیت ویزه ای برخوردار است . بی دقتی یا کم توجهی به صدا می تواند در نوع کیفیت تلاوت اثر بگذارد . حافظان قرآن که روزانه مقدار زیادی از آیات قرآن را می خوانند با توجه به نکاتی در مورد نگهداری از صدا می توانند مقدار حفظ و مرور خود را بهتر و اثر گذارتر تلاوت کرده و دیرتر در صدای خود احساس خستگی کنند . از این رو در این مقاله به پاره ای از مسائل مربوط به بهداشت و نگهداری از صدا می پردازیم

1- همواره سعی کنید از بینی نفس بگیرید و بازدم خود را از دهان بیرون دهید .
2- در حد مقدور از تلاوت در محیط های سرد و هوای آلوده بپرهیزید . 
3- از صحبت زیاد بپرهیزید . 
4- هر گون گرفتگی در دستگاه تکلم . بیش از دو هفته را جدی گرفته شود و به پزشک مراجعه کنید . 
5- از خوردن غذاهای ادویه دار – ترشیجات – نوشابه های دارای گاز – غذاهای بسیار گرم و بسیار سرد حتی الامکان پرهیز کنید ودر هنگام غذا خوردن صحبت نکنید . 
6- سعی کنید از بیماری سرماخوردگی دوری کنید . اما اگر مبتلا شدید کم تر صحبت کرده – مراعات موارد پرهیز را نموده و از ترکیب شربت عسل و آب لیمو استفاده کنید .
7- از ورزش های سبک استفاده کنید .

رمز تلاوت و حفظ قرآن کریم

«حق تلاوت، جاری کردن آیات قرآن بر قلب است، نه زبان»

رمز حفظ قرآن کریم " 1 -  خداحافظی و ترک گناه       2 - نظم روزانه در حفظ

عواقب اخروی غیبت از دیدگاه ائمه اطهار علیه السلام

                    

امام علی(ع): 

شنونده غیبت، مانند غیبت کننده است.

امام صادق(ع):

غیبت بر هر مسلمانی حرام است و مرتکبش در هر حال گناهکار است، غیبت حسنات انسان را از بین می برد همانطور که آتش هیزم را از بین می برد.

یمن بدترین نطقه زمین برای کودکان

             تصویری دردناک از یک کودک قحطی زده یمنی که به دلیل محاصره یمن از سوی ائتلاف نظامی عربستان دچار سوءتغذیه شدید شده است .

کشتار عربستان جنایتکار مردم و کودکان مظلوم یمن

                             چطور میشه دربرابر فقر و مظلومیت مردم یمن سکوت کرد ؟؟؟

مظلومیت مردم و کودکان یمن

                   

مظلومیت ملت یمن و کودکان تکه تکه شده ی یمنی

مراحل ترتبیب حفظ قرآن کریم

                 مراحل ترتبیب حفظ قرآن کریم

استاد حسین زاده

خواص ذکر لاحول و لا قوه الا بالله العلی العظیم

خواص ذکر " لا حول و لا قوة الا بالله "

امام باقر (سلام الله علیه) در تفسیر این ذکر فرمودند : آنجا که قدرتى را به جا صرف کرده و خدا را اطاعت کرده‌اید ، این قدرت بر اطاعت ، از ناحیه خداست و آنجا که معصیت نکرده‌اید ، در حقیقت ، عنایت الهى بین شما و آن معصیت حائل شده است . پس لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظیم یعنى : لا حول لنا عن معصیة الله الا بعون الله و لا قوة لنا على طاعة الله الا بتوفیق الله عزوجل . (2)

گاهى انسان را به گناه دعوت مى‌کنند، اما مانعى در مسیرش پدید مى‌آید. او نمى‌داند راهى که به آن دعوت شده است ، راه گناه است و یا نمى‌داند چرا راه‌بندان شد، اما بعد مى‌فهمد او را به مجلس گناه دعوت کرده بودند و این راه‌بندان، همان حول الهى بود که بین او و گناه حائل شد. این که ما در نماز مى‌گوییم: « بحول الله و قوته اقوم و اقعد » به این معنا نیست که فقط در حال نماز که برمى‌خیزیم و می‌نشینیم، بقوة الله است ؛ بلکه به این معناست که همه حرکات و سکنات ما، در نماز و در غیر نماز به قوت الهى است .

پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله) این ذکر شریف را ذکر فرشتگان حامل عرش معرفى کرده است: تسبیح حملة العرش (3) و در برخى روایات تفسیرى آمده است که فرشتگان حامل عرش نیز که ذات اقدس خداوند از آنان به الذین یحملون العرش (4) یاد مى‌کند ، هنگامى که حمل عرش الهى ، یعنى مقام فرمانروایى خدا، برایشان دشوار بود ذکر « لا حول ولا قوة الا بالله العلى العظیم » را به آنان آموختند : "اعلمکم کلمات تقولونها یخف بها علیکم . قالوا: و ما هی ؟ قال : تقولون : بسم الله الرحمن الرحیم ولا حول ولا قوة الا بالله العلی العظیم و صلى الله على محمد و آله الطیبین فقالوها فحملوه. (5)

پیامبر گرامى اسلام (صلی الله علیه و آله) در روایتى درباره آداب و اذکار بیرون آمدن از خانه چنین فرمودند : کسى که هنگام خروج از منزل بگوید بسم الله الرحمن الرحیم دو فرشته مى‌گویند : هدایت شدى . و اگر بگوید لا حول و لا قوة الا بالله مى گویند : حفظ شدى . و اگر بگوید توکلت على الله مى گویند : بى‌نیاز شدى . در این هنگام شیطان مى گوید: چگونه مى توانم در بنده اى که هدایت شده ، حفظ گردیده و بى نیاز شده است ، نفوذ کنم . شاید چنین ذکرى براى فرشتگان دفع سختی و دشواری باشد. لیکن، « بحول الله و قوته اقوم و اقعد » در نماز مصداقى از آن اصل کلى است. زیرا « لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظیم » یعنى ، هیچ جا منع و همچنین قدرت و توانى نیست مگر به عنایت ذات اقدس خداوند و اختصاصى به نماز یا غیر نماز و نیز اختصاصى به انسان و غیر او ندارد .

در اینجا به ذکر برخی روایات در باب این ذکر عظیم می‌پردازیم :

 

تاخیر زمان مرگ

امام صادق(علیه‌السلام) فرمودند : آن کس که هزار بار بگوید « لا حول ولا قوة الا بالله » خداى تعالى زیارت کعبه را روزى‌اش خواهد نمود و اگر مرگش نزدیک باشد ، خدا آن را به تاخیر خواهد انداخت تا حج را روزى‌اش سازد . (6)

 

گنجى از بهشت

رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود : بسیار « لا حول و لا قوة الا بالله » بگویید که آن از گنج‌هاى بهشت است . (7)

 

دور شدن هفتاد بلا

راوى مى‌گوید شنیدم که امام صادق(علیه‌السلام) فرمودند : کسى که بگوید " لا حول ولا قوة الا بالله العلى العظیم " خداى عزوجل به خاطر آن هفتاد نوع بلا را از او دور مى‌گرداند که کمترین آنها خفه شدن است . (8)

 

رفع درد و اندوه

از پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله) روایت شده است که فرمودند : ذکر " لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظیم " گنجى از گنج‌هاى بهشت است و آن باعث شفا یافتن از نود و نه درد است که آسان‌ترین آنها اندوه است . (9)

 

داروى نود و نه بیمارى

از رسول خدا(صلی الله علیه و آله) روایت شده است که فرمودند : گفتن ذکر « لا حول ولا قوة الا بالله العلى العظیم » دارویى است که نود و نه بیمارى را بهبود مى‌بخشد که آسان‌ترین آنها اندوه است و معناى این کلمه چنین است هیچ حرکت و نیرویى جز به سبب و خواست خدا پدید نیامد . (10)

