رواج مخدرهای صوتی و دیجیتالی در ایران

رواج مخدرهای صوتی و دیجیتالی در ایران

نوع تازه ای از مخدرها و محرکهای نوظهور به بازارهای جهانی رسیده که به صورت دیجیتالی تولیدو در دنیای مجازی، دست به دست می‌شود؛ مخدرهایی که از طریق امواج صوتی، همان تاثیر مخدرهای سنتی را دارند.
محرک‌ها و مخدرهای صوتی، همان تاثیر مخدرهای سنتی و گاهی قوی تر از آن را برای مصرف کنندگانشان به دنبال دارند؛ امواجی که به عنوان «مخدرهای دیجیتالی» در میان جوانان شناخته می‌ شود.

Digital Drug و I-DOSINGها بخشی از Binural Beats هایی است که این روزها به مخدرهای صوتی شهرت یافته‌اند؛ فایل‌های صوتی خاصی که می‌توانند با پالس‌های تولیدشده با فرکانس‌های متفاوت برای هر گوش، تاثیر خاصی بر بخش‌های مختلف مغز بگذارند و تجربه متفاوت مواد مخدر و محرک صنعتی و سنتی را در مغز به وجود آورند؛ این اختلاف فرکانس‌های پخش شده در هر گوش می‌توانند اثر متفاوت هر یک از مواد مخدر و محرک همچون کوکائین، تریاک، اسید، مورفین، آدرنالین، کراک، هروئین، حشیش، ماریجوانا، ریتالین و بسیاری از مواد دیگر و حتی الکل را در مغز مصرف کنندگان شبیه سازی کنند.

فرکانس هایی برای مغز
این درحالی است که حتی برخی سایت‌های ارائه دهنده این مخدرهای دیجیتالی، با توجه به تاثیر هریک از آنها، این مخدرها و محرک‌ها را در بخش‌های مختلف و مطابق با تاثیر هریک از مخدرها و محرک‌های موجود، طبقه بندی کرده‌اند.
دکتر حمید رضا صفاتیان، رئیس کارگروه کاهش تقاضا در کمیته مستقل مبارزه با مواد مخدر مجمع تشخیص مصلحت ن درباره این مواد گفت: مخدرهای شنیداری نام فرکانس‌های توهم‌زایی است که به راحتی از فضای مجازی قابل دریافت کردن هستند و همین موضوع دلیل بر نگرانی‌ها است.
البته تاریخچه شناخت اثر شنیدن فرکانس‌های متفاوت از هر گوش، به سال ۱۸۳۹ برمی‌گردد که «هاینریش ویلهلم داو» توانست این اثر را کشف کند و خیلی زود سوء استفاده از آن همه گیر شد.

مخدرهای دیجیتالی
از اوائل قرن بیستم، پزشکان به تاثیر این فرکانس‌ها در مباحث درمانی و کنترل درد و خاصیت تسکینی آن دست‌ یافتند. البته این خاصیت، بر اثر ایجاد ضربان میان دو فرکانس صوتی پخش شده در هر گوش به وجود می‌آید، به شرط آنکه اختلاف فرکانس، کمتر از ۳۰ هرتز باشد.
همچنین با دستکاری این ضربان و فرکانس ورودی به هریک از گوش‌ها می‌توان اثر مخدرها و محرک‌های مختلف را شبیه سازی کرد. برخی‌ مدعی اند این اصوات می‌تواند در کاهش وزن، میزان یادگیری، تقویت حافظه و غیره نیز اثرگذار باشد. مصرف این مواد در سال ۲۰۱۰ در کشورهای غربی به اندازه‌ای بود که حتی روزنامه واشنگتن پست هم در واکنش به این موضوع، مطلبی را منتشر کرد و به ادعاهای والدین و برخی مخاطبان این مخدرهای دیجیتالی پرداخت.
خطر حضور مواد مخدر دیجیتالی از سال ۸۸  در ایران مطرح شد، اما اطلاعات چندان زیادی درباره آن وجود نداشت. نکته قابل توجه این است که این مخدرها فرکانس‌هایی هستند که می‌توانند میزان دوپامین مغز را افزایش داده و موجب خوشحالی کاذب شوند.
منبع: ITanalyze.com