 

رفع شدن بلایا

از امام صادق(علیه‌السلام) روایت شده که فرمود : هر گاه نماز صبح و مغرب را خواندى ، هفت بار بگو : " بسم الله الرحمن الرحیم ، لا حول ولا قوة الا بالله العلى العظیم " زیرا هر کس آن را بگوید، به او جنون و جذام و برص ، و هفتاد نوع از انواع بلایا نرسد . (11)

 

توصیه پیامبر به على (علیه‌السلام)

بکیر مى‌گوید : از امیرالمومنین(علیه‌السلام) شنیدم که مى‌فرمود : رسول خدا(صلی الله علیه و آله) به من فرمود : اى على ! آیا به تو کلماتى نیاموزم ؟ هر گاه که در سختى و بلایى در افتى ، بگو بسم الله الرحمن الرحیم ، لا حول ولا قوة الا بالله العلى العظیم ؛ زیرا خداوند عزوجل به وسیله آن انواع بلا را از تو دور می‌کند . (12)

امام رضا (علیه‌السلام) فرمود : هر کس پس از نماز صبح صد بار بگوید : « بسم الله الرحمن الرحیم ، لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظیم » به اسم اعظم خدا از سیاهى چشم به سفیدى آن نزدیک‌تر شده و به راستى که در مدار اسم اعظم قرار گرفته است .

درمان بیمارى و ندارى

اسماعیل بن عبدالخالق گوید : مردى از اصحاب پیامبر(صلی الله علیه و آله) مدتی بود که به خدمت ایشان نرسیده بود.

رسول خدا(صلی الله علیه و آله) به او فرمود : چه چیزى باعث شد که دیر نزد ما بیایی ؟ عرض کرد: بیمارى و ندارى . پیامبر فرمود : آیا به تو دعایى یاد بدهم که خدا به وسیله آن بیمارى و ندارى را از تو رفع کند؟ عرض کرد : بله یا رسول الله . پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود : بگو « لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظیم ، توکلت على الحى الذى لا یموت و الحمدلله الذى لم یتخذ(صاحبة و لا) ولدا و لم یکن له شریک فى الملک و لم یکن له ولى من الذل و کبره تکبیرا » آن فرد ذکر را گفت و زمانی نگذشت که نزد پیغمبر(صلی الله علیه و آله) بازگشت و عرض کرد : یا رسول الله خداوند بیمارى و ندارى را از من رفع نمود . (13)

 

صد بار بعد از نماز صبح

امام رضا (علیه‌السلام) فرمود : هر کس پس از نماز صبح صد بار بگوید: «بسم الله الرحمن الرحیم ، لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظیم » به اسم اعظم خدا از سیاهى چشم به سفیدى آن نزدیک‌تر شده و به راستى که در مدار اسم اعظم قرار گرفته است . (14)

 

سفارش حضرت على(علیه‌السلام) به کمیل

امام على(علیه‌السلام) خطاب به کمیل بن زیاد مى‌فرماید : اى کمیل ! هر روز نام خدا را بر زبان جارى کن و بگو: « لا حول و لا قوة الا بالله » بر خدا توکل کن، ما را یاد کن ، نام ما ببر و بر ما درود فرست . اى کمیل! به هنگام غذا نام خدایى را که با اسمش هیچ دردى زیان نرساند و نامش براى هر بدى و دردى درمان است به زبان آور . اى کمیل ! به هنگام هر سختى بگو: « لا حول و لا قوة الا بالله » تا خدا آن را کفایت کند. و به هنگام نعمت بگو: الحمدلله تا زیاد شود و چون روزى‌ات دیر رسد ، استغفار کن تا خدا گشایش دهد . (15)

 

ذکر هنگام بیرون آمدن از خانه

پیامبر گرامى اسلام (صلی الله علیه و آله) در روایتى درباره آداب و اذکار بیرون آمدن از خانه چنین فرمودند : کسى که هنگام خروج از منزل بگوید بسم الله الرحمن الرحیم دو فرشته مى‌گویند : هدایت شدى . و اگر بگوید لا حول و لا قوة الا بالله مى گویند: حفظ شدى . و اگر بگوید توکلت على الله مى گویند: بى‌نیاز شدى . در این هنگام شیطان مى گوید : چگونه مى توانم در بنده اى که هدایت شده ، حفظ گردیده و بى نیاز شده است ، نفوذ کنم . (16)

 

توسل به امام جواد (علیه‌السلام)

براى شفا یافتن هر مریضى دو رکعت نماز حاجت و توسل به حضرت جواد الائمه(علیه‌السلام) خوانده شود و بعد 146 مرتبه بگوید : « ما شاء الله لا حول و لا قوة الا بالله » اگر در ساعتى که منسوب به آن حضرت است باشد، بسیار مفید و ساعت آن را هم از نماز عصر تا دو ساعت بعد از آن تشخیص داده‌اند که مورد استجابت است . (17)

 

دورى شیطان

از حضرت رسول اکرم(صلی الله علیه و آله) نقل شده که فرمود : شیطان بر دو قسم است: شیطان جنى، که با گفتن «لاحول و لا قوة الا بالله العلى العظیم» از شما دور مى‌شود . و شیطان انسى، که با فرستادن صلوات بر محمد و آلش « اللهم صل على محمد و آل محمد » از شما دور مى‌شود . (18)

 

ذکرهاى موثر در دنیا و آخرت

امام باقر(علیه‌السلام) فرمودند : شخصى به نام شبیه هذلى، حضور پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) آمده و عرض کرد: اى پیامبر خدا ! پیرمردى هستم که سنم بالا است و کارهایى مانند نماز ، روزه ، حج و جهاد را که قبلا انجام می‌دادم ، اکنون نمى‌توانم انجام دهم. اى رسول خدا ! سخنى به من بیاموز که ثواب خداوند را نصیبم سازد و بر من آسان گیر اى رسول خدا ! حضرت فرمودند : سخنت را تکرار کن و او تکرار کرد . و به همین ترتیب تا سه بار سخن خود را تکرار کرد. آنگاه پیامبر(صلی الله علیه و آله) به او فرمودند : اطراف تو هیچ درخت و گلى نبود ، مگر این که دلشان به حالت سوخت و برایت گریه کردند. پس از نماز صبح ده بار بگو «سبحان الله العظیم و بحمده و لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظیم»؛ (خداى بزرگ را منزه می‌دانم و به ثناى او مشغولم و هیچ توان و نیرویى جز با یارى خداى بزرگ بلند مرتبه بزرگ نیست) که همانا خداوند بزرگ با این ذکر تو را از کورى، دیوانگى، جذام، فقر و زیر آوار ماندن محفوظ مى‌دارد . عرض کرد : اى رسول خدا،این ذکر براى دنیا بود، براى آخرت چه؟ پیامبر(صلی الله علیه و آله) فرمودند: اللهم اهدنى من عندک، وافض  على من فضلک وانشر على من رحمتک و انزل على من برکاتک؛ (خداوندا! مرا از جانب خود راهنمایى نما و از فضل خویش بهره‌مند ساز، از رحمت خود بر من فرو ریز و از برکات خود بر من نازل فرما.)

حضرت صادق(علیه‌السلام) فرمودند : این دستورات را گویى او با دستانش گرفت و رفت . آنگاه پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمودند: بدانید که همانا اگر او در روز قیامت بیاید و این اذکار را عمدا ترک نکرده باشد، خداوند هشت در بهشت را به روى او باز مى‌کند که از هر درى که خواست وارد شود.(19)

 

برطرف شدن حاجات

امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند : کسى دعا مى‌کند و در پایان مى‌گوید « ماشاء الله، لاحول و لا قوة الا بالله » حاجتش برآورده شود . (20)

 

 

پی‌نوشت‌ها :

1- بحارالانوار، ج90، ص 186 .

2- بحارالانوار، ج90، ص187.

3- بحارالانوار، ج90، ص191.

4- سوره غافر، آیه 7.

5- بحارالانوار، ج 55، ص33.

6- مستدرک الوسائل ، ج 1، ص 396.

7- کنز العمال ، ج 1، ص 544.

8- ثواب الاعمال ، ص 349.

9- مستدرک الوسایل ، ج 1، ص 395.

10- مستدرک الوسائل ، ج 1، ص 396.

11- اصول کافى ، ج 6، ص 195.

12- اصول کافى ، ج 6، ص 311.

13- اصول کافى ، ج 6، ص 249.

14- سفینة البحار، ج 1، ص 661

15- تحف العقول ، ص 182.

16- ثواب الاعمال ، ص 349

17- داروخانه معنوى ، ص 48.

18- امید درماندگان ، ج 2، ص 223و 234.

19- ثواب الاعمال ، ص 341 و 342.

20- ثواب الاعمال ، ص

شعر صلوات بر محمد و آل محمد (ص)

شعر صلوات

در آسمان نوشته بر بال هر فرشته                                                      صل علی محمد صلوات بر محمد

.....................................................................................................................................................................

اول خوانیم خدا را نبی مصطفی را                                                       صل علی محمد صلوات بر محمد

.....................................................................................................................................................................

دوم شیر خدا را علی مرتضی را                                                          صل علی محمد صلوات بر محمد

.....................................................................................................................................................................

زهرا کعبه دلها  یعنی که خیر النسا  شفیع روز جزا                                صل علی محمد صلوات بر محمد

.....................................................................................................................................................................

بعد از علی حسن بود چه غنچه در چمن بود                                        صل علی محمد صلوات بر محمد

.....................................................................................................................................................................

حسینِ سر به قامت گلدسته قیامت فردا کند شفاعت                            صل علی محمد صلوات بر محمد

.....................................................................................................................................................................

زینل عبادِ بیمار  سجاد است و تب دار  یعنی که شاه تبار                       صل علی محمد صلوات بر محمد

.....................................................................................................................................................................

باقر امام دین است حق به دل یقین است                                            صل علی محمد صلوات بر محمد

.....................................................................................................................................................................

جعفر به صبح صادق تاج سر خلایق هم نور و هم منافع                          صل علی محمد صلوات بر محمد

.....................................................................................................................................................................

موسی با سعادت با نور و با عبادت سردار با جلالت                               صل علی محمد صلوات بر محمد

.....................................................................................................................................................................

هشتم رضا به نام است در ضامنی تمام است شاه غریب بنام است           صل علی محمد صلوات بر محمد

.....................................................................................................................................................................

ما شعیه نقی ایم خاک پای نقی ایم محتاج عسکری ایم                          صل علی محمد صلوات بر محمد

.....................................................................................................................................................................

مهدی به تاج نورش با احمد و رسولش نزدیک شد ظهورش                  صل علی محمد صلوات بر محمد

شعر دوازده امام و اصول دین

 

         شعر دوازده امام

بگو اصول دینت

با زبان شیرینت

اصولِ دین امت

توحید و عدل، نبوت

معاد روز قیامت

بشمار حالا امامت

اول امام علی (ع)                    هست جانشین نبی

دوم امام حسن (ع)                  سرور هر مرد و زن

سوم امام حسین (ع)              فدای او هر دو عین

       چهارم امام سجاد (ع)               سجده می کردند زیاد

  پنجم امام باقر (ع)                   عالم بودند و طاهر

  ششم امام صادق (ع)             راستگو و خیلی لایق

    هفتم امام کاظم (ع)               خوشرو بودند و عالم

 هشتم امام رضا(ع)                 راضی به کار خدا

    نهم امام جواد (ع)                   بخشنده و خوش نها

دهم امام هادی(ع)                 راهنمای آزادی

    یازدهم عسکری (ع )              دور و برش لشکری

   آخر امام زمان (عج )               بیش از پدر مهربان